چگونه محل کار آینده را بسازیم؟ توسعه بیشتر در رمپ برای کودکان سیاه و قهوه ای

چگونه محل کار آینده را بسازیم؟ توسعه بیشتر در
رمپ برای کودکان سیاه و قهوه ای
وقتی شرل دورسی در دهه ۱۹۹۰ در سیاتل بزرگ میشد، او بسیاری از رهبران تجاری سیاهپوست و قهوهای را نداشت تا به آنها نگاه کند. اما او یکی داشت: خاله مونیکا.
صاحب سالن محلی، مونیکا مک آفی، که همه او را “خاله مونیکا” می نامیدند، یک عکس گرفت. علاقه به دورسی جوان دورسی در نوجوانی به عمه مونیکا در سالن کمک می کرد. اما بیش از پول جیبی، دورسی – اکنون بنیانگذار و مدیر عامل ۳۵ ساله وب سایت خبری و بینش مستقر در آتلانتا پلاگ– میگوید که بینشهای کارآفرینانهای را به دست آورده است که بعداً در زندگی به او کمک میکند.
“عمه مونیکا” دورسی میگوید که سالن فیسبوک بعدی نبود، اما برای بسیاری از دختران سیاهپوست تجربهای را فراهم کرد. این نوع فرصتهای یادگیری اولیه واقعاً از سوی صاحبان مشاغلی میآید که جوانانی را که قبلاً در جامعه خود هستند استخدام میکنند.» و این عمل به ارتقای جوامع به حاشیه رانده شده برای نسل های آینده کمک خواهد کرد. “ما باید نیروی کار آینده را بسازیم تا آینده ای بهتر داشته باشیم.”
این پیام کلیدی است که او امیدوار است با آن طنین انداز شود. خوانندگان سایت او، و همچنین کتاب جدید او دست بالا: آینده کار برای بقیه ما، رساله ای در مورد جوامع به حاشیه رانده شده و پیمایش در دنیای جدید کار. این کتاب علاوه بر تفکر در مورد اینکه چگونه دره سیلیکون به طور سیستماتیک مشاغل جمعیت سیاه و لاتینکس را از طریق زمزمه مداوم یا اتوماسیون و سایر فناوریها کاهش میدهد، شرکتها یا برنامههایی را برجسته میکند که آن را به درستی انجام میدهند.
“همه این شرکتها هستند که برنامههای صدور گواهینامه رایگان و رمپها را ارائه میدهند – و من سعی میکنم از کتابم به عنوان راهی برای انتشار این اطلاعات استفاده کنم.” می گوید. “ارائه یک پیشنهاد شغلی تنها چالش نیست. شما همچنین باید با مردم ارتباط برقرار کنید.” برخی کمک ها در این زمینه او در ۱۴ سالگی شروع به گذراندن دورههای فناوری از طریق بنیاد دسترسی به فناوری (TAF)، یک سازمان غیرانتفاعی آموزشی STEM مستقر در سیاتل، و او در سراسر دبیرستان در مایکروسافت کارآموزی کرد. امروز، دورسی یک روزنامهنگار داده است که مشتاق پوشش اقتصاد نوآوری سیاهپوستان است و اطمینان میدهد که افراد به حاشیه رانده شده، بهویژه جوامع سیاهپوست و قهوهای، میتوانند به طور عادلانه به فرصتها در دنیای فناوری دسترسی داشته باشند.
خانواده و جامعه دورسی نقش مهمی در مسیر شغلی او داشتند. پدربزرگش که در دهه ۱۹۶۰ در بوئینگ کار می کرد، یک فن دوست بود که اولین کامپیوتر دورسی را در ۸ سالگی خرید و مادرش او را تشویق کرد که از طریق TAF در کلاس های بعد از مدرسه شرکت کند. تجربه او در TAF – که عمدتاً برای دانشآموزان K-12 و معلمانی که به عنوان افراد رنگین پوست شناخته میشوند و از جوامع محروم هستند، آموزش میدهد – چیزی است که او را به مایکروسافت سوق داد. آنجا بود که او خود را در یک محیط جدید یافت.
“با حضور در دانشگاه بزرگی مانند آن به عنوان یک فرد جوان، شما متوجه شوید که شما بسیار خوش شانس هستید، اما همچنین بسیار ترسناک است.” دورسی می افزاید: «اما چیزی که در تجربه من منحصر به فرد بود این بود که، اگرچه به جایی می رفتم که افراد زیادی مثل خودم را نمی دیدم، اما در اتاق هایی پر از افرادی که شبیه من بودند آموزش دیدم.» که خود برنامه TAF در درجه اول به دانش آموزان رنگین پوست پاسخ می دهد.
تجربه آموزشی متنوع دورسی – در کلاس های درس از طریق TAF، در محلی محلی سالن زیبایی، و در محوطه دانشگاه مایکروسافت – او را در دورهای قرار داد تا روزنامهنگار داده و کارآفرین شود. همچنین این همان چیزی است که او را به حمایت از جوامع به حاشیه رانده شده علاقهمند میکند تا با پیشرفت فناوری عقب نمانند.
در حالی که دورسی اتفاقاً در منطقهای زندگی میکرد که به فرصتهای آموزشی که زندگی را تغییر میداد دسترسی داشت، این تنها راه دسترسی به جوانان نیست. کسبوکارها میتوانند نقش بزرگی در گسترش فرصتهای مشابه برای جوانان رنگین پوست برای ایجاد نیروی کار متنوع و عادلانه در آینده ایفا کنند.
در نهایت، آنچه دورسی از آن دفاع میکند، بسیار متنوع است: شرکتهای بزرگ باید به ارائه فرصتهایی برای جوامع به حاشیه راندهشده ادامه دهند تا فناوری را به فضایی عادلانهتر از طریق کارآموزی و کارآموزی تبدیل کنند، و کسبوکارهای کوچک باید برای راهنمایی و آموزش جوانان رنگینپوست وقت بگذارند. جوامع و شرکتها در هر اندازه باید به دنبال افرادی باشند که قبلاً کار را انجام میدهند – سازمانهای سیاهپوست و قهوهای که مدتهاست به جوامع حاشیهای در فضای فناوری دسترسی و آموزش دادهاند – که بهترین میدانند چگونه از سرمایه استفاده کنند و چگونه به دانشآموزان و افرادی که در حال تغییر شغل هستند دسترسی پیدا کنید.
دورسی میگوید وقتی صحبت از ساختن محل کار آینده میشود، «اینطور نیست. در مورد بازآفرینی چرخ. این در مورد خلاق بودن با اتصال و مشارکت است.”