چگونه باید یک متقاضی کار را به دلیل بی ادبی رد کنم؟

Alison Green، ستون نویس Inc.com به سؤالات مربوط به محل کار و مسائل مدیریت پاسخ می دهد — همه چیز از نحوه برخورد با یک رئیس ریزمدیریت نحوه صحبت کردن با فردی در تیم خود درباره بوی بدن.

در اینجا خلاصه ای از پاسخ به چهار سوالات از خوانندگان.

من در خرده فروشی کار می کنم و درخواست ها را شخصاً می پذیرم. این یک ابزار بررسی عالی برای مشاهده نحوه معرفی متقاضیان به کارکنان فروش است. زمانی که متقاضی به کارکنان فروش نگاه تحقیرآمیز دارد یا در غیر این صورت تحت فشار است الف> یا بی ادبانه با آنها، ما آن را به عنوان یک علامت برای عدم ادامه مرحله مصاحبه در نظر می گیریم، حتی اگر فرد دارای تجربه و مهارت روی کاغذ برای این کار باشد.

ما ایمیل‌های رد فرم را برای آن متقاضیان ارسال می‌کنیم. وقتی آنها پاسخ می دهند و در مورد دلیل رد شدنشان بازخورد می خواهند، چگونه می توانم مودبانه به آنها بگویم که با نامزدهایی که با کارکنان ما بی ادب هستند مصاحبه نمی کنیم؟

من مخالف آن را توصیه می کنم. اولاً، این دقیقاً همان نوع بازخوردی است که به احتمال زیاد در ازای آن پاسخی بی‌ادبانه به همراه دارد. دوم، شما به هیچ وجه موظف به ارائه بازخورد نیستید (اگرچه اگر یا زمانی که مایل به انجام آن هستید، این یک مهربانی است)، و به خصوص زمانی که شخصی قبلاً با شما بدرفتاری کرده است، هیچ الزامی وجود ندارد. سوم، این چیزی نیست که باید به کسی گفته شود. این یک چیز است که بگوییم، “ما به دنبال نامزدهایی با تجربه بیشتر در فروش هستیم” یا “اینکه مادرتان از طرف شما تماس بگیرد خوب نبوده است”، اما نیازی نیست که به مردم گفته شود “نباش” با دیگران بی ادبانه است.”

به هر حال، اگر می خواهید این کار را انجام دهید، می توانید بگویید: “ما خیلی اهمیت می دهیم در مورد نحوه تعامل متقاضیان با کارکنان ما هنگام ارائه درخواست‌هایشان، و به دنبال کاندیداهایی هستند که صمیمی و مودب باشند.” (تقریباً مطمئناً پاسخ‌های بی‌ادبی را دریافت خواهید کرد، زیرا این روند به این شکل است.)

من صاحب یک کسب و کار کوچک هستم که رشد قابل توجهی را تجربه می کند و در حال خرید حسابداران در حوزه خود بودم. . مادرم اخیراً برای یک شرکت حسابداری/ادمین برون سپاری دقیقاً با تخصصی که من دنبالش بودم شروع به کار کرد. او تاکید کرد که من به هیچ وجه موظف به استخدام آنها نیستم، اما پس از مقایسه نقل قول آنها با دیگران و صحبت طولانی با آنها، تصمیم گرفتم آنها را استخدام کنم. من روند طولانی (و گران قیمت) همگام سازی سیستم ها و سرعت بخشیدن به آنها را در تجارت خود آغاز کردم. در حالی که ممکن بود مادرم برای کمک به جنبه های خاصی از حسابداری ما منصوب شود، آنها شرکت من را به تیم دیگری واگذار کردند. فکر کردم این یک تصمیم عاقلانه و حرفه ای بود.

حدود دو ماه پس از استخدام این شرکت، آنها اخراج مادرم، توضیح داد که آنها اخیراً سه مشتری خود را از دست داده اند و بیش از حد استخدام کرده اند. با توجه به زمان اخراج، این کاملاً قابل قبول به نظر می رسد. با این وجود، من را در موقعیتی ناخوشایند قرار می دهد. فکر می‌کنم تیمی که من را در آن قرار داده‌اند آگاه است و در این مدت کوتاه مفید بوده است. با این حال، شرکت کوچک است و مدیر سابق مادرم یکی از افرادی است که در تیم از شرکت من حمایت می کند. آیا آنها باید این موضوع را با من حل کنند؟ آیا باید آن را با آنها مطرح کنم؟ پاسخ حرفه ای من چیست؟

خیر، آنها نباید با شما این موضوع را مطرح کنند و نه شما با آنها.

مادر شما وقتی تاکید کرد که شما مجبور نیستید آنها را به خاطر او استخدام کنید کار درستی انجام داد و آنها این کار را انجام دادند. وقتی آنها شما را به تیمی منصوب کردند که او در آن نبود. هر دوی آنها در مورد حفظ مرزهای حرفه ای مناسب و اجازه ندادن خانواده به خطوط کار شما بود. شما باید به حفظ آن مرزها ادامه دهید، به این معنی که نباید با آنها در مورد مادرتان صحبت کنید، زیرا اخراج او یک مسئله خصوصی بین او و کارفرمایش است.

مطمئناً لازم نیست که اگر در مورد آن احساس عجیبی دارید کار با آنها را ادامه دهید، و همچنین خوب است تصمیم بگیرید که می خواهید به کار با آنها ادامه دهید. اما شما باید خودتان این تصمیم را بگیرید، بدون اینکه انتظار داشته باشید با آنها در مورد وضعیت صحبت کنید.

همکار من، یک پسر خوب، شوخی می کند که “تو می خواهی اگر این کار را انجام دهی، خودت را بکش» و نمی دانم چگونه به او بگویم که این موضوع مرا آزار می دهد. من یک بازمانده از تلاش هستم و برادرم را به دلیل خودکشی از دست دادم.

دایرکت باشید! “لطفا با خودکشی شوخی نکنید.” این واقعاً تمام چیزی است که باید بگویید! یک فرد مودب بلافاصله متوقف می شود، اما اگر به هر طریقی عقب نشینی کند، می توانید بگویید: “این موضوع برای بسیاری از خانواده ها مشکل است، همانطور که مطمئن هستم می توانید متوجه شوید.”

من نمی دانم که چقدر با استخدام کننده ای صادق باشم که یک نامزد به نام آن دارد که می خواهد در شرکت من کار کند. آن روی کاغذ عالی به نظر می رسد و من ابراز اشتیاق و تشکر کردم که به ما نزدیک شدی، و گفتم درباره راه اندازی بالقوه جلسه ای بحث خواهیم کرد.

همانطور که اتفاق می افتد، ما یک کارمند شگفت انگیز به نام سارا را گرفتیم، که چندی پیش از شرکت فعلی آن به نفع همکاری با ما پرید. بنابراین از سارا پرسیدیم که نظر او در مورد آن چیست. واکنش او احشایی بود. او گفت که ان در نقش خود جنگنده بود و اصلاً تیم محور نبود و اغلب با عدم همکاری او برای تیم سارا دردسر ایجاد می کرد. به محض اینکه ان برنده فروش شد، تمام تلاش خود را برای بقیه مراحل تحویل پروژه کنار می گذاشت. این بازخورد دست اول به این معنی است که ما اکنون ۱۰۰ درصد علاقه ای به در نظر گرفتن آن برای نقشی در اینجا نداریم. من همچنین حاضر نیستم ریسک یک درگیری شخصیتی به این بزرگی را در تیمی به این کوچکی بپذیرم.

چه مقدار از این مقدار است. آیا به استخدام کنندهبگویم؟ الف>؟ آیا دانستن این موضوع برای استخدام کننده مفید خواهد بود؟ آیا من فقط این استاندارد را می‌دهم که «ما تصمیم گرفته‌ایم با مصاحبه با آن جلو نرویم» حتی اگر چند روز پیش در مورد وضعیت صحبت کردم این یک چهره ۱۸۰ درجه‌ای به نظر می‌رسد؟

چه نوع رابطه ای با استخدام کننده دارید؟ اگر این یک رابطه مستمر است، بله، به استخدام‌کننده اجازه دهید تا بداند که بازخوردی در مورد آن از کسی دریافت کرده‌اید که قبلاً با او کار می‌کرده است که باعث می‌شود دیگر تمایلی به بررسی او نداشته باشید. برای او مفید است که بفهمد چه اتفاقی افتاده است تا از تغییر نظر شما مبهوت نشود (زیرا برای اینکه کارش را به خوبی انجام دهد، باید از شما درباره نامزدهایی که به شما می‌فرستد بازخورد دریافت کند). از سوی دیگر، اگر این استخدام‌کننده‌ای نیست که شما معمولاً با آن کار می‌کنید و او فقط به شما نزدیک شده است تا آن را مطرح کند، دیگر نیازی به پر کردن او نیست. قابل قبول است که فقط بگوییم: “بعد از بحث با تیم من، فکر نمی کنیم او چیزی است که ما به دنبالش هستیم.”