4 عادت نویسندگان باهوش عاطفی 4 راه یاد بگیرید نویسندگان با هوش هیجانی ارتباط خود را با آنها حفظ می کنند خوانندگان

شما احتمالاً نوشته‌هایی خوانده‌اید که تقریباً بیش از حد خسته‌کننده بوده‌اند که نمی‌توان آن را تحمل کرد. سبک نویسنده باعث شد در آن روز برای هزارمین بار ایمیل خود را بررسی کنید یا اگر به شما کمک می‌کند از خواندن یک کلمه بیشتر خودداری کنید، به گیاهان روی میزتان آب بدهید.

و احتمالاً اسنادی را خوانده اید که قلب شما را گرم کرده است، حتی اگر در مورد موضوعات تجاری باشد. شما از کلمات استقبال کرده اید و احساس کرده اید که نویسنده هنگام نوشتن شما را در ذهن داشته است.

هوش عاطفی در نوشتن؟ هوش هیجانی توانایی تشخیص، درک و مدیریت احساسات خود و همچنین توانایی درک و تأثیرگذاری بر احساسات دیگران است. در نوشتن، این بدان معنی است که نویسنده با هوش هیجانی تسلیم انگیزه ای نمی شود که یک ایمیل عصبانی به یک دوست یا همکار را در زمانی که ناراحت هستند، از بین ببرد. آنها می توانند احساسات خود را به طور عینی مشاهده کنند و بر اساس آنها عمل نکنند.

آنها از خوانندگان خود آگاه هستند به گونه ای که سایر نویسندگان نادیده می گیرند. این شبیه توانایی درک دیدگاه شخص دیگر در مکالمه است. و آن‌ها می‌دانند که چگونه سرعت خود را کاهش دهند، وقتی هر نورون از آنها می‌خواهد بدون خواندن مجدد، «ارسال» را فشار دهند.

چگونه باهوش عاطفی خوانندگان خود را جذب می کند و آنها را درگیر می کند، حتی با موضوعی چالش برانگیز؟ در اینجا چهار عادت این نویسندگان موفق آورده شده است: 

اگر نمی دانید کجا می خواهید بروید، بعید است به مقصد برسید. در آموزش های نوشتن Worktalk، ما بر لزوم دانستن هدف خود قبل از شروع نوشتن تاکید می کنیم. نویسندگان باهوش عاطفی قبل از اینکه شروع به تایپ کنند به طور استراتژیک در مورد ارتباط خود فکر می کنند. آنها ممکن است هدفشان اطلاع رسانی، درخواست یا متقاعد کردن باشد. هر هدفی را که انتخاب می کنند، با دانستن آن از همان ابتدا، شانس تحقق آن را افزایش می دهند.

پیشنهاد: قبل از نوشتن، بپرسید. خودتان چه نتیجه ای را می خواهید ایجاد کنید. خواننده در نتیجه خواندن آنچه نوشته‌اید چه فکری می‌کند یا باید انجام دهد؟

خودکنترلی مشخصه افراد باهوش عاطفی است. همه ما افرادی را می شناسیم که با یک ایمیل عجولانه و احساسی روابط خود را خراب کرده اند. لذت لحظه‌ای «از روی سینه‌ات» چیزی نیست، وقتی با تأثیر مرگ‌آور نوشتن در هنگام ناراحتی سنجیده شود.

پیشنهاد: اگر ناراحت هستید، هنگام نوشتن ایمیل تخلیه خود، خط TO را خالی بگذارید. سپس آن را به مدت ۲۴ ساعت در پوشه Drafts خود ذخیره کنید. اگر باز هم بخواهید یک روز بعد آن را بفرستید، تعجب می کنم.

برای دسترسی به خوانندگان، قبل از شروع به نوشتن، علایق آنها را در نظر بگیرید. به آنچه برای آنها اهمیت دارد اشاره کنید، و آنها توجه خواهند کرد. همچنین سوالات و اعتراضات خواننده خود را پیش بینی کنید. فعالانه به آنها پاسخ دهید.

پیشنهاد: قبل از نوشتن، چند موضوع را یادداشت کنید که برای خواننده شما مهم است. اگر آن شخص را نمی‌شناسید، در نظر بگیرید که چه موضوعاتی برای کسی در جایگاه خواننده شما مهم است. به عنوان مثال، مدیران ارشد معمولاً به سود، سرعت و تصویر عمومی توجه دارند. همچنین، از خود بپرسید: «اگر این ارتباط را دریافت می‌کردم، چه سؤالاتی داشتم؟»

همه ما این تجربه را داشته ایم: روزی چیزی می نویسیم و فکر می کنیم باهوش ترین فرد روی کره زمین هستیم. چنین نثری! چنین سخنوری! سپس قطعه را یک شبه استراحت می دهیم و دوباره به آن نگاه می کنیم و فکر می کنیم: چنین درایو!

افراد باهوش عاطفی می دانند که به عنوان انسان، احتمالاً عاشق اولین پیش نویس های خود می شوند. به همین دلیل، آنها انگیزه ارسال اسناد مهم را بلافاصله پس از نوشتن آنها مهار می کنند. در عوض، آن‌ها اجازه می‌دهند که زبانشان تا زمانی که بتوانند با دیدی عینی‌تر به آن نگاه کنند، جابجا شود.

پیشنهاد: اگر سندی مهم است، هرگز بلافاصله پس از نوشتن آن را ارسال نکنید. پیاده روی کنید، یک فنجان قهوه بخورید یا بهتر است اجازه دهید یک شب استراحت کند. حتی برای قطعات کمتر مهم، قبل از انتشار، خود را مجبور به خواندن مجدد کنید.