رویا، دختر – رویای بزرگ داشته باش

صبح پنجشنبه در شهر نیویورک است. من دوشنبه از فلوریدا رسیدم و همیلتون را سه شنبه در تئاتر ریچارد راجرز دیدم. اینکه بگوییم این رویایی است که به حقیقت پیوسته است، مانند این است که بگوییم مردم در شهر نیویورک دارای سبک هستند—تحقیقات فاحش.

اما امروز، ۹ ژوئن ۲۰۱۶، من اینجا هستم تا اولین فیلم مستندی را پوشش دهم که داستان‌های کارآفرینان زن را در تئاتر پاریس در نزدیکی پارک مرکزی به نمایش می‌گذارد. آنها انتخاب کرده‌اند که این داستان‌های خاص را تعریف کنند زیرا، طبق وب‌سایت، ما نام بیل گیتس، استیو جابز و مارک زاکربرگ را می دانیم. اما کارآفرینان زن چطور؟ داستان آنها چیست؟»

این فیلم رویا، دختر است.

احساس می کنید گیر کرده اید؟ شاید دیگران شما را دست کم بگیرند.

در حال حاضر من در اطراف اتاق هتلم شلوغ هستم. بالای ساختمان امپایر استیت بیرون پنجره من قابل مشاهده است، گویی نشانه ای از آنچه در آینده است. دارم کیفم را باز می کنم و دوباره بسته بندی می کنم. و از آنجایی که شهر نیویورک مکانی است که باید چندین کار را همزمان انجام دهید، من نیز مصاحبه لایو فیس بوک با لزلی اودوم جونیور—بازیگر برنده جایزه تونی که در همیلتون نقش آرون بر را بازی کرد و یک آلبوم جاز (شگفت انگیز). من از اودوم جونیور به عنوان «ماشین نقل قول» یاد می‌کنم، زیرا در هر مصاحبه‌ای که تماشا می‌کنم یا می‌خوانم، او یک یا دو یا ۱۰ خط می‌گوید که مرا متوقف می‌کند، باعث می‌شود فکر کنم، به من شجاعت می‌دهد، به من کمک می‌کند نفس بکشم. امروز او خودش را بالاتر می برد. پس از پرسیدن سوالی که باعث می‌شود او احساس کار کردن با پتانسیل شما یا احساس دست کم گرفتن را در نظر بگیرد، گفت:

“همه دست کم گرفته می شوند تا زمانی که شما نباشید.”

او با شش کلمه چیزی را به من ارائه می دهد که در این لحظه احساس انقلابی می کند. شاید زمانی که احساس می کنید گیر می کنید—آن لحظاتی که نمی توانید پیش رو، به دست نیاوردن فرصت هایی که احساس می کنید برای آن آماده هستید یا احساس می کنید با پتانسیل خود کار می کنید – همیشه به این معنا نیست که شما مشکلی دارد. /p>

اگر وقتی احساس گرسنگی بیشتر از فرصت‌هایتان می‌کنید، این نشانه این نیست که دارید کار اشتباهی انجام می‌دهید، چه؟ اگر در عوض، نشانه آن باشد که شما دست کم گرفته می شوید، چه می شود؟

استیو مارتین به این توصیه معروف است که “آنقدر خوب باشید که نتوانند شما را نادیده بگیرند.” این به من انگیزه داد که در طول حرفه ام کارهای بسیار ضروری برای یادگیری، رشد و بهتر شدن انجام دهم. اما همیشه چیزی در معکوس این مفهوم وجود داشته که گاهی اوقات مرا آزار می دهد و می آزارد:

آیا این همچنین به این معنی است که نادیده گرفته شدن نشانه این است که شما خوب نیستید؟

کاملاً فرضی است، فرض کنید یک مقاله می نویسید، پیوندی به آن در توییتر ارسال می کنید و توییت صفر لایک دریافت می کند. آیا این بدان معناست که شما نویسنده خوبی نیستید؟ (من یک دوست می خواهم.)

توانمندسازی برای “روز رویا، دختر“.

در بقیه مواردی که من آن را رویا، دختر می‌نامم، تصمیم می‌گیرم که فقط کلمات اودوم جونیور وجود داشته باشد: “همه دست کم گرفته می‌شوند تا زمانی که تو نباشی.”

چه می شود، وقتی فکر می کنید به اندازه کافی خوب نیستیم، واقعاً دست کم گرفته ایم؟

من این فکر را نزدیک نگه می دارم و به آماده شدن برای اولین نمایش ادامه می دهم.

بستن کیفم را تمام می‌کنم، ۱۵ دقیقه تا تئاتر پاریس را پیاده می‌روم و در صف عظیم مردم خوش‌پوش در مقابل فرش قرمز بلند و روشن، جایی پیدا می‌کنم.

DREAM, GIRL

در داخل، کیسه های پاپ کورن منتظر ما هستند که به طرز شرم آوری مرا به وجد می آورد. سعی می‌کنم در برابر گرفتن دو نفر مقاومت کنم و یک صندلی راهرو در ردیف سوم تئاتر ۶۰۰ نفری انتخاب کنم.

مدت زیادی بعد از پر شدن سالن سینما، صرفه جویی در دو صندلی در نزدیکی جلو.

سپس تهیه کننده، کارگردان و تدوینگر فیلم ارین بگول و تهیه کننده کومال مینهاس وارد شوید و جمعیت در کف زدن و تشویق ایستاده فوران کنند. بگول و مینهاس می خندند. می توانم بگویم که آنها حتی نمی دانند با این لحظه چه کنند.

رویا، دختر به زنان احساس دیده شدن می دهد.

«از زمانی که دختر کوچک بودم می‌خواستم فیلم بسازم»، فیلم شروع می‌شود. در یک لحظه دیگر در یک تئاتر در شهر نیویورک نیستم. من بگول و مینهاس هستم. من آنی، ماریاما، کلارا، جوآن، ماری، آلیشیا، لیندا، سوزان، کریستا، جس و آماندا هستم. همه زنان فیلم. من آنها هستم. آنها من هستم.

این قدرت فیلم است.

این زنانی که در این فیلم حضور دارند سخت تلاش می‌کنند تا بتوانند به‌گونه‌ای کار کنند که بهترین‌های خود را با دیگران به اشتراک بگذارند. آنها آسیب پذیر هستند. آنها موفق هستند. و برای هیچکدام عذرخواهی نمی کنند.

یک ساعت و نیم بودن این زنان چیزی را در من بیدار کرد که نمی دانستم ساکت است. با تبدیل شدن به آنها، من بیشتر من شدم.

نمایش قدرت زنان در محل کار.

و چیزی که در مورد Dream, Girl بیشتر از همه دوست داشتم چیزی بود که هرگز حدس نمی زدم: یک انتخاب ساده باگول. او از این زنان در محل کار فیلم گرفته است، در حال انجام کارشان.

یک معلم در یک دوره فیلم که من یک بار شرکت کردم، گفت که در حالی که بسیاری از صحنه‌ها در فیلم‌ها و کمدی‌ها «در» محل کار اتفاق می‌افتند، به ندرت شخصیت‌هایی را نشان می‌دهند که واقعاً کار روزانه را «انجام می‌دهند». به هر حال، کار معمولاً “برای تماشای خسته کننده” است.

اما در این فیلم، تماشای هر زن در زندگی روزمره‌اش به طرز قابل توجهی خسته‌کننده‌ترین چیز در مورد فیلم است.

کلارا ویلاروسا ۸۳ ساله را می بینید که بر روی سومین تجارت خود، شرکت انتشاراتی Villarosa Media کار می کند. او با دخترانش پشت میز است و در مورد اینکه کدام جلد از قفسه‌ها برای یکی از کتاب‌هایشان آواز می‌خواند بحث می‌کند.

سپس آنی وانگ از سنول است. او را می بینید که با شریک زندگی خود در مورد اینکه آیا باید مشتری ناخوشایند را به خاطر پولی که به همراه خواهد آورد یا نه صحبت می کند یا نه، متشکرم

می گوید.

و سپس مینهاس، بنیانگذار و مدیر عامل کارسوا، یکی از اولین کارمندان خود را با Skyping می‌کند.

هر زنی که تا به حال سعی کرده بیش از آنچه از او انتظار می رود انجام دهد، خود را در این لحظات خواهد دید. در تصمیمات روزانه لازم برای به جلو بردن یک ایده. و به نظر می رسد که هر روز خود و ایده های خود را در معرض خطر قرار دهید.

رویا، دختر زنان را برای ایجاد فضا توانمند می کند.

مشاهده این زنان در محل کار به اندازه تماشای همیلتون نیرومند بود.

هر دو اثر هنری چیزی را برای من تأیید می کنند:

وقتی رویایی می‌بینید و کسی «مثل خود» را در آن فضا نمی‌بینید، این نشان‌دهنده این نیست که به آن تعلق ندارید یا آنچه را که لازم است ندارید. تنها چیزی که نشان می دهد این است که آن فضا خیلی بیشتر به شما نیاز دارد. این بدان معنی است که شما احتمالاً یک پیشگام هستید. همچنین به این معنی است که چیزهایی وجود دارد که باید از آنها عبور کنید که ناعادلانه هستند، که واقعاً سخت خواهند بود. اما، در نهایت، به این معنی است که وقتی از طریق آنها مبارزه کنید، فضایی برای افراد دیگر ایجاد خواهید کرد. فضایی که بدون تلاش شما به سمت مکان‌هایی که «به آن تعلق ندارید» وجود نداشت.

رویا، دختر من را به یاد چیزی می اندازد که گاهی اوقات به سختی می توانم آن را نگه دارم: جایی که کمبود الگو وجود دارد، فقدان نمایندگی، کمبود تنوع، اینطور نیست. به دلیل فقدان استعداد یا توانایی در عوض، این یک علامت است که نشان دهنده بیماری است که زمانی رخ می دهد که یک گروه کامل از مردم به شدت دست کم گرفته شده باشند. آن وقت است که همه ما باختیم.

رویا، دختر قدرت آسیب پذیری را نشان می دهد.

Dream, Girl نه تنها کارآفرینان مختلفی را به نمایش می گذارد. همچنین بر تنوع شخصیت و ویژگی‌های شخصیتی که می‌تواند یک کارآفرین موفق را بسازد، تأکید می‌کند. برای مثال،

آسیب‌پذیری در فیلم تحسین شده است. یک نقطه قوت کارآفرینی، به جای یک نقطه ضعف.

و زنان فیلم اگر آسیب پذیر نباشند هیچ چیز نیستند. نه تنها در کارشان، بلکه با داستان هایی که به اشتراک می گذارند. نوع داستان هایی که من معمولاً فقط در مکالمات آرام در میان تعدادی از دوستان مورد اعتماد می شنوم. داستان‌هایی که من به ندرت می‌شنوم که در یک صفحه غول‌پیکر در بین ۶۰۰ نفر پخش شوند.

آنها در مورد تجربیات شخصی آزار جنسی در محل کار صحبت می کنند. انواع چیزهایی که در شکم یا در گرمای صورت خود احساس می کنید، اما اغلب آنها را پنهان می کنید زیرا نمی خواهید به نظر برسید که دارید بهانه می گیرید. چیزهایی که در اعماق وجود شما هنوز حتی مطمئن نیستید واقعی هستند. اگر اجازه دارید احساس کنید که مورد تجاوز قرار گرفته اند یا اگر فقط “حساس” هستید، نه “به اندازه کافی سخت”. اگر ممکن است این ناراحتی به این معنی باشد که شما برای این کار کوتاهی نکرده اید.

وقتی این داستان‌ها را می‌شنویم، تقریباً می‌توانم آزاد شدن جمعی از تنش را احساس کنم. گویی داستان‌های بی‌صدا در تئاتر در همان لحظه به هوا بلند می‌شوند و از شادی گیج‌کننده‌ای لذت می‌برند که وقتی کسی به شما می‌گوید که آن احساس نقض شده واقعی و اشتباه است. اینکه صحبت کردن با صدای بلند، حتی روی یک صفحه نمایش بزرگ، اشکالی ندارد.

احساس می کنید در محل کار نادیده گرفته شده اید؟ شما تنها نیستید.

آنها همچنین در مورد دردهای عمیق نادیده گرفته شدن صحبت می کنند. آن لحظاتی که احساس می کنید نامرئی هستید اما نمی توانید آن را ثابت کنید. مواقعی که احساس می‌کنید در یک اتاق بسیار بی‌اهمیت هستید، حتی اگر برای بودن در آنجا واقعاً سخت کار کرده‌اید. لحظه‌هایی که احساس می‌کنی کوچکی می‌کنی و فکر می‌کنی که آیا واقعاً هستی؟ آن‌ها در مورد لحظاتی صحبت می‌کنند که در آن چشم‌ها با چشمان شما روبرو نمی‌شوند، به گونه‌ای که فریاد می‌زنند «تو به اینجا تعلق نداری».

همانطور که زنان در Dream, Girl در مورد این لحظات زندگی خود صحبت می کنند، من لحظه های زندگی خود را به یاد می آورم. می‌خواهم از خوشحالی گریه کنم، زیرا می‌دانم که بدترین قسمت احساس نادیده گرفته شدن این است که هرگز نادیده گرفته نشدن. بدترین بخش این است که احساس کنید نامرئی و زخم های آن همه در سر شما هستند.

وانگ در مورد این صحبت می کند که چگونه وقتی برخی از تاجران در رویدادها به سراغ او و هم بنیانگذار مردش می آیند و یک سوال فنی می پرسند، همیشه به او نگاه می کنند تا پاسخ دهد. وقتی او پاسخ می‌دهد، چون او فنی‌تر در شراکت است، همچنان به او نگاه می‌کنند و منتظر پاسخ او به عنوان حرف آخر، متخصص «واقعی» هستند. او در مورد جزئیات کوچک نیز صحبت می کند، اینکه چطور وقتی صحبت می کند حتی به سمت او نمی چرخند. آنها همچنان با او روبرو می شوند. زوایای بدن‌هایی که ارزش‌ها را نشان می‌دهند، چیزهایی که اغلب قبل از اینکه با چشمانتان آن‌ها را ببینید در شکم خود احساس می‌کنید.

این داستان‌ها و بسیاری دیگر باعث می‌شوند کمتر احساس تنهایی کنم. کمتر دیوانه. مانند بیشتر امکان پذیر است. مثل اینکه ما می‌توانیم همه چیز باشیم، حتی چیزهایی که افرادی که از ما دور می‌شوند نمی‌توانند در ما ببینند.

باز کردن درهای بسته.

اولین گام فیلم برای کمک به بینندگان برای پیشبرد تمام پتانسیل‌هایشان است؟ اعتراف به اینکه درهای بسته واقعی هستند. و اینکه همه درهایی که به صورت شما می کوبند به دلیل اینکه به اندازه کافی خوب نیستید بهم نمی خورند.

ماریاما کامارا (از تولیدات مد ماریاما و بنیاد هیچ محدودیتی در میان شرکت‌های دیگر) به بهترین وجه قلب و روح کاری را که فیلم برای کسانی که آن را می‌بینند خلاصه می‌کند. وقتی او این را می‌گوید، کل تئاتر با تشویقی بلند می‌شود که مرا برای لحظه‌ای به این فکر می‌کند که به ریچارد راجرز برگشته‌ام:

“مثل یک در است… می زنی و اگر باز نشود؟ شما آن را می شکنید!»

در کجا می توان Dream, Girl را بصورت آنلاین به صورت رایگان تماشا کرد.

می‌خواهید Dream, Girl را تماشا کنید؟ امروز می‌توانید آن را به صورت رایگان در اینجا پخش کنید!

این مقاله در ژوئن ۲۰۱۶ منتشر شده و به روز شده است. عکس از Southworks/Shutterstock