۳ درس برای هر رهبر از سخنرانی تام ایزو پس از آن
تیراندازی در ایالت میشیگان
“پدر، یکی از هم تیمی هایم همین الان پیام داد که در خانه اش تیراندازی شده و او نمی تواند به خانه برود.” دختر ۱۲ ساله روز دوشنبه ۱۳ فوریه ۲۰۲۳ در حالی که تمرین ژیمناستیک او را ترک می کردیم گفت: “به نظر شما واقعی است؟” او پرسید.
همانطور که همه اکنون می دانند، واقعی بود. ما در ۹٫۶ مایلی هال برکی زندگی می کنیم، جایی که اولین تیراندازی در دانشگاه ایالتی میشیگان کمی بیشتر از آن انجام شد. یک هفته پیش. بعد از اینکه چهار فرزندمان را دوشنبه شب خواباندیم، من و همسرم بقیه شب را گذراندیم گوش دادن به آنچه در حال رخ دادن بود.
ما اسپارتی هستیم. مسئله فقط این نیست که همسرم از ایالت میشیگان فارغ التحصیل شده است، یا اینکه ما افرادی را می شناسیم که در دانشگاه تحصیل می کنند یا در ایست لنسینگ کار و زندگی می کنند. ما اسپارتی هستیم زیرا جامعه.
ما آنقدر دور زندگی می کنیم که می دانیم خودمان در خطر نیستیم، اما به اندازه کافی نزدیک هستیم که صدها نفر که می شناسیم مستقیماً تحت تأثیر قرار گرفتند. ما نحوه شکسته شدن این جامعه و نحوه تجمع آن در اطراف دانشگاه، دانشجویان و خانواده‌هایشان را در مواجهه با چیزی وحشتناک دیده‌ایم.
یکی از تکان دهنده ترین نمونه ها، مراسم شب زنده داری بود که در روز پنجشنبه هفته گذشته برگزار شد و هزاران نفر برای عزاداری و ادای احترام و فقط با هم بودن جمع شدند.
تام ایزو، سرمربی تیم بسکتبال مردان، تنها به مدت هفت دقیقه با جمعیت صحبت کرد، اما هر رهبر باید برنامه کوتاه خود را تماشا کند. سخن، گفتار. هر چه در مورد بسکتبال کالج یا خود ایزو فکر می کنید، نمی توانید با درس هایی که در طول ۴۰ سال مربیگری آموخته اید بحث کنید.
به نظر می رسد، این درس ها فقط برای مدیریت بحران نیستند. آنها اصول اساسی که هر رهبر–هر فردی– باید درونی کند:
۱٫ “به اطراف نگاه کن.”
ممکن است به راحتی از چیزهای خودمان استفاده کنیم. زندگی پرمشغله است، و اگر در حال اداره یک کسب و کار یا تشکیل خانواده هستید – یا هر چیز دیگری که ممکن است انجام دهید – به راحتی می توانید آنچه را که در اطرافتان است از دست بدهید. اغلب، از دست دادن چشم مردم آسان است. ایزو گفت
به اطراف نگاه کنید. “به کنار خود نگاه کن. دست کسی را بفشار. خودت را به کسی که نمی شناسی معرفی کن. این چیزی است که ما هستیم. و این چیزی است که در این زمان باید باشیم.”
یکی از بهترین درس‌های رهبری که می‌توانید یاد بگیرید این است که توقف کنید و به آنچه در اطرافتان می‌افتد نگاه کنید. برای شناختن کسی تلاش کن منظورم از طریق شبکه‌سازی نیست، زیرا ممکن است از نظر حرفه‌ای به نفع من باشد، بلکه به نوعی زندگی من با روابط بیشتر بهتر است.
۲٫ ایزو به جمعیت گفت: “ما به هم نیاز داریم.”
“بیایید همه با مراقبت از یکدیگر بهتر کار کنیم.” “بی تقصیر خودمان، کووید باعث شده همه ما کمی بیشتر از یکدیگر احساس جدایی کنیم. این مرا دیوانه می کند. ما به هم نیاز داریم. برای ۴۰ سال، من همیشه معتقد بودم که در ایالت میشیگان، ما خودمان هستیم. زمانی که ما با هم هستیم قوی‌تر است. و در دو و میدانی، بهترین تیم‌ها همیشه بزرگتر از مجموع اجزای خود هستند.”
این یک چیز است که خودتان را رهبری یک تیم بدانید. تشخیص اینکه واقعاً به تیم خود نیاز دارید، چیز دیگری است. چیز بدی نیست که به افراد دیگر نیاز داشته باشیم، این به این دلیل است که ما در وهله اول چگونه ارتباط برقرار کرده ایم. رهبران باهوش این واقعیت را می شناسند و می پذیرند.
۳٫ “آسیب پذیر باشید”
در نهایت، ایزو به ما یادآوری می کند که آسیب پذیر بودن اشکالی ندارد. او گفت: “اگر هر یک از شما نیاز به کمک دارد، لطفاً صحبت کنید.” “آسیب پذیر باشید. نترسید.”
اگر تا به حال یک بازی بسکتبال MSU را تماشا کرده اید یا مربی ایزو را دیده اید. مصاحبه کنید، می دانید که او از آسیب پذیر بودن نمی ترسد. او گفت: “این راز نیست که من احساساتم را در آستین خود می پوشانم.” “پس من نمی ترسم.”
حقیقت این است که به عنوان یک رهبر، مردم باید شما را آسیب پذیر ببینند. در جایی، شخصی به این نتیجه رسید که مهمترین ویژگی یک رهبر این است که باید شکست ناپذیر باشد. آنها هرگز نباید ضعف یا هر نوع احساسی را نشان دهند.
ابتدا، اجازه دهید فقط یک چیز را روشن کنیم: آسیب پذیر بودن یک نقطه ضعف نیست. من می دانم که این کاملاً غیر منطقی به نظر می رسد، اما وقتی به مردم اجازه می دهید واقعی بودن شما را ببینند، اعتماد کسب می کنید. شما در رابطه خود اعتماد ایجاد می کنید و اعتماد باعث ایجاد نفوذ می شود. و مهمتر از همه، رهبری همه چیز در مورد نفوذ است.
