چگونه فارل ویلیامز می خواهد بازی سیاه و سفید را تغییر دهد
کارآفرینان لاتینکس
بزرگترین مانعی که بنیانگذاران سیاه و لاتینکس را از ایجاد یک کسب و کار موفق باز می دارد تامین مالی است: در سال ۲۰۲۰، فقط ۳ درصد از ۱۴۸ میلیارد دلار از منابع مالی سرمایه گذاری خطرپذیر به شرکت های سیاهپوست. و این به نفع موسیقی‌دان و تهیه‌کننده فارل ویلیامز نیست.
در سال ۲۰۲۰، ویلیامز جایزه جاه طلبی سیاه را به عنوان گامی در جهت کمک مستقیم به کارآفرینانی که مدت ها توسط مدل های تامین مالی سنتی نادیده گرفته شده بودند، راه اندازی کرد. این جایزه تا ۱ میلیون دلار به چندین کارآفرین اهدا می‌کند که می‌توانند پیشرفت خود را نشان دهند و کمتر از ۱ میلیون دلار از بودجه کاهش‌دهنده جمع‌آوری کرده‌اند.
سال گذشته Black Ambition بودجه ۳۴ شرکت را تامین کرد و ۳۰۰ شرکت را آموزش و راهنمایی کرد. «می‌دانم که مردم ایده‌های بسیار بهتری داشته‌اند، و چون اکوسیستم کافی برای در زدن در خانه، برداشتن تلفن، ارسال ایمیل و دریافت کدها را نداشتند، ایده‌های نابغه را از دست دادند.» می‌گوید ویلیامز، که در ۲۷ آوریل به همراه فلسیا هچر، مدیر عامل جایزه بلک آمبیشن در آدرس Fast Company‘s Virtual Innovative Companies Summit.
علاوه بر کاشت کارآفرینان سیاهپوست و لاتینکس با سرمایه‌های بسیار مورد نیاز، ویلیامز و هچر همچنین قصد دارند جامعه کلی را از نظر اندازه و قدرت رشد دهند. آنها خاطرنشان کردند که این جوامع سنت های طولانی در حمایت از یکدیگر دارند در حالی که هیچ کس دیگری این کار را نمی کند. ویلیامز می‌گوید Black Ambition می‌تواند به ساخت اکوسیستمی کمک کند که برای نسل‌های آینده مفید باشد. آنها با بهره‌برداری از کالج‌ها و دانشگاه‌های سیاهپوست (HBCU) در جهت رسیدن به این هدف تلاش می‌کنند. جایزه Black Ambition HBCU تا ۱۰۰۰۰۰ دلار به چندین کارآفرین که دانشجویان فعلی HBCU یا فارغ‌التحصیلان اخیر هستند، جوایز می‌دهد.
هنگامی که سرمایه‌گذاری روی بنیانگذاران بالقوه را در نظر می‌گیریم، ویلیامز و هچر موافق هستند که تخیل، جاه‌طلبی و انرژی ضروری هستند. اما یکی از زمینه هایی که هچر احساس می کند نادیده گرفته شده است شادی است. او اغلب احساس می‌کند تمرکز روی کارآفرینان سیاهپوست و لاتین تبار، مشکلات و مشکلاتی است که با آنها روبرو هستند. مطمئناً موضوعات مهمی هستند، اما هچر می‌خواهد شاهد تغییر مکالمه به سمت نوآوری و لذتی باشد که از این جوامع سرچشمه می‌گیرد. هچر خاطرنشان می کند که “ما نتوانستیم بدون لبخند در مورد جاه طلبی سیاه صحبت کنیم.”
