با الهام از مادری، ما رزی دوباره تصور کردیم محل کار – و نیروی کار

استفانی نادی اولسون شهاب سنگ خود را شروع کرد ad-sales زمانی که مایکروسافت او را مستقیماً از Georgia Tech به عنوان جوانترین مدیر حساب خود استخدام کرد. در سن ۲۸ سالگی، او مدعی یک صندلی اجرایی در سیلیکون ولی شد. در میان استرس همیشه فعال از شغل خود، او تشکیل خانواده داد، و آن زمان بود که دید که چگونه ساختار محل کار سنتی میلیون ها انسان با استعداد را به حاشیه می برد. بنابراین او تصمیم گرفت تا با ایجاد نوع جدیدی از سکوی کارکنان. تقاضا وجود داشت: آژانس های Temp یک تجارت ۱۹۶ میلیارد دلاری در ایالات متحده هستند و Rolodex Olson پر از مدیران تبلیغاتی و بازاریابی بود که به تیم هایی برای رویدادها، کمپین ها و ابتکارات رسانه های اجتماعی مانند توییتر و Hulu نیاز داشتند. در سال ۲۰۱۸، با ۱۰۰۰۰ دلار از پول خود، یک سکوی مجازی، با انعطاف پذیری در هسته خود، برای کمک به بازاریابان مستقل برای یافتن کار. در سال ۲۰۲۱، We Are Rosie مستقر در آتلانتا، بودجه سهام خصوصی را جذب کرد که ارزش شرکت را به ۱۱۰ میلیون دلار رساند. برای رسیدن به آنجا، اولسون باید از طریق یک بحران سلامت شخصی زندگی کند. — همانطور که به کریستین لاگوریو-چافکین گفته شد

اولین باری که در زندگی ام احساس خطاپذیری کردم پس از تولد بود. از اولین دخترم، در سال ۲۰۱۳٫ من یک مدیر فروش در آتلانتا بودم و افسردگی و اضطراب پس از زایمان داشتم که برای یک سال و نیم تشخیص داده نشد. این به من فروتنی و چگونگی درخواست کمک را آموخت – دستم را بلند کنم و بگویم: “من نمی توانم این سرعت دیوانه وار را ادامه دهم. نمی توانم هر بار یک هفته به شهر نیویورک سفر کنم و به دخترم شیر دهم. در خانه در گرجستان.” بعد از اینکه دومین دخترم را به دنیا آوردم، به یک استارتاپ نقل مکان کردم که در آن تنها پدر و مادر در میان صدها کارمند و تنها زن در رهبری بودم. فرهنگ از مادران یا مرزها حمایت نمی کرد. خیلی خشن بود.

اعتراف می‌کنم که مقداری خشم سرکوب‌شده‌ای را نسبت به سیستمی تحمل کردم که باعث شد احساس کنم باید ۶۵ ساعت کار کنم هفته ای که نوزادی داشتم اما من فکر می‌کنم که ما این را دست کم می‌گیریم که خشم چقدر می‌تواند ما را برای ایجاد تغییر سوق دهد. این باعث شد ببینم چه تعداد از مردم به دلیل نحوه انجام کار به حاشیه رانده شده اند. جنسیت گرایی وجود دارد نژاد پرستی. توانایی گرایی. سن گرایی. ناگفته نماند به روند کار در تمام سال – ساعاتی که با برنامه مدرسه بچه ها همخوانی ندارد. من می‌خواستم برای هرکسی که به آن نیاز دارد کار خوب پیدا کنم، به گونه‌ای که با زندگی‌شان همسو باشد و با وقار و احترام با آنها رفتار کند. ما رزی اینگونه به دنیا آمد. در گذشته، من از این تجربه سپاسگزارم، زیرا برای ترک یک شغل هفت رقمی نیاز به ایجاد ناراحتی زیادی داشتم. چیزی باید مرا از آن چرخ همستر دور می کرد.

در خانواده فلسطینی من، مادربزرگم در اردوگاه پناهندگان مرد و پدرم آنجا بزرگ شد، بی مادر. هیچ یک از والدین من به کالج نرفتند، اما پدرم هر روز در یک مرکز خرید کار می کرد تا بتوانم کارهایی مانند بازی سافت بال انجام دهم. من روی شانه های افرادی ایستاده ام که برای موفقیت من فداکاری های زیادی کرده اند. من شروع به احساس مسئولیت بزرگی برای استفاده از امتیاز و منابعی که به من داده شده بود برای انجام کاری بزرگتر در زندگی ام احساس کردم. و من مشتاق بودم که میراثی برای دخترانم ایجاد کنم.

شروع شرکت من به یک ماموریت معنوی تبدیل شد – و یک ماموریت شخصی. من آن را به نام کوچکترین دخترم، مارگوت رزی، نامگذاری کردم. همانطور که شروع شد، من دو سال حقوق نگرفتم. تیم کوچک من نیز کاملاً سرمایه گذاری شده بود. در واقع کارمندان من در حال سوختن بودند. برخی از آنها بچه های مکتب خانه بودند، اما آنقدر به ماموریت اهمیت می دادند که نمی خواستند از مرخصی نامحدودی که ما پیشنهاد می کردیم استفاده کنند.