“تست الکترونیکی” 3 ثانیه ای فوراً به شما می گوید که آیا رهبر خودخواه

آماده ای برای “E-Test” 3 ثانیه ای؟ ما به اینجا می رویم.

با انگشت اشاره خود، حرف بزرگ “E” را روی پیشانی خود ردیابی کنید. در واقع برو این کار را انجام بده.

چطوری؟ آیا در آزمون موفق شدید؟

با فرض اینکه سطح سواد اولیه ای دارید، حدس من این است که توانستید به درستی آن را ردیابی کنید. خوب! اما، متاسفم، این آزمایش نیست. آزمون واقعی این است که چگونه نامه را ردیابی کردید. بگذارید توضیح بدهم.

بنابراین شما با خط عمودی طولانی “E” شروع کردید. خوب حال سوال اصلی این است که سه خط افقی کوتاه را در کدام جهت ترسیم کردید؟ به سمت راست؟ یا سمت چپ؟

اگر آنها را به سمت راست ردیابی کنید، شکل “E” را در جهت صحیح آن ایجاد کرده اید. اما نکته اینجاست. این جهت گیری صحیح از نقطه نظر شماست، نه از دیدگاه شخص دیگری. اگر حرف را به سمت چپ ردیابی کنید، شکل “Ǝ” نادرست را ایجاد کرده اید. برای شما نادرست است. اما به شخص دیگری که ممکن است شما را زیر نظر داشته باشد، ردیابی E را تصحیح کنید.

بیشتر از آن چیزی است که فکر می کنید.

استادان روانشناسی، آدام گالینسکی و موریس شوایتزر، ترفند ساده اما گویا را برای دستیابی به تمایلات رفتاری رهبران برای خودخواهی در مقابل ایثار ابداع کردند. چیزی که آنها دریافتند این بود که آن رهبرانی که آن را به روش درست ردیابی کردند (از دید آنها) دارای درجه بیشتری از خودمحور. و کسانی که آن را برعکس از دیدگاه دیگران ردیابی کردند، درجه بیشتری از گرایش دیگر.

A فرد با خودگرایی بالا احتمالاً جنبه هایی از خود را ارتقا می دهد. این سوگیری تمرکز بر خود با موافقت قوی افراد با اظهاراتی مانند “من اغلب کار خودم را انجام دهم» و «از وقتی که از دیگران بهتر عمل می‌کنم لذت می‌برم».

شخصی با دیگران جهت‌گیری احتمالاً جنبه‌های دیگران را ارتقا می‌دهد و روابط با اطرافیان نزدیک را در زندگی آنها در اولویت قرار می‌دهد. این سوگیری تمرکز بر دیگر با موافقت قوی افراد با اظهاراتی مانند “چاه” به تصویر کشیده شده است. -بودن از همکارانم برای من مهم است” و “یک کار/فعالیت را فدای کار/فعالیتی می کنم که اگر هم تیمی هایم آن را تایید نمی کردند بسیار لذت می برم.”

روانشناسان تأیید کرده اند که ردیاب های E-to-the-self بیشتر مردها، آمریکایی ها و در سمت های بالاتر هستند. در حالی که ردیاب های E-to-the-دیگر بیشتر زنان، اروپایی و/یا آسیایی و کمتر مسن تر هستند. اما من گمان می کنم که این الگوها در آینده نزدیک تغییر خواهند کرد.

چشم انداز رهبری است. تغییر می کند. چیزی که در دهه گذشته یک سوختگی آهسته بود، اخیراً آتش گرفته و جای خود را به چیزی داده است که ما آن را “رهبر انسانی”، یا شاید دقیق تر، “رهبر انسانی”. مفاهیمی مانند رهبری خدمتگزار و رهبری اصیل مدتی است که وجود داشته است، اما یک بیماری همه گیر و اختراع مجدد کار لازم بود تا سازمان ها، چه بزرگ و چه کوچک، واقعاً مدل های رهبری خود را زیر سوال ببرند.

چیزی که ما متوجه شده ایم این است که رهبران نیازی به رهبری موثر و خوب بودن در کار خود ندارند. بین شایستگی و دلسوز بودن تعادل ایجاد کنید. شما می توانید کارهای سخت را به روش انسانی انجام دهید. شما می توانید در کار خود خوب باشید و انسان خوبی باشید. این یکی/یا نیست. هم/و هم است.

این فرضیه من است. همانطور که سازمان‌ها به اختراع مجدد خود ادامه می‌دهند، و رهبران مجبور می‌شوند یا برای سوار شدن به آن‌ها همراه شوند یا از کار بیفتند، پیش‌بینی من این است که بیشتر ردیاب‌های E-to-the-ther (مردم دیگر گرا) و کمتر E را ببینیم. ردیاب های به خود (مردم خود گرا).

اما جای کار وجود دارد. هنوز هم نمونه بزرگی از روسای بد وجود دارد که انگیزه‌های برانگیخته‌ی نفس آنها باعث می‌شود همه چیز را از منظر خودشان ببینند و به هر قیمتی به دستاوردهایی دست یابند، از جمله افرادشان. این منطق “باعملکرد بالا” برای یک قرن جواب داد، اما در راه است.