هر پدر و مادری این جمله ترسناک “من حوصله سر رفته” را شنیده است. چرا این است در واقع بهترین اتفاقی که می تواند برای شما بیفتد این است تابستان

دوست ندارید خسته باشید. تصحیح: شما از بی حوصلگی متنفر هستید. وقتی کسل هستید، احساس بی قراری، بی حوصلگی و نارضایتی می کنید، بنابراین فعالانه از آن اجتناب می کنید. چگونه Candy Crush اینقدر بزرگ شد. و به همین دلیل است که این روزها بچه ها بیشتر به نمایشگرها معتاد می شوند.

اما در واقعیت، آنچه ما انجام می دهیم. دوست داشتن حوصله به این نیست که کاری برای انجام دادن نداریم، بلکه این است که مجبوریم از واقعیت ساده بودن آگاه شویم. به عبارت دیگر، ما ترجیح می‌دهیم هر چیزی را احساس کنیم تا اینکه اصلاً چیزی را احساس نکنیم (یا در این مورد، وزن وجود خودمان).

زیرا ثابت ماندن ترسناک است. این باعث ایجاد اضطراب می شود، احساس بی ثمری می کند و عزت نفس ما ضربه می زند.

اما چیزی که ما نمی دانیم این است که قرار گرفتن در حالت حواس پرتی دائمی برای ما وحشتناک است. این برای قلب ما بد است. /a>، مغز ما، و ذهن.

راه حل ساده است. برخی از مردم – و حتی برخی از فرهنگ ها – در آن خوب هستند. ایتالیایی ها ضرب المثلی دارند “Il Dolce Far Niente“. ما باید یک صفحه از این افراد خسته و بی حوصله بگیریم، تا یاد بگیریم قدر “شیرینی انجام هیچ کاری را بدانیم”.

آیا تا به حال احساس کرده اید که در یک مشکل گیر کرده اید، فقط برای اینکه راه حل به طور خود به خود به سراغ شما بیاید در حالی که در مسیر رفت و آمد خود بی خیال از پنجره به بیرون خیره شده اید؟ برخی از مردم به این “افکار دوش” اشاره می کنند. نکته جانبی: showerthoughts subreddit بیش از ۲۵ میلیون دنبال کننده دارد. این یک چیز است.

مغز ما یک شبکه حالت پیش فرض که وقتی هیچ کاری انجام نمی دهیم فعال تر است. این شبکه به توانایی ما برای به خاطر سپردن چیزها، فکر کردن به آینده و رویاپردازی کمک می کند.

این جایی است که جادوی واقعی اتفاق می افتد.

منفعل بودن ذهنی به مغز ما اجازه می دهد تا ارتباطات خلاقانه ای بین عناصر نامرتبط در زندگی ما ایجاد کند. . ما نه تنها حل‌ال‌کننده‌های خلاقانه‌تر مشکل می‌شویم، بلکه در جستجوی مسائل جدید نیز هستیم. راه حل مشکلات ما اعتماد به نفس کلی ما و احساس ارزش خود. نتیجه؟ ما حلال‌کننده‌های حتی بهتر مشکل می‌شویم!

نکته عملی: هر روز ۵ دقیقه را به رویاپردازی اختصاص دهید. یک تایمر روی تلفن خود تنظیم کنید و از پنجره به بیرون خیره شوید. خودشه.

انسانها یک سوگیری منفی دارند. این بدان معناست که ما تمایل داریم بیشتر بر اطلاعات منفی تمرکز کرده و به خاطر بسپاریم تا اطلاعات مثبت.

وقتی حواس‌مان پرت نمی‌شود، خالص‌ترین هویت‌های ما در کانون توجه قرار می‌گیرند، و این تعصب بیش از حد می‌شود. . ما شروع به یادآوری کاستی ها، شکست ها و جاهایی که می توانستیم متفاوت عمل کنیم، می کنیم.

یک دستور غذا برای اضطراب. جای تعجب نیست که از کسالت فرار کنیم.

اما اگر در عوض واکنشی نسبت به احساسات خود نداشته باشیم، و به سادگی اجازه می دهد آنها اتفاق بیفتند؟ هوشمند بودن در حوصله مان به این معناست که شجاعانه و بدون هیچ قضاوتی با خود واقعی خود روبرو شویم. . نتیجه؟ شفافیت بیشتر در مورد اهداف شخصی ما، بخشش بیشتر خود، و انگیزه ای تازه برای مقابله با اولویت ها و تمرکز بر آنچه واقعاً مهم است.

نکته عملی: یک “مجله حوصله” در اندازه جیبی داشته باشید. اگر حوصله دارید، چیزی را که به خاطر آن سپاسگزار هستید بنویسید. یا کاری که آن روز انجام دادید و از آن لذت بردید. یا چیزی که شما را آزار می دهد. یک چیز روی کاغذ یک چیز کمتر در ذهن شماست.

به عنوان یک گونه، ما هرگز باهوش تر نبوده ایم. ما همچنین هرگز استرس بیشتری نداشته ایم. توجه ما هرگز بیشتر از این تقسیم نشده است. و مغز ما هرگز اینقدر خسته نبوده است.

در زندگی دیجیتال ما، مغز ما دائماً تحریک می شود – ارزیابی خطرات مختلف و جستجوی پاداش های مختلف. فقط به این فکر کنید که تمام روز را با لپ‌تاپ خود کار کنید، فقط با پیمایش در تلفن خود استراحت کنید و سپس همسرتان برای تماشای تلویزیون به شما ملحق شود – یک صفحه نمایش دیگر.

از این مقدار زیاد است، و ما چیزی به نام کاهش شناختی. آن وقت است که مغز ما آنقدر خسته می شود که نمی توانیم تمرکز کنیم، مغزمان کندتر احساس می کند و احساسات ما به هم می ریزد. به عبارت دیگر، ما سوختگی.