اگر می خواهید سازنده باشید و از وقفه اجتناب کنید، شما ابتدا باید این حقیقت وحشیانه را بپذیرید
اگر می خواهید سازنده باشید و از وقفه اجتناب کنید، شما
ابتدا باید این حقیقت وحشیانه را بپذیرید
از وقفه متنفرید، بهویژه اگر میخواهید روی انجام یک کار پیچیده تمرکز کنید که نیاز به توجه مداوم دارد. چیزهای کمی خشمگینتر از این هستند که چیزی پیش بیاید و تمرکز شما را از بین ببرد، درست زمانی که شروع به پیشرفت واقعی کردهاید. شما ممکن است به هر کسی که حرف شما را قطع کرده است ضربه محکمی زده باشید – می دانم که این کار را کرده ام. اما اگر میخواهید وقفهها را در جریان کارتان قرار ندهد، ابتدا باید این حقیقت بیرحمانه را بپذیرید: برای اکثر ما مخربترین وقفهها آنهایی هستند که اجازه میدهیم یا حتی خودمان ایجاد میکنیم.
چند هفته پیش، تصمیم گرفتم یک جمعه را مسدود کنم تا برای یک سفر بینالمللی و صحبت کردن آماده شوم. همانطور که مشغول انجام کارهایی بودم که باید انجام می دادم، صدای بی تردید یک اعلان از رایانه رومیزی من را شنیدم. برای حدود ده ثانیه خودم را فلج دیدم و بیرون درب دفتر خانهام ایستاده بودم. من به خوبی می دانستم که کار درست این است که کاری را که روی آن کار می کردم به پایان برسانم و بعداً اعلان خود را بررسی کنم، همانطور که می دانستم تمام کارهای فوری من در دست است و هر کاری که بود قطعا می تواند یک ساعت منتظر بماند. تا زمانی که به آن رسیدم.
به عنوان فردی که زمان زیادی را صرف نوشتن در مورد بهرهوری میکند، میدانستم که چقدر دیوانه کننده است کاری را که در میان جریان انجام میدادم رها کنید و آن اعلان را بخوانید. و با این حال، نتوانستم جلوی خودم را بگیرم – این دقیقاً همان کاری بود که کردم. واقعیت این است که وقتی صحبت از وقفه به میان میآید، من بدترین دشمن خودم هستم، حتی اگر بهتر بدانم. من حاضرم شرط ببندم شما هم همینطور.
ترک کردن عادت خود وقفه بسیار بسیار سخت است. در اینجا چند تاکتیک وجود دارد که می تواند کمک کند.
۱٫ فناوری وقفه می آورد. در عوض از آن برای محدود کردن آنها استفاده کنید.
وقتی آن روز از پشت میزم بلند شدم، فشار دادن آن بسیار ساده بود. کلید بیصدا کردن صفحهکلید من و متوقف کردن جریان صدای زنگ و سایر صداها که پیامهای دریافتی را در پلتفرمهای مختلفی که مردم برای رسیدن به من از آن استفاده میکنند، سیگنال میدهند. میتوانستم «دستیار فوکوس» را روشن کنم تا بیشتر اعلانها را بیصدا کنم و تلفن هوشمندم را روی «مزاحم نشوید» تنظیم کنم. هر یک از این مراحل وسوسه قطع کردن حرفم و رفتن به خواندن آن پیام را از بین می برد.
البته مواردی مانند این وجود دارد. اورژانس های واقعی به عنوان مثال، اگر یک کودک مدرسهای دارید، میخواهید که مدرسه فوراً به شما دسترسی پیدا کند. اما میتوانید از فناوری برای تنظیم صدای اعلان ویژه یا هشدارهای دیگر برای آن چند پیام واقعاً فوری استفاده کنید، که به شما امکان میدهد تا زمانی که آماده خواندن آنها شوید، با خیال راحت بقیه را نادیده بگیرید.
<.2.>
وقتی اعلانی دریافت میکنید، ممکن است واکنش خودکار شما قطع کردن کاری باشد که انجام میدهید و به آن نگاه کنید. . سعی کنید با توقف، تنظیم کردن تلفن یا دستگاه دیگر و شمارش ده ثانیه به آن پاسخ خلبان خودکار نفوذ کنید.
بعد از ده ثانیه تمام شد، نفس عمیقی بکشید و این سوال را از خود بپرسید: “چرا حالا؟” به احتمال زیاد در طی ۳۰ تا ۴۵ دقیقه آینده به نقطه شکست طبیعی در کار خود خواهید رسید. آیا هر اعلانی که دریافت کردید در حال حاضر و نه ۴۵ دقیقه دیگر واقعاً به توجه شما نیاز دارد؟ عواقب انتظار آن چند دقیقه در حالی که هر کاری را که میخواهید روی آن تمرکز کنید تمام میکنید چه خواهد بود؟ و عواقب تکمیل نکردن کار فعلیتان یا انجام ندادن آن بهخوبی، به دلیل وقفههای زیاد، چه خواهد بود؟
۳٫ برای زمانهای کاری و زمانهای استراحت برنامهریزی کنید.
من از طرفداران تکنیک پومودورو هستم که ۲۵ دقیقه طول میکشد. زمان کار و به دنبال آن پنج دقیقه زمان استراحت. این بسیار منطقی است، با توجه به اینکه تحقیقات نشان میدهد که بیشتر بزرگسالان میتوانند توجه را هر بار حدود ۲۰ دقیقه حفظ کنید. برای من، زیبایی این روش این است که اگر مثلاً در نیمه راه یک جلسه کاری ۲۵ دقیقه ای باشم و تمایل شدیدی برای چک کردن ایمیلم داشته باشم، اغلب می توانم خودم را متقاعد کنم که ۱۲ و ۱/۲ دقیقه منتظر بمانم تا تعطیلات رسمی بعدی بدترین وقفهها، وقفههایی هستند که به خودمان تحمیل میکنیم، و استفاده از سیستمی مانند این میتواند به شما کمک کند تا این وقفهها را کاهش دهید تا زمانهایی را که آسیب کمتری به آنها وارد میکنند، کاهش دهید.
۴٫ از پنجره به بیرون خیره شوید (و گوشی خود را در سراسر اتاق قرار دهید).
هنگامی که در حال کار هستید، توجه شما به ناچار سرگردان خواهد شد- -این روشی است که مغز انسان کار می کند. با این حال، زمانی که مغز شما به دنبال حواس پرتی می گردد و به چیزی واقعاً جذب کننده مانند فید فیس بوک یا بازی مورد علاقه شما می رسد، مشکلات ایجاد می شود.
بنابراین چیزی بیش از حد قانعکننده به آن ندهید. اگر میخواهید از برنامههای رسانههای اجتماعی یا هر برنامه تلفن همراه دیگری استفاده کنید، گوشی هوشمند خود را در جایی از اتاق قرار دهید که باید بایستید و به سمت آن بروید. وب سایت های مزاحم مورد علاقه خود را ببندید. به گفته جاش دیویس، عصب شناس، بهترین کاری که وقتی ذهنتان می خواهد سرگردان باشد این است که به بیرون از پنجره خیره شوید. این می تواند یک حواس پرتی لحظه ای ایجاد کند، اما نه خیلی وسوسه انگیز، به طوری که به زودی مغز شما به طور طبیعی به هر کاری که قرار بود انجام می داد بازگردد. اگر محل کار شما پنجره ندارد، سعی کنید پوستر یا عکس مورد علاقه خود را روی دیوار آویزان کنید تا جلوه ای مشابه ایجاد کنید.
۵٫ از خود بپرسید این وقفه چگونه به شما خدمات می دهد.
احتمالاً تا به حال می دانید که چند وظیفه ای برای بهره وری و سلامت مغز شما وحشتناک است. و با این حال شرط می بندم که شما هنوز وسوسه می شوید که این کار را انجام دهید، به خصوص در آن جلسات بی پایان. چرا انجام چند کار اینقدر جذاب است؟ زیرا مغز شما از حواس پرتی دائمی در تغییر از یک کار به کار دیگر لذت می برد. این باعث می شود که برخی از انواع وقفه ها مانند اعلان ها نیز دلپذیر باشند. در عین حال، فکر کردن به اینکه نظر شما یا پاسخ شما به یک سوال سوزان در حال حاضر کاملاً مورد نیاز است، می تواند باعث شود که احساس اهمیت کنید! جای تعجب نیست که نادیده گرفتن اعلانها بسیار دشوار است، حتی زمانی که به خوبی میدانید که نادیده گرفتن موقت آنها برای بهرهوری شما بهتر است و واقعاً چیزی وجود ندارد که نمیتوان منتظر ماند.
مخاطبان فزاینده ای از خوانندگان Inc.com وجود دارند که هر روز یک متن از من با یک چالش یا نکته مراقبت از خود یا انگیزشی دریافت می کنند. (علاقه مند به پیوستن هستید؟ در اینجا اطلاعات بیشتر و دعوت به یک دوره آزمایشی رایگان طولانی مدت.) بیشتر آنها کارآفرین یا رهبران تجاری هستند و وقتی از آنها در مورد خود وقفه پرسیدم اخیراً ده ها نفر با هم تماس گرفتند تا بگویند با خودشان هم این کار را می کنند. بنابراین اگر مانند من با این موضوع دست و پنجه نرم می کنید، تنها نیستید. خود وقفه عادت سختی است که می توان آن را ترک کرد، اما با چند تغییر کوچک می توانید اثرات آن را کاهش دهید.