آیا هر ایمیلی به یک موضوع نیاز دارد؟ بله، هر خواننده از یک هشدار درباره محتوای ایمیل شما قدردانی می کند

یکی از همکاران اخیراً یک سری ایمیل در مورد موضوعات مختلف برای من ارسال کرده است که هیچ یک از آنها موضوعی نداشت. من هیچ راهی نداشتم که بگویم کدام ایمیل مربوط به کدام موضوع است. به‌علاوه، از این که او وقت نگرفته بود به من در مورد اینکه ایمیل‌ها درباره چه موضوعی هستند، اطلاع دهد، ناراحت شدم. این واقعیت که او یک لحظه برای ایجاد یک خط موضوع وقت نگذاشته بود به این معنی بود که من مجبور بودم هر ایمیل را دوباره بخوانم تا موضوع آن را مشخص کنم. در آموزش ایمیل Worktalk من، مردم اغلب به من می گویند که به طور معمول ایمیل ها را بدون خط موضوع حذف می کنند یا از فقدان این عنصر اصلی ایمیل احساس سردرگمی می کنند – حتی اذیت می شوند.

ممکن است یک ایمیل سریع به یک هم تیمی ارسال کنیم یا دستورالعمل‌هایی را برای شخصی ارسال کنیم که تعامل مهم است. عدم درج موضوع می تواند تأثیر شگفت انگیزی بر برخی افراد داشته باشد. مسئول پذیرش طولانی مدت یک شرکت حسابداری به من گفت که مدیر عامل هرگز موضوعی را در ایمیل‌هایش به او وارد نکرده است – او گفت که این باعث می‌شود به طور ماهرانه‌ای به او بی‌احترامی شود، گویی که ارزش تلاشی را که برای او می‌کشید ندارد. برای نوشتن چند کلمه

به خاطر روحیه، به خاطر ادب، و برای مزایای عملی که از گنجاندن یک موضوع در هر ایمیل به دست می آید. —نه فقط آنهایی که نرخ باز بودن آنها را اندازه گیری می کنیم — باید همیشه یک موضوع درج شود.

تصور کنید که به صندوق ورودی خیره شده اید حاوی ۱۰۰ ایمیل (که احتمالا هر روز اتفاق می افتد!). بر چه اساسی تصمیم می گیرید کدام یک را باز کنید؟ ابتدا به فرستنده نگاه می کنید. همه ما افرادی را در زندگی خود داریم که ایمیل هایشان را بدون توجه به موضوع یا فقدان آن باز می کنیم.

اما برای ایمیل های بی شمار دیگر، خط موضوع تعیین می کند که ایمیل را باز کنیم یا خیر. ما به آن تکیه می کنیم زیرا به ما می گوید ایمیل درباره چیست و چگونه با ما ارتباط دارد.

به دلیل اهمیت آن در کمک به خواننده شما در تصمیم گیری برای باز کردن ایمیل، یک موضوع مبهم یا کلی شما را خریداری نمی کند. بسیار از عبارات آنودینی مانند «پیگیری» یا پسر عموی رنگش «اعلام حضور» اجتناب کنید. پیگیری برای چه؟ اگر باید «پیگیری» را بنویسید، سپس بنویسید «پیگیری مکالمه هفته گذشته در مورد محصول ما».

به جای کلیات، اصل پیام خود را به اشتراک بگذارید. سپس خوانندگان شما تعیین خواهند کرد که آیا ایمیل شما را ارزش باز کردن دارند یا خیر. ایجاد یک خط موضوع خاص و کنش محور به خواننده شما می دهد وضوح و انگیزه خواندن پیام شما بر اساس تحقیقات روی میلیون‌ها ایمیل از Get پاسخ، خطوط موضوعی طولانی‌تر و خاص‌تر، نرخ باز بالاتری نسبت به خطوط کوتاه و عمومی دارند، زیرا به احتمال زیاد به خواننده نشان می‌دهند که “چه چیزی برای او مفید است”.

خط موضوع، املاک و مستغلات ارزشمندی است که شانس شما را برای دستیابی به مخاطبان هدف افزایش می‌دهد. بدون یک موضوع قوی، خواننده شما ممکن است بدون فکر کردن، ایمیل شما را زیپ کند. سپس پیام شما خوانده نمی شود. زمانی که برای نوشتن آن صرف کردید تلف شده است. شانس شما برای تأثیرگذاری بر خواننده از بین خواهد رفت.

برای نوشتن یک موضوع ثابت، آن را به عنوان مختصر در صورت لزوم به منظور انتقال ایده ضروری. اگر می توانید، یک تماس برای اقدام مانند “لطفا پاسخ دهید” یا “اقدام لازم است”. یا از آن برای کپسوله کردن پیام خود در یک عبارت کوتاه مانند “KPIs Q2 تا جمعه” استفاده کنید. به هایکو فکر کنید: آن را مختصر، اما خاص نگه دارید. /p>