چگونه یک پروژه اشتیاق را به یک ماشین رشد تبدیل کنیم

من در سال ۱۹۹۸ و به طور پیوسته Glow Global Events را در شهر نیویورک به عنوان یک فروشگاه چهار نفره راه اندازی کردم. آن را به یک کسب و کار قوی و مجهز تبدیل کرد. من به آن افتخار می‌کردم، اما تا سال ۲۰۰۵، می‌توانستم ببینم که چیزهایی نیاز هستند برای تغییر. شرکت من سودآور بود و روی رویدادهای کلاس جهانی کار کرده بودیم، اما من همچنان یک برنامه ریز رویداد بودم. من مدیرعامل نبودم– واقعاً. من پتانسیل خود را محدود می کردم، اما چگونه؟

بعد از آن نتوانستم سوال را تکان دهم. جالبه. من هرگز به تغییر مسیر شرکتم فکر نکردم – برای مثال وارد جریان زنده و برنامه‌نویسی اصلی – تا زمانی که این کار را انجام دادم. سپس این تمام چیزی بود که به آن فکر می کردم.

من کسی هستم که تحقیقات زیادی انجام می دهم. داده ها و نقاط عطف به من کمک می کنند تا گوشه ها را ببینم. بنابراین من با تحقیق در مورد رقبای بزرگ‌ترم شروع کردم و فهمیدم که آنها چه می‌کنند و کسب‌وکارشان چگونه راه‌اندازی شده است. من با مشتریانی که برای شرکت من معمولی نبود جلساتی برگزار کردم. من شروع به سرگرم کردن خطوط مختلف محصول کردم — که به نوبه خود منجر به میزبانی رویدادها و جلسات داخلی برای شرکت هایی شد که بر تعامل با کارمندان خود متمرکز بودند.

من از طریق شرکت توسعه اقتصادی شهر نیویورک برای یک شتاب دهنده تجاری ثبت نام کردم. برای من، این یک دوره کوتاه برای اداره یک تجارت به عنوان مدیر عامل بود. در آنجا، یاد گرفتم که چگونه در مورد همه چیز از نظر رشد فکر کنم – کلید استراتژی. به طور خاص، من یاد گرفتم که چگونه یک فرهنگ سازمانی ایجاد کنم و حتی تیمم را از نظر رشد دوباره بررسی کردم. من همچنین وب‌سایت خود را برای سئو بازنگری کردم و مخاطبین و گردش کارم را به یک ابزار CRM مناسب منتقل کردم.

سال‌ها بعد، همه‌گیری یک پیشنهاد داد. نقطه عطف مشابه چهار روز پس از اینکه شهر نیویورک خدمات غیر ضروری را تعطیل کرد، من یک پیوند زوم را به احتمالاً پنج گروه رویدادی که به آنها تعلق دارم در فیس بوک فرستادم و حدود صد برنامه ریز را ثبت نام کردم. تعداد زیادی آژانس رویدادهای کوچکتر و کارآفرینان انفرادی در تماس بودند که نمی‌دانستند با مشتریان خود چه کنند.

من هم نمی دانستم چه مکالمه ای داشته باشم. کووید یک قلمرو ناشناخته برای همه بوده است. اما من هر کاری از دستم بر می آمد انجام دادم. ما در مورد بیمه وقفه در کسب و کار صحبت کردیم، و تعدادی از برنامه ریزان گفتند که در مورد بازگرداندن سپرده ها یا مذاکره در مورد هزینه های ابطال، از مکان ها مقاومت می کنند. آن زمان بود که فهمیدم باید از این جامعه استفاده کنیم. در زوم، من به معنای واقعی کلمه چنین گفتم: “چه کسی یک رویداد را در این مکان انجام داده است؟ خوب، بیایید همه با هم تماس بگیریم.” علیرغم این تلاش، بسیاری از برنامه ریزان رویدادهای مجازی را انجام ندادند یا فقط به دنبال خروجی بودند. من تماس را با پنج مشتری رویداد جدید قطع کردم.

از آنجا، رویدادهای مجازی شروع به کار کردند. ما شروع کردیم به دیدن مشتریانی که به طور فزاینده ای علاقه مند به رشد جامعه خود یا پخش کارهای خوب خود هستند. برخی از مشتریان محتوا نداشتند. آنها نمی دانستند چگونه آن پیام را به بیرون برسانند. بنابراین ما شروع به تولید محتوا کردیم، مانند میزبانی چت های مجازی در کنار آتش یا تولید مستند. ما تیم تولید ویدیوی خود را رشد دادیم. ما فردی را استخدام کردیم که به سرپرستی موسیقی اختصاص داشت، زیرا نمی‌خواستیم مردم در رویدادی شرکت کنند که انگار فقط وارد Zoom شده‌اند. ما اساساً در حال تولید یک برنامه تلویزیونی بودیم.

دوباره، که منجر به رشد شد. با این حال، ما دقیقاً پیوت نکرده بودیم. کاری که ما واقعاً انجام داده بودیم چرخشی بود. ما قبلاً همه این چیزها را امتحان کرده بودیم – رویدادهای مجازی، محتوای سفارشی، آزمایش آب، دیدن اینکه چه کار می کند – بنابراین در پایان کار به عمل رسید. به عنوان یک کارآفرین، نمی توانید اجازه دهید فرصت ها از دست بروند. شما باید به آنچه در حال رخ دادن است توجه کنید. نشانه ها را ببینید و آماده عمل باشید.

اما همچنین برنامه ریزی کنید و سخت برنامه ریزی کنید. وقتی شروع کردم به فکر کردن به اینکه چگونه می‌توانم کسب‌وکارم را توسعه دهم، و تمام آن تحقیقات را انجام دادم، داستان جورج پی. جانسون، یک اسطوره بازاریابی دیترویت را دیدم که قبل از اینکه شرکت همنامش در انواع مختلف توسعه یابد، شروع به فعالیت در نمایشگاه‌های خودرو و تجاری کرد. جهت ها. امروز، بیش از ۱۰۰ سال از عمر آن می گذرد.