رشد سریع ممکن است حلقه برنجی در تجارت باشد، اما اگر چنین نیست به هزینه شرکت شما انجام می شود

کارآفرینان همیشه کار را رد می‌کنند. اما من تا سال ۲۰۰۹، هفت سال پس از شروع تمرین خصوصی و مشاوره خصوصی خود در کالیفرنیای شمالی، به طور کامل متوجه نشدم که چرا.

من در آن زمان یک مشتری اجرایی داشتم که مسئول رهبری یک شرکت مشاوره جهانی بسیار بزرگ بود و می‌خواست رشد خود را میانبر کند – و به او اجازه دادم. در Active Choices، ما مجموعه‌ای از کارها به نام حضور پرانرژی عمدی را رهبری می‌کنیم که عمدتاً در مورد پرورش مهارت های رهبری و سلامت فرهنگی از طریق مراقبت از خود واقعی – رژیمی که ربطی به ورزش یا گرفتن یک ماساژ ماهانه از جمله موارد دیگر، مربوط به خود اندیشی عمیق است الف>؛ شفاف بودن و وفاداری به ارزش های خود؛ مرخصی گرفتن برای فکر کردن؛ انعطاف پذیر بودن در حین احترام به مرزها؛ و عمدی در مورد آنچه می خواهید ایجاد کنید.

همه این کار درونی سخت است، بنابراین تعجب آور نیست که برخی افراد در برابر آن مقاومت کنند. . آن‌ها اغلب فقط مهارت‌ها را می‌خواهند، مخصوصاً آن‌هایی که بیشتر به بازی درونی‌شان نیاز دارند. در مورد این مدیر، تمام حواس من فریاد می زد: این کار را نکن. اجازه ندهید مشتری سر بخورد. اما شهودم را زیر پا گذاشتم و پذیرفتم که این کار را به روش او انجام دهم.

دو ماه بعد، زمانی که نتایج امیدوارکننده نبود. ، به مشتری گفتم که باید او را ارجاع دهیم – به مشاور دیگری که این کار را به روش خودش انجام می دهد – یا دنده را عوض کرده و به روش خودمان انجام دهیم. او با تردید پذیرفت که به ما اجازه دهد این کار را به روش خود انجام دهیم.

کمی بیش از یک ماه بعد، او ناراضی به سراغ من آمد. از قضا، او واقعاً پیشرفت چشمگیری را دیده بود، اما ناامید بود زیرا ما برای شروع به اندازه کافی روی روش خود اصرار نکرده بودیم. او گفت که اگر از ابتدا در موضع گیری و دستوراتم قوی تر بودم، در زمان بسیار صرفه جویی می کردیم. این حادثه باعث چرخش من شد.

در حالی که بعد از آن جلسه در ماشینم در ساختمان پارکینگ نشسته بودم و تمام احساساتم را پردازش می کردم– ترکیبی از ناامیدی، خجالت و ناامیدی – متوجه شدم که از او ناراحت نیستم. بله، او در ابتدا کاملاً “راه من” را رد کرده بود. اما حق با او بود. می توانستم موضع خود را حفظ کنم. اگر بیشتر به خودم اعتماد می‌کردم و از همان ابتدا شک او را رد می‌کردم، حتی تا حدی که از معامله کنار می‌رفتم، می‌توانستیم در زمان، پول و انرژی همه صرفه‌جویی کنیم.

من به دنبال ریشه‌کن کردن هرگونه ناهماهنگی در زندگی من بودم. زندگی، و من کاری را انجام دادم که اکنون آن را پاکسازی هماهنگی می نامم. برای شش ماه آینده، من به هر رابطه، هر مشتری، نحوه کار ما، نحوه تربیت من، اینکه محیط اطرافم چگونه از من حمایت می‌کند (یا نه)، حتی به آنچه در زندگی روزمره‌ام بله و نه می‌گویم، نگاه می‌کردم. هر چیزی که احساس می‌کردم با هم هماهنگ نیست، آن را تنظیم، تعمیر یا تکمیل کردم. با هر چیز بزرگ یا کوچکی که به آن پرداختم، احساس کردم اعتماد به نفسم افزایش می یابد.

زندگی شخصی و تجارت من بسیار متفاوت به نظر می رسید. یک سال بعد. ما حدود ۵۰ درصد از شرکت‌هایی را که به ما مراجعه کردند و نمی‌خواستند روند ما را دنبال کنند، معرفی کرده یا رد کرده بودیم. ما معیارهای خود را به روز کرده بودیم و خودمان را در چرایی، چیستی و چگونه خودمان بازنگری کرده بودیم. امروز، تعداد تیم ما چهار برابر شده است و درآمد ما هر سال، با استثنائات کمی، همچنان بالاتر می‌رود.

این حادثه به من آموخت. درباره مأموریت و هدف؛ ارزش مکث و شراکت با خودم را به من آموخت که با هیچ چیز عوض نخواهم شد. این همان سالی بود که بعداً آن را یک سال بسیار خوشمزه می نامم و سازمان من – و من به عنوان مدیر عامل – را در مسیری اساسی قرار داد.

من نمی‌گویم که رهبران خوب سازش نمی‌کنند – آنها می‌کنند. آنچه من می گویم این است که به عنوان یک رهبر، باید تصمیمات دشواری بگیرید که ممکن است به قیمت کسب و کار شما تمام شود، یا با مشتری یا مشتری تنش ایجاد کند، اما در نهایت درست است. رهبری جسارت می‌خواهد، اما شناخت خود و محدودیت‌هایتان و همچنین همیشه مایل به ایستادن برای چیزی بزرگ‌تر، حتی زمانی که هزینه‌ای دارد، به امکاناتی نیاز دارد.