درس های رهبری کامل در دادگاه از مربی داون استالی

در نقش ادیت وارتون یک بار گفت، “دو راه برای انتشار نور وجود دارد: شمع بودن یا آینه ای که آن را منعکس می کند.” هیچ نمونه امروزی بهتر از داون استالی.

زمانی که استالی در سال ۲۰۰۸ هدایت تیم بسکتبال زنان دانشگاه کارولینای جنوبی را بر عهده گرفت، می خواست برنده شود. و او همین کار را انجام داده است. تحت هدایت استالی، گیم‌کاکس‌ها ۱۰ تورنمنت متوالی NCAA را انجام داده‌اند، چهار بار به فینال فور سفر کرده‌اند و دو قهرمانی ملی را به دست آورده‌اند. او یک برنامه بسکتبال زنان ساخته است و میراثی برای مطابقت با آن ایجاد کرده است.

ما می توانیم از تیم های برنده و مربیان آنها چیزهای زیادی یاد بگیرید، اما مربی استالی فراتر از وظایف مربیگری معمولی عمل می کند. او چراغی است که نور خود را بر روی دیگران می تابد — در داخل و خارج از زمین. پس چه چیزی می توانیم از کتاب بازی برنده استالی بیاموزیم؟ این سه درس است که من پیدا کردم: 

کوچینگ وقتی زمین را ترک می کنید متوقف نمی شود — چیزی که مربی استالی به شدت آگاه است. در سال ۲۰۱۷، او تیم Gamecocks کارولینای جنوبی را به اولین قهرمانی NCAA خود هدایت کرد. یک شاهکار باورنکردنی به خودی خود، به دلیل اظهاراتی که مربی استالی در خارج از زمین بیان کرد، قابل توجه تر شد. پس از بازی، او تور قهرمانی را قطع کرد و تکه هایی از آن را برای سرمربیان دیگر زنان سیاه پوست پست کرد. پس از برد تیمش در سال ۲۰۲۲، او دوباره این کار را انجام می دهم — این بار ارسال تکه هایی از تور برای مربیان مرد سیاه پوست و روزنامه نگاران سیاه پوست که اغلب فرصت هایی را که شایسته آن هستند به دست نمی آورند.

این اشاره هر دو یک تقدیم به کارولین پک، اولین مربی سیاه پوستی که قهرمانی ملی بسکتبال زنان را به دست آورد و همچنین نمادی برای چیزی بزرگتر بود. مربی استالی با جشن گرفتن و به اشتراک گذاشتن دستاوردهای خود بیانیه ای قوی ارائه می کند: این قهرمانی بیشتر از تیم او مربوط می شود، مربوط به همه کسانی است که آرزو دارند روزی در جایی که او هستند باشند. بالا بردن دیگران و نشان دادن رسیدن به اهدافشان به آنها برای هر کسی که یک تیم را مدیریت می‌کند، صلاحیت بسیار مهمی است، و مربی استالی واقعاً راه را نه فقط برای مربیان دیگر، بلکه برای همه رهبران هموار می‌کند.

این سال در مسابقات قهرمانی NCAA 2022، دانشگاه کارولینای جنوبی خود را در مقابل دانشگاه کانکتیکات هاسکی، یکی از برنده‌ترین تیم‌های تاریخ بسکتبال کالج زنان قرار داد. در واقع، هاسکی ها رکورد کامل ۱۱-۰ را در بازی های قهرمانی داشتند – آماری که بیشتر افراد را می ترساند. اما نه مربی استالی.

در عوض، هنگامی که در مورد نرخ برد هاسکی ها سؤال شد او با خونسردی و با اطمینان پاسخ داد، و اظهار داشت که تیمش رکورد قهرمانی شکست ناپذیری را نیز دارد — و این درست بود. در حالی که هاسکی ها ممکن است بردهای بیشتری را در اختیار داشته باشند، اما این مانع مربی استالی از دانستن ارزش او و تیمش نشد. سطح اعتماد به نفسی که او برای حضور در بازی‌هایی که در آن به وضوح ضعیف‌تر بود، حداقل قابل‌تأثیر است. به عنوان رهبر، ما همیشه نمی‌توانیم نتیجه شرایط خاص را پیش‌بینی کنیم، اما همچنان می‌توانیم اعتماد به نفس را در تیم‌هایمان ایجاد کنیم تا رویاهای بزرگ داشته باشند و برای رسیدن به آن سخت تلاش کنیم.

برای هر بازیکن ستاره، نیمکتی پر از هم تیمی ها وجود دارد که آنها را تشویق می کنند. از حاشیه بسیاری از اوقات این افراد به خاطر ارزشی که ارائه می دهند ناشناخته می مانند، اما نه در تیم مربی استالی. در حالی که ممکن است شما فقط کسانی را ببینید که بیشترین سبد را به ثمر می‌رسانند، او معتقد است که این گارد نقطه شروع یا پاور فوروارد نیست که یک تیم را آن‌طور که هستند می‌سازد. در نهایت، این بازیکنان تمرین و نیمکت هستند که توانایی یک تیم را برای پیروزی در تمام فصل شکل می دهند و مربی استالی مطمئن می شود که حق آنها را می دهد.

این تمرینی است که همه رهبران باید تمرین کنند. چیزهای کوچک زیادی وجود دارند که به طور منظم اتفاق می‌افتند که به طور بالقوه مورد توجه قرار نمی‌گیرند. ما باید به یاد داشته باشیم که ابراز کمی قدردانی از قهرمانان گمنام در زندگی ما می تواند راه درازی داشته باشد.