آیا این وظیفه شماست که شما را خوشحال کند در طول روز کاری؟

در هر محیط کاری، رقص بین کارفرمایان و کارمندان ظریف است. این رابطه ضعیف حتی بیشتر شده است از زمان همه گیری COVID-19. در حالی که کارفرمایان تنها معماران شادی کارکنان نیستند، آنها بدون شک بر آن نفوذ داشته باشد. آنها می‌توانند فرهنگ کاری مثبت را پرورش دهند ، دستمزدها و مزایا عادلانه را ارائه دهید، ارتباطات باز را ترویج دهید و زمینه را برای فرصت های رشد حرفه ای فراهم کنید. اما، از آنجایی که کارکنان استانداردهای بالاتری را طلب می کنند ، این سوال مطرح می شود: آیا وظیفه کارفرماست که کارمندان خود را راضی نگه دارد< /a>؟

Nathan Iverson، Ph.D.، دانشیار روانشناسی و M.S. مدیر برنامه روانشناسی صنعتی-سازمانی در دانشگاه باپتیست کالیفرنیا، می گوید که مسئله شادی کارکنان در بحث های فلسفی و روانشناختی ریشه دارد.

آیورسون می‌گوید: «برای بسیاری از این بحث‌ها، حقیقت در جایی بین دو دیدگاه قطبی نهفته است. “در مورد بحث های روانشناختی، اغلب نصف و نیمه است.”

سامارا الکینز، مربی اصلی و متصدی کارگاه در کوچینگ توسط سامارا، پیشنهاد می‌کند که در حالی که شادی در کار برای همه متفاوت به نظر می رسد، کارفرمایان نقش مهمی در شادی کارکنان دارند. او بیان می‌کند که نحوه پرداختن کارفرمایان به جنبه‌هایی مانند پاداش، فرهنگ کاری، سبک ارتباطی و مأموریت شرکت، همگی در دلایلی که کارمند ممکن است در محل کار خود لذت ببرد، کمک می‌کند. در نظر گرفتن این عوامل بسیار مهم است.

“به طور کلی بین عملکرد کارکنان و شادی همبستگی زیادی وجود دارد. الکینز توضیح می‌دهد که وقتی از کار خود لذت می‌بریم و احساس می‌کنیم بخشی از شرکت و هدفی هستیم که برای آن تلاش می‌کنیم، سخت‌تر کار می‌کنیم.

تحقیق از این ادعا پشتیبانی می کند، به عنوان یک مطالعه ۲۰۲۰< /a> منتشر شده در Frontiers in Psychology که به بررسی کارکنان در بخش بانکی می‌پردازد، دریافت که شادی در محل کار – و همچنین “استفاده از مهارت‌های خدماتی” – تأثیر مثبتی بر عملکرد کارکنان دارد. برعکس، طبق “پنل گالوپ، شادی کمتر با سود از دست رفته و بهره وری همراه بود.

یک محیط کاری مثبت هم برای کارفرمایان و هم برای کارمندان سودمند است، اما آیا مستلزم آن است؟

پیچیدگی های تعامل کارکنان

«معیار گرایش رضایت در محیط کار، مشارکت کارکنان است. میسی و اشنایدر (۲۰۰۸) مشارکت کارکنان را به عنوان یک حالت ایده آل توصیف می کنند. آیورسون می‌گوید، نه چیزی که هر لحظه هر روز آن را احساس می‌کنیم. «به آن زمان‌هایی فکر کنید که زمان را در محل کار از دست می‌دهید، صبح‌هایی که مشتاقانه منتظر رسیدن به محل کار هستید، شب‌هایی که به خانه برمی‌گردید با هیجان پروژه‌هایی که روی آن‌ها کار می‌کردید.

در حالی که تعامل کارکنان قابل پیگیری است (معیار مورد علاقه آیورسون UWES-9 – یک مقیاس تحقیقاتی خودگزارشی که برای تجزیه و تحلیل مشارکت کارکنان استفاده می شود)، او ادامه می دهد که در افراد مختلف بسیار متفاوت به نظر می رسد. او می‌گوید: «یک سایز ممکن است مناسب نباشد. برای مثال، مشخص شده است که شفافیت نقش، پیش‌بینی‌کننده اصلی مشارکت کارکنان برای زنان، و برای آسیایی-آمریکایی‌ها، تنوع و شمول یک پیش بینی کننده برتر است (Caputo & Hyland، ۲۰۱۴).”

الکینز موافق است که برای هر فردی متفاوت به نظر می رسد. او پیشنهاد می کند که به همین دلیل است که هیچ راه حل سریعی برای شادی کارکنان وجود ندارد.

او توضیح می دهد: «همه ما با چیزهای مختلف انگیزه و توانمند هستیم. «برخی از مردم عاشق یک رئیس درگیر هستند، در حالی که برخی دیگر می‌توانند مدیریت خرد را پیدا کنند و رئیسی را ترجیح دهند. فکر می‌کنم در حال حاضر، خیلی‌ها انتظارات زیادی برای اینکه کارشان چگونه باشد، دارند. در نتیجه، بسیاری با نیمه خالی لیوان می روند. پیدا کردن ریتم خود، یافتن یک محل کار خوب و یافتن تعادل مناسب کار همگی زمان بر است.

الکینز می‌گوید که دانستن از آنچه به شما انگیزه می‌دهد و آنچه در کار خود از آن لذت می برید، کلید یافتن شادی شغلی شما است، زیرا عوامل زیادی وجود دارد که باید در نظر بگیرید، از سبک ارتباط تا نوع شرکت و اهمیت پرداخت.

الکینز خاطرنشان می‌کند که فرهنگ محیط کار به طور عمدی می‌تواند بر احساس ما در مورد کار تأثیر بگذارد، اما این چیزی است که باید از بالا به پایین بیاید. “قدردانی از دستاوردهای کارکنان و صرف زمان برای شناخت اعضای تیم تاثیر بیشتری بر شادی از آنچه که تصور می کنیم می گذارد.”

آیورسون همچنین بر ارزش فرهنگ محیط کار در شادی کارکنان تأکید می کند و اظهار می دارد که “کارکنان شاد تمایل دارند در سازمان هایی با رهبری قوی، ارزش های روشن و محیط کاری مثبت کار کنند.” وی همچنین بر اهمیت تعادل بین کار و زندگی تاکید کرد و افزود: «کارفرمایان این فرصت را برای کارمندان خود فراهم می‌کنند که خارج از کار زندگی کاملی داشته باشند.

مسئولیت شخصی برای شادی کاری

انتقال همه مسئولیت شادی در محل کار به کارفرمایان آسان است، اما آیورسون نسبت به نسبت دادن تنها مسئولیت شادی کارکنان به محل کار هشدار می دهد. در عوض، افراد همچنین باید نقشی در خوشبختی خود ایفا کنند.

آیورسون توضیح می‌دهد: «من دوست دارم شادی در محیط کار را به همان شکلی که شادی را در خارج از کار انجام می‌دهم تصور کنم – به عنوان چیزی با نوسانات چشمگیر اما چیزی که می‌توانم کنترل کنم.» ما هر روز این فرصت را داریم که خود را قربانی شرایطمان یا ماجراجویانی ببینیم که بر موانع سر راهمان غلبه می‌کنند.»

در واقع، در مقاله ۲۰۱۹ توسط آیورسون، او می گوید که، طبق تحقیقات او، “نزدیک به نیمی از رضایت شغلی ما ممکن است به صورت روزانه تحت کنترل ما باشد.” بنابراین چه چیزی بیشترین تأثیر را دارد؟

او می‌گوید: «دوست‌یابی فعالانه در محل کار قوی‌ترین اقدامی بود که می‌توان انجام داد». «بیشتر ما در کارمان خواهان معنا و هدف هستیم. پس از برآورده شدن نیازهای اولیه، ما به دنبال هدف، دوستی و رشد در محل کار خود هستیم.

و برخلاف تصور عمومی، لازم نیست شغل خود را دوست داشته باشید تا در محل کار خوشحال باشید.

الکینز می گوید: «کار همیشه کار است. دلیلی وجود دارد که ما برای آن پول می گیریم. اما، خوشبختی در محل کار قطعا امکان‌پذیر است… برای یافتن کاری که واقعاً می‌خواهیم انجام دهیم، وقت صرف می‌کنیم.»

او ادامه می‌دهد: «فرد متوسط ​​یک سوم عمر خود را در محل کار می‌گذراند. “این مدت زمان دیوانه کننده ای است! ارزش این را دارد که بفهمید چه چیزی ارزش صرف وقت خود را دارد. هیچ چیز کامل نخواهد بود، پس واقع بین باشید. اما شرکت‌ها، رهبران و مشاغل شگفت‌انگیزی وجود دارند که به شما این امکان را می‌دهند که رضایت، هدف و لذت را در کاری که انجام می‌دهید احساس کنید.”

در حالی که کارفرمایان مطمئناً می توانند فرهنگ و فضایی را پرورش دهند که شادی را تقویت می کند، برای افراد به همان اندازه مهم است که نقش فعالی در پرورش شادی خود در محل کار داشته باشند.

عکس توسط voronaman/Shutterstock