۲ روشی که امتیازات بهره وری کارگران می تواند به شما آسیب برساند
شرکت
رهبران کسب و کار با دیدگاهی در کارمندان- ضربه بزنند. برای قرض گرفتن چارچوبی که برای اولین بار بیش از ۸۰ سال پیش منتشر شد، رهبران مشترک یکی از این دو می شوند. مدل های ذهنی :
- نظریه X — که افراد را به‌عنوان اجزای بی‌میل یک ماشین کسب‌وکار در نظر می‌گیرد که تقاضای مشتری را ایجاد می‌کند و آن را پر می کند؛ یا
- نظریه Y — که کارگران افرادی با ارزش‌ها، رویاها، خانواده‌ها و توانایی‌هایی هستند که رهبران می‌توانند برای دستیابی به یک مأموریت الهام‌بخش به آنها قدرت دهند.
من به شدت با نظریه X مخالفم و نظریه Y را قبول دارم. شاید به این دلیل است که کار در محیط تئوری X که در آن مدیریت همه چیز را اندازه‌گیری می‌کند، برایم سخت است. من این کار را انجام می دهم و بر اساس آن نتایج، دستمزد کم می گیرم.
برعکس، من بسیار خوشحالم که در محیط تئوری Y کار می کنم. رهبران ارزش‌های روشن را بیان می‌کنند و بر اساس آن عمل می‌کنند، مأموریتی را که من از آن استقبال می‌کنم ترویج می‌کنند، و مرا تشویق می‌کنند تا برای به کار بردن توانایی‌ها و ایده‌هایم برای تحقق آن مأموریت ابتکار عمل کنم.
اما من تصدیق می‌کنم که مدیران اجرایی موفقی وجود دارند که از هر نظریه استقبال می‌کنند. مارک زاکربرگ اخیراً پیشنهاد کرده است که کارمندان متا که مایل به کار سخت نیستند باید کار را ترک کنند. دیگر رهبران کسب و کار موفق — مدیر اجرایی Zoom Video اریک یوان به ذهن متبادر می‌شود — برعکس ارزش قائل شوید — کارمندان و مشتریان خود را خوشحال می‌کند.
این با در نظر گرفتن افزایش امتیازات بهره وری کارگران (WPS) — موضوع یک نیویورک تایمز . برای درک WPS، این حکایت را در نظر بگیرید. چند سال پیش، یک مدیر مالی، کارول کریمر، شغل جدیدی به عنوان معاون ارشد رئیس جمهور با دستمزد ساعتی ۲۰۰ دلار بالا گرفت. اولین چک حقوقی او بسیار کمتر از این مبلغ بود.
به این دلیل است که کارفرمای او از “نرم افزار نظارتی گسترده بر روی کارگران کاملاً از راه دور استفاده می کرد [ و] فقط برای دقایقی که سیستم کار فعال را شناسایی کرد، به [کارمندان] حقوق می‌داد.” این نرم‌افزار کارهای آفلاین او را حساب نمی‌کرد — مانند «مسائل ریاضی روی کاغذ، خواندن نسخه‌های چاپی، فکر کردن، و راهنمایی» ده‌ها نفری که به او گزارش داده‌اند. او پس از نزدیک به دو سال کار را ترک کرد.
اگر شما یک کارگر هستید، فکر می کنم باید از هر کارفرمایی که استفاده می کند فرار کنید. WPS. اگر شما یک رهبر کسب و کار تئوری Y هستید، بعید است که آنها را بپذیرید زیرا می دانید که آنها با استعدادترین افراد شما را دفع خواهند کرد.
با این وجود، من دو راه را می‌بینم که WPS می‌تواند وضعیت شرکت شما را بدتر کند.
۱٫ از اطلاعات نادرست برای رتبه بندی و پرداخت حقوق کارکنان استفاده می کند.
بسیاری از رهبران کسب و کار ممکن است از ناتوانی خود در ارزیابی بهره وری کارکنان خود ناامید شوند. — اما با چنین نرخ های بیکاری پایین، سیستم های ردیابی فرآیند نادرست می تواند گردش مالی را افزایش دهد.
در اینجا آمده است که چگونه WPS می تواند کارگران را به طور نادرست قضاوت کند. . UnitedHealthcare وقتی مددکاران اجتماعی را برای مدت کوتاهی از تایپ کردن روی صفحه‌کلید خود متوقف کردند، به‌عنوان «بی‌کار» علامت‌گذاری کرد. این سیستم در حالی که آنها درگیر “مکالمات حساس با بیماران و بازدید از مراکز درمانی دارویی” بودند، آنها را متروک خواند. به گزارش تایمز، اخیراً، شرکت شروع به استفاده از این اطلاعات برای رتبه‌بندی تعامل دیجیتالی کارکنان از ۱ تا ۵ کرده و بر اساس آن به آنها پرداخت می‌کند.
۲٫ کارگران را تشویق می‌کند تا با سیستم بازی کنند — که باعث اتلاف وقت و در نهایت آنها به ترک کار می‌شود.
WPSهایی که با کارگران همخوانی ندارند. دلیل حضور در سازمان آنها را به سمت بازی کردن با سیستم سوق می دهد.
یک مورد مثال آلینا هلث است که از کشیش های آسایشگاه استفاده می کند. به سوالات عمیق و جستجوگر بیماران پاسخ داد. چند ماه پس از شروع همه‌گیری، آلینا از کشیش‌های آسایشگاه خواست تا امتیازات بهره‌وری روزانه را پیش‌بینی کنند – به‌عنوان مثال، دیدار از در حال مرگ (۱ امتیاز) یا شرکت در یک مراسم تشییع جنازه (۱٫۷۵).
هر شب، آلینا پیگیری می‌کرد که آیا روحانیون آسایشگاه به سهمیه امتیاز خود رسیده‌اند یا خیر. هدر تونولد به تایمز گفت که سیستم را برای رسیدن به یک هدف روزانه فریب داده است. اگر بیمار خواب بود، “من فقط می توانستم با پرستار صحبت کنم و بگویم “آیا نگرانی وجود دارد؟” این به‌عنوان یک ملاقات به حساب می‌آید، زیرا چشم‌هایم را کنار گذاشته‌ام.”
دو کشیش آسایشگاه — مارگو ریچاردسون و تونولد — در نهایت به این دلیل استعفا دادند معیارها مانع از انجام خواسته‌هایشان شد.” در همین حال، کرایمر از ESW استعفا داد، برای دستمزدهای پرداخت نشده شکایت کرد و با مبلغی نامشخص موافقت کرد.
رهبران تجاری مایل به متحمل شدن این هزینه‌ها برای اینکه احساس کنند کنترل بیشتری بر نیروی کار خود دارند، در معرض خطر از دست دادن کارمندان با استعداد خود و مشتریانی هستند که قصد دارند به آنها خدمت کنند.
