استارتاپی در آستانه تجاری سازی سوخت هیدروژنی پرواز با انرژی سلولی

یادداشت ویرایشگر: ZeroAvia یکی از هفت شرکت خصوصی Inc. شناسایی کرد که توسعه را در هفت مسیر کلیدی به سمت صفر خالص هدایت می کند. -از بین بردن یک تن گازهای گلخانه ای به ازای هر تن منتشر شده.

در ۲۴ سپتامبر، سال ۲۰۲۰، یک پایپر شش صندلی از فرودگاه کرانفیلد در بریتانیا بلند شد. این هواپیما به مدت هشت دقیقه پرواز کرد و با سرعت ۱۰۰۰ فوت و ۱۱۵ مایل در ساعت به پایان رسید. هیچ اگزوزی را دنبال نمی کرد و فقط آب را ساطع می کرد، زیرا از پیل های سوختی نیرو می گرفت که بر روی ۴ و نیم پوند سبک ترین گاز زمین کار می کردند. با آن پرواز، ZeroAvia اولین هواپیمای مقیاس تجاری جهان را با نیروی هیدروژن به نمایش گذاشت.

شبکه سبز یا خیر، برخی از سنگین ترین مصرف کنندگان سوخت های فسیلی – مانند هواپیماها و کشتی ها – نمی توانند به راحتی با برق کار کنند. و در حالی که هوانوردی “تنها” ۲ تا ۳ درصد از تولید CO2 جهانی امروز را به خود اختصاص می دهد، قرار است تا سال ۲۰۵۰ ۱۰ برابر این سهم را به خود اختصاص دهد – تا حدی به دلیل رونق سفرهای هوایی، و همچنین به این دلیل که سوزاندن سوخت جت اکسیدهای نیتروژن تولید می کند که حتی بیشتر را به دام می اندازد. گرما از CO2.

موسس و مدیر عامل ZeroAvia وال میفتاخوف این را فرصتی بدیهی و فوری می داند. او می گوید: «برای هواپیماهای تجاری بزرگ، مسافت طولانی یک الزام است. “شما باید نیروی زیادی تولید کنید. باتری ها کار نمی کنند. سوخت های پایدار یا مقیاس پذیر نیستند یا خیلی گران هستند. خیلی سریع، شما با هیدروژن ختم می شوید.”

مفتاخوف، ۵۴ ساله، در اتحاد جماهیر شوروی سابق بزرگ شد، در سال ۱۹۹۷ برای دکترای فیزیک به پرینستون آمد و سپس برای دره سیلیکون وارد شد. او پس از مدتی در مک‌کینزی، گوگل و یک استارت‌آپ زیرساخت‌های برقی برقی – و دریافت گواهینامه خلبانی خود – ZeroAvia را در سال ۲۰۱۷ با هدف والای کربن‌زدایی پرواز راه‌اندازی کرد. او می‌گوید: «می‌خواستم بر روی چیزهایی تمرکز کنم که واقعاً مهم هستند، به جای کار کردن بر روی فناوری جالب.

و او یک ایده عملی داشت: به جای ساخت هواپیماهای کاملاً جدید، ZeroAvia هواپیماها را با سلول‌های سوختی هیدروژنی بازسازی می‌کرد، و پیشرانه‌های آن‌ها را جایگزین می‌کرد، اما بدنه‌ها عمدتا دست نخورده باقی می‌ماند. این امر هزینه‌های طراحی را کاهش می‌دهد، تأییدیه‌های نظارتی را تسهیل می‌کند، و – به طور اساسی- سرعت تجاری‌سازی را افزایش می‌دهد.

در سال ۲۰۱۸، مفتاخوف و تیمش با استفاده از وسایل نقلیه آزمایشی – در ابتدا یک El Camino و سپس یک هواپیمای سبک – با برق تولید شده از باتری شروع شد تا نشان دهد آنها می توانند هواپیما را با چیزی غیر از سوخت جت تغذیه کنند. اکنون، آن‌ها نشان می‌دهند که راه‌اندازی آنها می‌تواند نیروی رانش را از هیدروژن خالص تولید کند، که انرژی پاک‌تری نسبت به هر منبعی روی – یا بالای زمین – تولید می‌کند. اواخر امسال، مفتخوف قصد دارد با یک هواپیمای ۱۹ نفره پرواز کند، که نقطه عطفی در جدول زمانی او برای در دسترس قرار دادن تجهیزات جدید تا سال ۲۰۲۴ است. یک هواپیمای ۵۰ نفره، و شانس تغییر واقعی، برای سال ۲۰۲۶ در نظر گرفته شده است.

که این سوال بزرگ را ایجاد می کند: آیا ZeroAvia، اکنون با ۱۲۰ کارمند، می تواند پیل های سوختی بزرگتر را در هواپیماهای بزرگتر بسته بندی کند؟ خطوط هوایی بزرگ یونایتد و آلاسکا ایر باید اینطور فکر کنند. آن‌ها در اواخر سال ۲۰۲۱ سرمایه‌گذاری کردند، زمانی که ZeroAvia 35 میلیون دلار سرمایه‌گذاری خطرپذیر جذب کرد و مجموع سرمایه‌گذاری سرمایه‌گذاران را به ۱۲۰ میلیون دلار رساند.