وقتی والدین در مورد فرزندان بزرگسال خود تماس می گیرند چه باید کرد؟ شغل ها

Alison Green، ستون نویس Inc.com به سؤالات مربوط به محل کار و مسائل مدیریت پاسخ می دهد – همه چیز از نحوه برخورد با رئیس ریزمدیریت نحوه صحبت کردن با فردی در تیم خود درباره بوی بدن.

من یک تماس تلفنی بسیار عجیب داشتم. پدر یکی از کارمندان به من ایمیل زد و از من خواست با او تماس بگیرم. از آنجایی که کارمند (که من جورج را صدا می کنم) در حال حاضر برای کار در خارج از کشور است، من نگران بودم که چیزی برای او اتفاق افتاده باشد، بنابراین بلافاصله تماس گرفتم. پدر جورج بسیار بداخلاق بود، اما بالاخره متوجه شد که می‌خواهد بفهمد که آیا جورج به‌درستی در مورد خطرات سفرش «به‌درستی توضیح داده شده است؟»؟ از شغلش به طور کلی؟ فکر می‌کنم او روی سفر تمرکز کرده بود، اما حاضر به بیان دقیق نگرانی‌اش نشد. برای ثبت، کار ما خطرناک نیست، و همچنین مکانی که کارمند از آن بازدید می‌کند خطرناک نیست.

از او پرسیدم که آیا جورج می‌دانست که او چنین است. تماس گرفت و او گفت نه، و نمی خواست او بداند. من به او گفتم که ما عادت نداریم بدون رضایت کارمند با اعضای خانواده کارمند صحبت کنیم و اگر دغدغه ای دارد باید خودش آن را برای پسرش مطرح کند. من خوشحالم که اگر کارمند نگران است با او صحبت کنم، اما از صحبت کردن با پدرش احساس راحتی نکردم. در نهایت به پدر گفتم که اطلاعات تماس او را به رئیس جورج می دهم، اما او لزوماً نباید منتظر تماس تلفنی باشد.

این حرف درستی بود؟ من قصد دارم با رئیس جورج صحبت کنم، و خواهیم دید که او می‌خواهد چه کار کند، اما نمی‌خواهم با پدر درباره اینکه پسرش چه “توضیحاتی” داشته یا نداشته است، وارد گفتگو شوم. آیا درست است که چنین احساسی داشته باشم؟ اگر نمی‌خواهیم وارد آن شویم، آیا باید دوباره به او زنگ بزنیم یا ایمیل بزنیم تا آن را بیان کنیم، یا فقط فراموش کنیم که این اتفاق افتاده است؟ آیا به جورج در مورد تماس بگویم؟

شما به خوبی با آن برخورد کردید! گاهی اوقات فردی که این نوع تماس تلفنی را دریافت می کند، از عجیب بودن تماس که آنها در نهایت به سوالات/خواسته های تماس گیرنده سرگرم می شوند. توضیح اینکه با اعضای خانواده کارمندان در مورد مسائل کاری صحبت نمی کنید دقیقاً حرف درستی است. (همین مورد زمانی که والدین تماس می‌گیرند و درخواست می‌کنند بدانند چرا فرزندشان اخراج شده است، یا درخواست شغلی فرزندشان را بررسی کنند یا مواردی از این قبیل تماس می‌گیرند.)

این به چند دلیل است. یکی، رابطه شما با کارمند است و تعهدات حرفه ای شما در قبال آنها است نه خانواده آنها. دوم، شما هیچ راهی ندارید که بفهمید آیا کارمند تماس را تایید کرده است یا خیر و خوشحال می‌شوید که اطلاعات خود را به یکی از بستگان (که می‌دانیم ممکن است از هم جدا شده باشد یا حتی واقعاً یکی از بستگان نباشد) را فاش کنید. و سوم، اطلاعات کارکنان خصوصی است — این چیزی نیست که شما معمولاً بدون نیاز به دانستن آن را برای مردم فاش کنید، و فقط به دلیل تماس گیرنده یک والدین است.

اوه، و چهار، کمک به والدینشان در تضعیف آنها به عنوان بزرگسالان توانا به کارمندان شما آسیب می رساند.

فکر نمی‌کنم لازم باشد با پدر جورج تماس بگیرید تا هیچ یک از اینها را توضیح دهید. قبلاً در تماس اصلی به او توضیح داده‌اید. با این حال، من فکر می‌کنم که خوب است به جورج اطلاع دهیم که پدرش تماس گرفته است، زیرا ممکن است نداند که این اتفاق افتاده است و حق دارد بداند که پدرش در زندگی حرفه‌ای خود غر می‌زند. وقتی به او می‌گویید، با این فرض که او نمی‌داند، به آن نزدیک شوید و چیزی شبیه به این بگویید: “پدرت به من زنگ زد که می‌خواست بداند آیا ما به شما در مورد خطرات شغل و سفرتان توضیح داده‌ایم. می‌خواهم به شما اجازه دهم. بدانید که من توضیح دادم که ما با اعضای خانواده در مورد کارمندان صحبت نمی کنیم، مگر اینکه در شرایط اضطراری باشد.” اقلیتی از والدین که فکر می کنند انجام این نوع کارها خوب است، اما دخالت در کار فرزند بزرگسال خود به طرز باور نکردنی تضعیف کننده. والدین: با فرزندانتان صحبت کنید، نه با رئیس‌هایشان.