بعد از اینکه من سوختم چه اتفاقی افتاد، رها کنید و یکی را برداشتم عادت انتقادی

اما یک چیز را به طور قطع می دانم این است که وقتی فکر می کنم از نقطه نظر امروزی که ۱۳ سال به عنوان یک صاحب کسب و کار به سال های ۱ تا ۵ برمی گردد، می توانم قاطعانه بگویید که در حالت خستگی و استرس مداوم آدرنالین زندگی می کردم.

اما متوجه نشدم.

من فکر می‌کردم که برای دوره آموزشی مناسب بود و تنها صاحبان کسب‌وکاری که در آن زمان می‌شناختم قهرمانان تمام عیار این راه بودند. زندگی، سجده بر محراب فرهنگ «بخواب وقتی مردی».

بعد از دو به دیوار اصلی برخورد کردم. اختلاس‌ها، زمانی که یک مشتری نهنگ ترک کرد (و با آنها ۷۰ درصد درآمد ما رفت…درس آموخته‌ایم)،  و وقتی سرم را بلند کردم و متوجه شدم که همه دلایلی که چرا وارد این کار شدم، در چشم نبود.

در بالای این فهرست دلایل آزادی و انعطاف بود. و در حالی که یک شبه انتظارش را نداشتم، همچنین نمی‌خواستم بیشتر از یک شغل تمام وقت و بدون پایان کار کنم، سلامتی، روابط، و همه چیزهایی را که برایم ارزش قائل بودم نادیده گرفتم. پول کمتری نسبت به شغل قبلی ام.

خب من چه کار کردم؟ من شروع به انجام آزمایش‌های خرد کردم تا فرضیه‌هایی را آزمایش کنم که اگر شروع به رهایی از استرس و فشار خود کنم، چه چیزی برای من و کسب‌وکارم امکان‌پذیر است. در حالی که نمی‌توانستم حتی یک دانشمند را مغرور کنم، آزمایش من یافته‌های سریعی به همراه داشت: وقتی دستم را شل می‌کردم، بیشتر اوقات دور می‌شدم، یا بلافاصله با مشتری تماس نمی‌گرفتم، هیچ چیز از بین نمی‌رفت.

<. div class="standardText lastItem" readability="32">

آدرنال های من هنوز از من تشکر می کنند.