میراث بزرگ چیست؟

پدربزرگ من در سال ۲۰۱۸ درگذشت.

او ۸۹ سال داشت و چند سالی بود که حالش خوب نبود. در آخرین هفته زندگی‌اش، او در محاصره خانواده‌اش – فرزندان، نوه‌ها و نوه‌هایش – قرار گرفت و با مردی خداحافظی کردیم که تأثیری ماندگار بر همه ما گذاشته بود.

در مراسم تشییع جنازه او در هفته بعد، از من خواسته شد تا در مورد برخی از بهترین خاطراتم از او صحبت کنم. فکر کردن در مورد اینکه او برای من چه کسی بود فقط برای چند دقیقه کار سختی بود. آماده شدن و ارائه مداحی مانند این یکی از سخت ترین تجربیاتی بود که در زندگی ام داشتم.

وقتی من برای نوشتن مداحی نشستم ، چند لحظه وجود داشت که در مورد نوع شخصی که او بود در ذهنم ظاهر شد ، اما یک لحظه به ویژه بود که احساس کردم بهترین او را محاصره می کنم:

من حدود ۱۲ ساله بودم. من تازه بازی راگبی را نزدیک خانه پدربزرگ و مادربزرگم تمام کرده بودم و پدربزرگم برای تماشای بازی من بیرون آمده بود. یک روز وحشتناک و طوفانی بود، بیشتر صبح باران می بارید و تا پایان بازی من را خیس می کرد.

بعد از آن، به خانه پدربزرگ و مادربزرگم برگشتیم، جایی که برای خشک کردن خود به داخل رفتم و چکمه های گل آلودم را کنار در گذاشتم.

بعد از ظهر همان روز، برگشتم و دیدم چکمه‌هایم در جایی که گذاشته بودم نیست. اطراف آستان و حیاط جلویی را گشتم و بعد آنها را پیدا کردم. چکمه‌های من اکنون کاملاً تمیز، صیقلی شده بودند و زیر آفتاب بعدازظهر در حال خشک شدن بودند.

پدربزرگم بدون اینکه حرفی بزند این کار را برای من انجام داده بود.

با کنار هم گذاشتن مداحی او، متوجه شدم که چنین لحظاتی بود—خدمات واقعی—که بزرگترین اثر را بر من گذاشته بود. در مراسم تشییع جنازه او ایستادم، متوجه شدم که من تنها کسی نیستم. بسیاری دیگر از شهر کوچکی که او اکثریت عمر خود را در آن گذرانده بود نیز چنین اعمالی را به یاد داشتند.

این میراث او بود.

میراث پدربزرگ من این نبود که چقدر پول یا ثروت جمع کرده است، یا اینکه چقدر جایزه یا موفقیت دریافت کرده است. در پایان، به تأثیری که او داشت برمی‌گردد روی قلب مردم او هر روز با آنها تعامل داشت.

این اعمال کوچک محبت آمیز است که به خوبی انجام می شود و بدون انتظار پاداش یا قدردانی، جایگاه ویژه ای در قلب افراد پیدا می کند و مهمترین آنهاست. این یک میراث است.

وقتی خودم را در صبح روز تشییع جنازه پدربزرگم آماده می کردم، مدتی را صرف جلا دادن و براق کردن کفش هایم کردم و به او و ویژگی هایی که او به افرادی که بیشترین تأثیر را در زندگی خود داشت، منتقل کرد. و من متوجه شدم که مجبور نیستید میلیون‌ها یا حتی هزاران نفر را با کار یا زندگی خود تحت تأثیر قرار دهید. اگر می‌خواهید میراث مثبتی به جا بگذارید چه چیزی مهم‌تر است این است که شما فقط به مردم کمک کنید.

یک بار داستانی در مورد یک تاجر بسیار ثروتمند خواندم که یک روز صبح از دیدن آگهی ترحیم خود در روزنامه محلی شوکه شده بود. این مرد به دلیل تولید مواد منفجره که سپس در جنگ مورد استفاده قرار می گرفت مشهور بود. او به خاطر این طرح‌ها پاداش بزرگی دریافت کرده بود و در طول زندگی‌اش ثروت زیادی به دست آورده بود. مراسم ترحیم او در آن صبح او را به خاطر کارش محکوم کرده بود و می‌خواند: «تاجر مرگ مرده است».

در پاسخ به این سخنان ناخوشایند، آن مرد در وصیت نامه خود تجدید نظر کرد تا اکثریت زیادی از دارایی خود را به ایجاد یک سری جوایز “برای بیشترین منفعت برای بشریت” اختصاص دهد.

نام آن مرد آلفرد نوبل—مخترع بود دینامیت و خالق جایزه نوبل.

به جای گذاشتن یک میراث عالی به چیزی که در دارایی های فیزیکی، ثروت یا دستاوردها جمع آوری کرده اید. اینها فقط معیار هستند. بلکه این است که چگونه می‌توانید از آنچه دارید برای بهبود آنچه در اطرافتان می‌بینید استفاده کنید و سپس به افرادی که این کار را در آینده ادامه می‌دهند کمک کنید.

برای بهبود دنیای اطراف خود چه کاری می توانید انجام دهید؟

این مقاله در می ۲۰۱۸ منتشر شده و به روز شده است. عکس توسط Friends Stock/Shutterstock