برای ایجاد جذابیت از یک قانون ساده پاورپوینت پیروی کنید ارائه ها

آیا یک تصویر هزار کلمه ارزش دارد؟ زمانی است که می خواهید شرایط خشکسالی را در جنوب غربی آمریکا توصیف کنید. این هفته، روزنامه‌ها و وب‌سایت‌ها عکس‌هایی از رودخانه کلرادو که به سرعت تبخیر می‌شود، سیستمی که برای چهل میلیون نفر آب تامین می‌کند، منتشر کردند.

در یک عکس دراماتیک، حلقه‌های وان مانند به وضوح نشان می‌دهند که سطح آب در گذشته کجا بوده و امروز چقدر پایین‌تر است. عکس دیگری یک قایق غرق شده را در بستر دریاچه خشک نشان می دهد. نیویورک تایمز مقاله که تصاویر را همراهی می کند، کمی بیش از ۹۰۰ کلمه است. این به سوالاتی مانند میزان پایین بودن سطح مخزن (۲۸ درصد ظرفیت) و محدودیت‌های جدیدی برای کشاورزان و صاحبان خانه پاسخ می‌دهد.

اگر  عکس ها بسیار صحبت می کنند، چرا اینطور نیست شما از تعداد بیشتری از آنها در پاورپوینت خود استفاده نمی کنید. > ارائه ها؟ من متوجه شدم که اکثر سخنرانان درک می کنند که اسلایدهایی با کلمات بسیار زیاد و تصاویر بسیار کم خسته کننده هستند و خواندن آنها سخت است، اما آنها نمی دانند چگونه آن را برطرف کنند.

خب، یک راه حل ساده وجود دارد. من آن را  قانون ۱۰-۴۰ می نامم: ده اسلاید اول ارائه شما نباید بیش از چهل کلمه داشته باشد.

میانگین اسلاید پاورپوینت ۴۰ کلمه دارد. این میانگین است، اما بسیاری از اسلایدها حاوی متن بیشتری هستند. من اخیراً پاورپوینت‌هایی را برای مدیران و مدیران اجرایی ارزیابی کرده‌ام که به طرز تکان‌دهنده‌ای متراکم هستند – برخی از آنها ۱۰۰ کلمه یا بیشتر دارند. اینها اسلاید نیستند آنها «اسلایدها» هستند، اسنادی که به صورت اسلاید در می آیند.

وقتی نوشتم رازهای ارائه استیو جابز، من مشهورترین نکات کلیدی بنیانگذار اپل را تجزیه و تحلیل کردم – که هنوز جزو بهترین ارائه های تجاری زمان ما محسوب می شود. من متوجه شدم که تمام سخنرانی های او با عکس های زیاد و فقط یک متن کوچک شروع شد. در واقع، ده اسلاید اول معمولاً حاوی بیش از ۴۰ کلمه نیست.

در ابتدا، پیروی از قانون ۱۰-۴۰ خواهد بود. بیشتر تمرینی برای عادت کردن شما به استفاده از تصاویر بیشتر از متن است. اما هنگامی که دیدید چقدر موثر است و مخاطبان شما چقدر آن را دوست دارند، ممکن است الهام بگیرید که آن را تا پایان ارائه ادامه دهید.

قانون به عنوان یک مکانیسم اجباری عمل می کند – شما را مجبور می کند خلاق تر باشید. به جای نوشتن سرفصل ها و نکات مهم، شما را مجبور می کند که یک داستان سرا باشید.

از آنجایی که مغز ما برای داستان ها سیم کشی شده است، باز کردن با داستان های شخصی، حکایت ها یا مطالعات موردی بلافاصله شنوندگان شما را درگیر می کند. وقتی در حال تعریف داستان هستید، نیازی نیست که کلمات زیادی در یک اسلاید داشته باشید. درعوض، تصاویری را پیدا کنید تا تکمیل داستان باشد.

هنگامی که تابستان امسال در هاروارد کلاس‌های آموزش اجرایی تدریس کردم. بسیاری از دانش‌آموزان سازندگان حرفه‌ای و توسعه‌دهندگان املاک بودند که برای جذب سرمایه‌گذاران و شرکا، زمین‌های زمینی ایجاد می‌کردند. توصیه می‌کنم هر گونه ارتباط شخصی که ممکن است با پروژه‌ها داشته باشند را برجسته کنند.

یکی از توسعه‌دهندگان برنامه‌های متنی موجود خود را کنار گذاشت. و با بحث در مورد تاریخچه خانواده اش در محله ای که می خواست دوباره توسعه دهد شروع کرد. او عکس‌هایی را نشان داد که در همان مکانی بزرگ شده بود که امروز به شدت نیاز به بازسازی دارد. عکس ها و داستان نشان دهنده تعهد او به ارج نهادن به تاریخ منطقه بود. هنگامی که به تگزاس بازگشت، از مهارت های داستان سرایی تازه کشف شده خود برای بستن قراردادی عظیم (و پرسود) استفاده کرد. او گفت که دیگر هرگز به “روش قدیمی” طراحی بازنخواهد گشت.

روش قدیمی ایجاد پاورپوینت یادگاری از روزهای قبل از اینستاگرام است. امروزه مخاطبان شما عکس ها و فیلم ها را ترجیح می دهند. در هر دقیقه از هر روز، ۶۶۰۰۰ عکس در اینستاگرام به اشتراک گذاشته می شود و ۱۶۷ میلیون ویدیو در TikTok دیده می شود. به زبان ساده، ما نقطه‌های گلوله را نمی‌خوانیم.