استارتاپ آزمایشگاه استنفورد که راهی سازنده برای آن پیدا کرد کربن را جذب کنید

یادداشت سردبیر: Twelve یکی از هفت شرکت خصوصی Inc. شناسایی کرده است که توسعه را در هفت مسیر کلیدی به سمت صفر خالص هدایت می کند. -حذف یک تن گازهای گلخانه ای به ازای هر تن منتشر شده.

دسترسی به صفر خالص ما را ملزم به برداشت کربن، با جمع آوری آن در سوخت های فسیلی هنوز می سوزد یا با کشیدن آن از هوا. اما پس از دریافت CO2 چه کنیم؟ ایده ها از دفن آن در صخره ها گرفته تا پمپاژ آن به اقیانوس ها را شامل می شود. یا فکر کرد غار اتوشا می تواند چیزهایی بسازد. او می‌گوید: “ما CO2 موجود در هر سایتی را مصرف می‌کنیم و آن را به محصولات مفید تبدیل می‌کنیم.”

Cave، که در هیوستون بزرگ شد و در آرزوی فضانوردی بود، تقریباً یک دهه پیش به عنوان دانشجوی دکترای استنفورد در رشته مهندسی مکانیک، کار بر روی فرآیندهای الکتروشیمیایی شامل دی اکسید کربن را آغاز کرد. او و همکارش کندرا کول متقاعد شدند که به ایده ای با پتانسیل تغییر جهان دست یافته اند: تغییر کاربری CO2. آنها همراه با نیکلاس فلندرز، یکی دیگر از آلارم های دانشگاه استنفورد، Twelve (نامگذاری شده برای وزن مولکولی کربن) را در سال ۲۰۱۵ راه اندازی کردند. Flanders، MBA، مدیرعامل شد. Kuhl به عنوان CTO خدمت می کند. عنوان کیو افسر ارشد علوم است – تا حدی، او فاش می کند، زیرا این نقش آقای اسپاک در ایالات متحده بود. اینترپرایز.

Cave و همکارانش دستگاهی به نام راکتور توسعه دادند که مجموعه‌ای از صفحات را مانند صفحات در یک کتاب روی هم چیده است. دی اکسید کربن، آب و برق به داخل آن پمپ می شود. در داخل، کاتالیزورهای ابداع شده توسط Twelve واکنش های شیمیایی را انجام می دهند که CO2 و آب را به مونوکسید کربن، هیدروژن و اکسیژن می شکند. واکنش‌های مجموعه دیگری از کاتالیزورها، آن عناصر را به ترکیبات آلی مختلف با هدف نهایی تبدیل CO2 به موادی که سایر شرکت‌ها می‌توانند استفاده کنند–و خریداری خواهند کرد، دوباره ترکیب می‌کنند.

فناوری بسیار جالب – مگر اینکه واقعاً بخواهند آن را بسازند. در ابتدا، سرمایه گذاران خطرپذیر محلی علاقه ای به تامین مالی یک ماشین پردازش CO2 از ابتدا نداشتند. آنها مشغول تعقیب برنامه های داغ بودند. اما کیو متعهد بود، تا جایی که ماه ها در ماشینش زندگی کرد تا در هزینه هایش صرفه جویی کند. ۱۲ نفر در نهایت به کمک های مالی، از برنامه های عمومی و غیرانتفاعی که به راه اندازی فناوری از آزمایشگاه به بازار کمک می کند، روی آوردند تا نمونه اولیه کاتالیزور خود را توسعه دهند، یک مربع سیاه نازک به اندازه یک Post-it. این شرکت آن را برگ، در اشاره به فرآیند تبدیل کربن خود طبیعت، فتوسنتز نامید. با پیشرفت تحقیقات، آنها راکتورهای بزرگتری ساختند که می توانست CO2 بیشتری را پردازش کند و بسته به کاتالیزورها، خروجی های متنوع تری تولید کند. تا سال ۲۰۱۹، Twelve راکتوری به بزرگی یک تنه بخارپز داشت و برای تولید مواد شوینده لباسشویی تاید معامله می‌کرد. پلی کربنات برای Pangaia، سازنده عینک در بریتانیا؛ و مواد خام برای قطعات خودرو مرسدس بنز.