شرکت ها مشکل قطع شدن دارند: از Shared استفاده کنید تجربیاتی برای گرد هم آوردن دوباره مردم

توسط مارشال موشر، موسس و مدیر عامل در Vestigo–تراز کردن تیم های راه دور از طریق ماجراجویی VR.

حتی قبل از همه‌گیری اخیر تیم‌ها را پراکنده کرد و تعاملات روزانه را مختل کرد، مردم احساس کردند قطع شده در محل کار. بر اساس ۲۰۱۹ نظرسنجی کارمندان، ۴۰ درصد از پاسخ دهندگان گزارش کردند که احساس می کنند “از نظر فیزیکی و عاطفی در فضای کار منزوی شده اند”، پدیده ای که “نسل ها، جنسیت ها و قومیت ها را در بر می گیرد.”

البته، کووید-۱۹ این روند همه گیر شد. پروتکل‌های بهداشت و ایمنی، ترتیبات کار از راه دور و ترکیبی، و عوامل دیگر شرکت ها را با مشکل قطعی شدید مواجه کرده است.

عواقب آن می تواند ویرانگر و گسترده باشد.

یک تحلیل اخیر نشان داد که ۶۱ درصد از مردم خارج از محل کار با همکاران خود معاشرت نمی کنند، ۵۳ درصد به خاطر همکاران خود از کار می ترسند و ۳۸ درصد به همکاران خود اعتماد ندارند. .

طبق یک گزارش، زمانی که کارمندان احساس می کنند در محل کار کمتر ارتباط دارند – به ویژه با رهبران – فرسودگی شغلی ۹۰ درصد افزایش می یابد.

در همین حال، کارکنان به شدت خواهان یک محل کار مرتبط تر هستند. یک مطالعه اخیر نشان داد که ۵۴ درصد از کارمندان بیشتر می خواهند دوستان در محل کار به طور باورنکردنی، این مطالعه نشان داد که مقدار مشابهی “برخی از پاداش آنها را با روابط معنادارتر با همکاران معاوضه می کند.”

به عبارت ساده تر. ، شرکت ها مشکل قطع اتصال دارند. تجربیات مشترک می تواند به بازیابی، بازسازی یا ایجاد ارتباطاتی کمک کند که دوام داشته باشند و اهداف تجاری را در این فرآیند به پیش ببرند.

تجارب مشترک آغاز هر رابطه: خانواده‌ها به دلیل حمایت از زندگی روزمره شکل می‌گیرند، همکلاسی‌ها بر سر مشارکت تحصیلی متقابل خود پیوند برقرار می‌کنند، و هم‌تیمی‌ها روابط خود را در حالی که هدفی مشترک را دنبال می‌کنند، توسعه می‌دهند.

حتی تجارب آسیب زا نیز ارتباطاتی را ایجاد می کنند که رشد مثبتی ایجاد می کند. تحقیقات دانشگاه آکسفورد مفهومی به نام “تلفیقی هویت” را توصیف می کند. “، جایی که چالش های مشترک انسجامی ایجاد می کند که “می تواند به شکل های مسالمت آمیز و توافقی از اقدامات اجتماعی هدایت شود.”

در حالی که رهبران این کار را نمی کنند. اگر می‌خواهند برای تیم‌های خود سختی‌های غیرضروری ایجاد کنند، تجربیات ماجراجویی می‌تواند این اثر را شبیه‌سازی کند و فرصت‌هایی برای ارتباطاتی ایجاد کند که در دفتر وجود ندارد. در بسیاری از موارد، هرچه این تجربه قابل توجه تر باشد، برای شرکت کنندگان تأثیر بیشتری خواهد داشت.

مطالعه، “اشتراک‌گذاری تجربیات فوق‌العاده احساس نزدیکی را تقویت می‌کند،” که توسط محققان دانشگاه کرنل، دانشگاه پیتسبورگ، و دانشگاه پیتزبورگ انجام شده است، و سازمان‌دهندگان را تشویق می‌کند تا تجارب عادی را بهینه‌سازی کنند. نویسندگان می نویسند، “ما پیشنهاد می کنیم که تجربیات خارق العاده باعث ایجاد احساس نزدیکی می شود زیرا توجه افراد ناآشنا را به سمت خارق العاده بودن تجربه و دوری از ناراحتی تعاملات اولیه سوق می دهد.”

تجارب مشترک آنقدر قدرتمند هستند که می‌توانند به سرعت در تیم‌هایی که قبلاً از هم جدا شده‌اند، انسجام ایجاد کنند و به عنوان ابزاری قوی برای رهبرانی که به دنبال فوری هستند، عمل می‌کند. بهبود فرهنگ محیط کار

ایجاد تجربه های خارق العاده می تواند برای سازمان‌دهندگانی که تلاش می‌کنند از قالب رویدادهای شرکتی با نیت خوب، اما در نهایت غیر الهام‌بخش خارج شوند، دشوار است. خوشبختانه، بیشتر شرکت‌ها برای ایجاد تجربیات مشترک باورنکردنی و تاثیرگذار نیازی ندارند که خیلی دور نگاه کنند.

برای مثال، سازمان دهندگان می توانند: 

• در تجارب ماجراجویی تیمی مانند رفتینگ در آب، کایاک سواری، یا کمپینگ شرکت کنید تا ارتباطات و همکاری ایجاد کنید که باعث تقویت تیم ها و ایجاد روابط می شود. این تجربیات می تواند یک روز سرگرم کننده در خارج از خانه را به یک تجربه متحول کننده تبدیل کند که ارتباطات پایدار ایجاد می کند.
• فرصت هایی را برای افراد ایجاد کنید تا سفر قهرمان را طی کنند، فرآیندی که به افراد اجازه می دهد با چالش ها دست و پنجه نرم کنند، راه حل های مفیدی ابداع کنند و نتایج جمعی را تسهیل کنند.
• از فناوری، مانند واقعیت مجازی (VR)، برای ایجاد تجربیات دیجیتالی استفاده کنید که تیم‌های توزیع‌شده یا عدم نزدیکی به تجربه‌های ماجراجویی در فضای باز را به حساب می‌آورد. به هر حال، با VR، تیم‌ها می‌توانند بدون ترک خانه در همه چیز از کوه نوردی گرفته تا چتربازی شرکت کنند. (افشای کامل: شرکت من این سرویس را ارائه می دهد.)

صرف نظر از رویکرد، این تجربیات به تیم ها فرصتی برای حمایت از یکدیگر به عنوان مثال، اگر یکی از اعضای گروه با این رویداد دست و پنجه نرم می کند، افراد می توانند با هم کار کنند تا بار خود را در یک تلاش خدمات محور و متمرکز بر دیگران برای ایجاد جامعه کاهش دهند.

شرکت ها اغلب به درستی می گویند که افرادشان بزرگترین دارایی آنها هستند. پس از سال‌های متوالی همه‌گیری، زمان آن فرا رسیده است که این دارایی‌ها را در کنار هم قرار دهیم – ایجاد ارتباطاتی که روابط قوی را تقویت می‌کند، فرصت‌های مشارکتی ایجاد می‌کند و شرکت‌هایی پایدار ایجاد می‌کند که تأثیری ماندگار دارند.