آنچه می توانید در مورد تصمیم گیری از بیسبال بیاموزید داور

داور بیسبال، نستور سجا، به خوبی می‌داند چه کسی در این عصر گرم ماه می در سن آنتونیو، تگزاس، در جهت او در نزدیکی پایگاه دوم قدم می‌زند. فیلیپ ولمن است.

البته.

مردان آبی‌پوشی که توپ‌ها را صدا می‌زنند، ضربه‌ها و اوت‌ها را روی پایه‌ها می‌خوانند، مانند بقیه ما که بازی را از روی سکوها یا تلویزیون تماشا می‌کنیم، گوشی هوشمند در دست ندارند. آنها قبل از هر سریال گزارش‌های پیشاهنگی دریافت می‌کنند که برای چه کسی و چه چیزی باید تماشا کنند. سال‌ها قبل از اینکه احساس YouTube شود برای بیرون راندن در سال ۲۰۰۷ در ولمن، مدیر چیهواهواهای ال پاسو، با یادآوری اینکه خلق و خوی او می تواند آتشفشانی و حتی نمایشی باشد، در صدر این گزارش ها قرار داشته است.

بازی مورد بحث یک تماس تداخلی در پایه دوم در بازی Double-A تگزاس لیگ است. بحث بین سیخا و ولمن به اندازه کافی دوستانه شروع شد، و دومی به شکایت خود پرداخت و دستانش را به طور پراکنده تکان داد و گاهی به کیسه پایه دوم اشاره کرد. صدای او بلند شده است، اما او در سطح دسی بل غیرقابل تصور فریاد نمی زند. سیجا که با دقت گوش می دهد، کلمه ای نمی گوید، فقط در یک نقطه سر تکان می دهد.

سپس، ولمن بی سر و صدا کلاه خود را برمی دارد و روی خاک داخل زمین می گذارد. سجا به کلاه ایمنی اشاره می کند و از ولمن می خواهد آن را بردارد. هنگامی که در آنجا باقی می ماند، Ceja بلافاصله ولمن را قبل از اینکه چند قدم به سمت پایگاه سوم بردارد، از بازی بیرون می کند. این فقط فشار خون مدیر را افزایش می دهد. او تظاهر کننده تر می شود و در نهایت کیسه پایه دوم را از روی زمین جدا می کند. در این مرحله، کودی اوکس، داور صفحه اصلی، خود را بین آن دو قرار می‌دهد و سجا می‌رود.

خنثی کردن وضعیت

در حالی که اوکس و ولمن از زمین خارج می شوند، به سمت گودال، ولمن با هر قدمی که می گذرد، قبل از اینکه پایگاه را به سمت سیجا پرتاب کند، بیشتر و بیشتر فریاد می زند، البته به طور عمدی از جایی که سیجا در لبه قله ایستاده است. چمن بیرون زمین.

اخراج یکی از تصمیمات آسان‌تری است که سیجا با آن روبرو می‌شود، زیرا هنگامی که کلاه روی زمین قرار می‌گیرد، هدف حضور داور است. ولمن این را بهتر از هر کسی می دانست. هدف او در آن مقطع این بود که اخراج شود و آرزویش برآورده شد. چندین دلیل استاندارد برای حذف شخصی وجود دارد، از جمله توهین شخصی از هر نوع یا هر گونه تماس فیزیکی، اما عمدتاً این یک درخواست قضاوت است.

سیجا می‌گوید: «این بخشی از بازی است. “شما می خواهید کنترل خود را حفظ کنید، سعی کنید یک اخطار بدهید، چه مدیر، مربی یا حتی یک بازیکن. این همچنین به نوشتن گزارش بعد از بازی کمک می‌کند، زیرا سعی کردید به پسر فرصتی برای ماندن در بازی بدهید.

«هر دو طرف، داور و شخص اخراج شده، می‌دانند که این موضوع شخصی نیست. در این مثال خاص با ولمن، آن را منزوی کرد. او با خدمه ما بسیار بسیار منصفانه رفتار کرده است. کینه وجود ندارد.”

همچنین تصادفاً سیخا پس از اخراج از رویارویی دور شد و اوکس وارد عمل شد، اگرچه مداخله او هیچ نتیجه ای نداشت برای خنثی کردن وضعیت.

سیجا می‌گوید: «از ماندن من در آنجا چیزی عایدم نمی‌شود، و این چیزی است که در مدرسه داوری به ما یاد می‌دهند.» زمانی که داور دیگری قرار است وارد صحنه شود و نقش یک پلیس خوب را بازی کند، به آن دلقک‌های رودئو می‌گویند.»

اهمیت تصمیم گیری سریع برای داوران بیسبال

تقریباً هر تاکتیکی که به کار گرفته می‌شود و تصمیمی که توسط داوران گرفته می‌شود، مبتنی بر آموزش است، دهه‌ها صرف تلاش برای تکمیل کوچک‌ترین جزئیات تصمیم‌گیری درست تا آنجا که ممکن است انجام شود.

در این شغل، قضاوت یک علم است. برخلاف لیگ‌های بزرگ، که سیستم پخش فوری را برای رفع تماس‌های از دست رفته اتخاذ کرده‌اند، تصمیمات داور لیگ کوچک الزام‌آور است. و می‌توانند تأثیرات چشمگیری داشته باشند نه تنها بر نتیجه از یک بازی انفرادی، اما در مورد حرفه بازیکنان و مربیان درگیر، و به خصوص حرفه خود داوران.

از حادثه مه تا ۶ ژوئیه به سرعت به جلو حرکت کنید. خدمه داور سه نفره سیجا، اوکس و کایل مک کردی حدود ۳۰ دقیقه در شمال دالاس برای یک سری سه بازی پشت سر هم هستند، که به معنای تقریباً یک یک هفته با تنها مردی در خردسالان که می‌تواند با شیطنت‌های ولمن رقابت کند: جو میکولیک، مدیر سابق Frisco RoughRiders، که آثار کلاسیک YouTube خود را دارد. هنگامی که از یکی از مقامات تیم در مورد مصاحبه احتمالی برای این داستان سؤال شد، گفت: “او در مورد داوران صحبت نمی کند.”

در یک پنجشنبه شب آرام، RoughRiders، وابسته به لیگ بزرگ تگزاس رنجرز، با مسافران آرکانزاس، وابسته به Seattle Mariners، در Frisco، Texas’ Riders Field، که قبلاً به عنوان Dr Pepper Ballpark شناخته می شد. جمعیتی متشکل از ۶۲۸۶ طرفدار – عمدتاً خانواده‌های جوان و بچه‌های دبیرستانی در قرارهای ارزان قیمت – به آرامی به صف می‌شوند تا برای خوردن هات داگ و بادام زمینی، آبجوی محلی مصرف کنند یا به سمت رودخانه تنبل حرکت کنند. حصار درست داوران حدود ۷۵ دقیقه قبل از ساعت ۱۹:۰۸ بازی می‌رسند. اولین زمین اتاق رختکن آنها در زیر سکوی پایه اول، در راهروی باشگاه تیم مهمان قرار دارد.

آیین قبل از بازی

قبل از هر بازی، اولین کار مالیدن هشت جعبه از ۱۰ توپ بیس‌بال با گل مالشی بیسبال Lena Blackburne است. “لجن جادویی” از اواخر دهه ۱۹۳۰ استفاده شده است. در حال حاضر، قبل از هر بازی لیگ اصلی و فرعی روی توپ های بیس بال استفاده می شود. درخشش براق را از بین می برد و به دست گرفتن محکم تر اجازه می دهد. روند آماده سازی همه توپ های بیس بال برای یک نفر می تواند نزدیک به یک ساعت طول بکشد، اما داوران معمولا حجم کار را تقسیم می کنند. سیجا و اوکس جلوی دکه‌های کمد خود می‌نشینند در حالی که مک‌کردی روی یک صندلی تاشو در همان نزدیکی نشسته است.

حداقل از نظر خواندن گزارش‌ها یا رعایت قوانین پایه، آمادگی زیادی برای قبل از بازی وجود ندارد. ماه‌هاست که فصل در حال خزیدن است و داوران سال‌هاست که در مشاغل خود کار می‌کنند. حرکات عمدی در مورد الماس و قرار دادن نگاه یک داور تا این شب هزاران بار تمرین شده است. خدمه هم با باشگاه ها و هم با زمین توپ آشنا هستند، زیرا ۱۰ -team Double-A Texas League فصل منظم ۱۴۰ بازی از آوریل تا سپتامبر ادامه دارد.

داوران بیسبال به عنوان یک تیم کار می کنند.

داوران در ساعت ۶:۵۵ بعدازظهر به میدان می‌روند. اوکس توپ‌ها را صدا می‌کند و ضربه می‌زند، مک‌کردی در ابتدا و سیجا، رئیس خدمه، در مرتبه سوم. داوران در هر سطح، از دبیرستان تا لیگ های بزرگ، تکالیف را در هر بازی می چرخانند. در مینورها، خدمه دو نفره برای توپ تازه کار و کلاس A، سه نفر در سطوح بالاتر وجود دارد. با دومی، داوران میدان مسئولیت ها را در پایگاه دوم تقسیم می کنند. این سه نفر در طول بازی سیگنال‌های دستی خود را مبادله می‌کنند تا بسته به شرایط تعیین کنند چه کسی کدام پایگاه را پوشش می‌دهد. غیر معمول نیست که ببینیم داور صفحه خانه برای برقراری تماس به سمت پایه سوم حرکت می کند. همانطور که بازیکنان — و افرادی که در هر زمینه کاری با هم کار می کنند باید اعتماد کنند هم تیمی هایشان در موقعیتی عالی قرار بگیرند و آماده باشند تا زمانی که توپ به سمت آنها می آید بالا بروند، داوران نیز به یکدیگر تکیه می کنند.

کارت‌های ترکیب در خانه مبادله می‌شوند. معمولا یک مربی آنها را بیرون می آورد، گاهی اوقات مدیر، چند قانون اساسی سریع پوشش داده می شود و همه دست می دهند. در یکی دو دقیقه قبل از پخش سرود ملی، خدمه بین خود صحبت می کنند.

فشار برای برقراری تماس سریع برای داوران بیسبال

بازی به خودی خود درام چندانی ارائه نمی دهد، فریسکو چهار ران در اینینگ اول و چهار ران دیگر در چهارم به ثمر رساند و آنها را در مسیر پیروزی ۸-۲ قرار داد. با این حال، چند نمایشنامه نزدیک وجود دارد که نیاز به تصمیم گیری سریع دارند. هرگونه تردید در بازی‌های نزدیک، سؤالات جانبداری را ایجاد می‌کند، و باعث ایجاد فشار بر داوران می‌شود تا تماس‌ها را نه تنها درست، بلکه بلافاصله انجام دهند.

در اینینگ اول، با دوندگان روی پایه اول و دوم، یک “شمارش کامل” (سه توپ و دو ضربه) روی ضربه و یک ضربه بیرونی وجود دارد، که معمولاً فرصتی است که دوندگان سعی می‌کنند در زمین پیشروی کنند. داوران از این موضوع آگاه هستند و یک سیگنال سریع بین خود فلش می زنند. زمین، یک توپ سریع دو درز، فقط یک لکه در انتها فرو می‌رود و خمیر دست راست سعی می‌کند چرخش خود را بررسی کند. تاب چک شده یکی از قضاوت‌های سخت‌تر بیسبال است. در کتاب قوانین رسمی بازی هیچ تعریفی از نوسان چک شده وجود ندارد. به سادگی بیان شده است که اگر “یک زمین ضربه خورده و از دست رفته باشد (حتی اگر طبق آکادمی قوانین بیسبال.

اگر داور مطمئن نیست که ضربه‌زن روی چرخان چک شده‌اش «دور شده» یا متعهد به ضربه زدن در زمین است، می‌تواند کمک بخواهد. در این مورد، داور پایه اول، مک‌کردی، واضح‌ترین دیدگاه را خواهد داشت. با این حال، اوکس خودش تماس را مدیریت می‌کند، فقط یک لحظه، کمتر از یک ثانیه، قبل از اینکه به خفاش اشاره کند تا به تاب خوردن اشاره کند و سپس دست راستش را برای ضربه سه بالا بیاورد. شکارچی در ذهنش هرگز به سمت پایه سوم پایین نمی‌آید، زیرا ابتدا منتظر تماس بود. اگر توپ چهار بود، نیازی به پرتاب نبود، زیرا دوندگان بدون توجه به پیشروی می‌رفتند. با این حال، به طور غریزی می‌دانست که دونده‌ها می‌توانند قبل از پرتاب شدن زمین به میدان بروند، شکارچی باید قبل از اینکه منتظر تماس باشد، پرتاب می‌کرد.

بازخورد ثابت

پس از اینینگ، در حالی که مارک والد، مدیر سابق آرکانزاس تراولرز به سمت جعبه مربیگری پایه سوم می‌رود، برای گفتگوی کوتاه با اوکس توقف می‌کند. والد، که ۱۳ فصل در لیگ های بزرگ بازی کرد، به او می گوید که شکارچی او باید بدون توجه به زمین پرتاب می شد، اما او می توانست این تماس را کمی سریعتر انجام دهد. اوکس سرش را تکان می‌دهد و می‌گوید: «فقط می‌خواستم مطمئن شوم که درست تماس گرفته‌ام. من عجله نمی کنم و شاید تماس اشتباه باشد، اما سعی می کنم دفعه بعد کمی سریع تر باشم.”

والد سر تکان می دهد و به گودال خود برمی گردد. او در ادامه بازی اینجا یا آنجا نظر مختصری را برای سیجا و اوکس می‌دهد، همیشه بی‌صدا، معمولاً در حین قدم زدن قبل یا بعد از اینینگ.

پدر و مادر می گوید: «من برای کاری که آنها انجام می دهند احترام زیادی قائل هستم. «فرآیند تصمیمی که آنها باید با تماس‌های بسیار مختلف طی کنند و… هنوز هم گاهی اوقات به چهار یا پنج بار تکرار نیاز داریم تا بدانیم تماس مناسب چیست. این بچه ها یک ثانیه یا کمتر دارند؟»

در طول تقریباً چهار دهه او در بیسبال، دو تجربه با داوران برای والدین برجسته است. اولین مورد زمانی بود که در سال ۲۰۱۳ هنگام تعویض کارت های ترکیبی به عنوان مربی نیمکت نشین شیکاگو وایت ساکس، اخراج شد. (او هنوز از نحوه رسیدگی به یک حادثه شب قبل ناراحت بود.) دومی سابقه حضور قبلی در لیگ کوچک بود. وقتی یکی از داوران اعلام شد متوجه تشویق شدید او شد و متوجه شد که این شهر زادگاه داور است. در یک نقطه، فقط برای نمایش دادن به دوستان و خانواده داور، والد بین اینینگ‌ها بیرون رفت و به نظر می‌رسید که با هم دعوا می‌کند – در حقیقت، او به شوخی سر داور فریاد می‌زد که چه کار بزرگی انجام می‌دهد.

تمرکز کامل و کامل داور بیسبال

بعداً در بازی آرکانزاس-فریسکو، که مانند همه بیسبال های لیگ های کوچک دارای سرگرمی هایی مانند شعبده بازی در سطح جهانی و طلسم هایی است که تی شرت ها را به میان جمعیت می اندازند، در اولین پایه یک تماس با توپ زمینی آهسته در زمین وجود دارد. در حالی که اولین بازیکن پایه به زیبایی کشیده شده و پای عقب خود را روی کیسه نگه می دارد، توپ یک نانوثانیه قبل از دونده می رسد. مک‌کردی بلافاصله علامت می‌دهد، با کمی تاکید بیشتر از تماس معمول، چیزی که به داوران آموزش داده می‌شود. مکتب فکری در اینجا این است که داوران بخشی از تجربه سرگرمی بازی با توپ هستند.

در برقراری تماس، هنگامی که خود را در موقعیت قرار داد، چشمان مک‌کردی هرگز از کیف پایه اول تکان نخورد. پس چگونه او متوجه شد که توپ به دستکش برخورد کرده است؟

مک‌کردی می‌گوید: «برای هر بازی در پایگاه درون‌فیلد، می‌خواهید بهترین زاویه را برای برقراری تماس پیدا کنید. سپس شما بازیکن زمین را تماشا می کنید تا زمانی که توپ را رها کند، که به موقعیت یابی کمک می کند. در آن مرحله، شما فقط روی پایه واقعی تمرکز می کنید. شما به ضربه زدن توپ به دستکش گوش می دهید. شما به بالا نگاه نمی کنید شما نمی توانید به عقب و جلو نگاه کنید، به خصوص در بازی های نزدیک، بنابراین آنها به ما می آموزند که برای زمانی که پای دونده پایه ضربه می زند، به توپ گوش کنیم و کیف را تماشا کنیم.”

زندگی یک داور بیسبال

در سطح لیگ برتر، حقوق اولیه برای داوران ۱۲۰۰۰۰ دلار است. داوران ارشد حدود ۳۵۰,۰۰۰ دلار درآمد دارند – افزایش قابل توجهی در مقایسه با داوران لیگ های کوچک که «ماهانه ۲۸۰۰ دلار در لیگ های پیچیده تازه کار، ۳۰۰۰ دلار در Low-A و ۴۵۰۰ دلار در Triple-A» حقوق می گیرند، طبق گزارش بیسبال آمریکا.

تام کیسر، رئیس لیگ تگزاس که پس از ۲۵ سال در پایان فصل بازنشسته شد، می‌گوید: «در مقایسه با بازیکنان، دستمزد داوران بسیار خوب است، به خصوص به این دلیل که واقعاً دلیلی برای خرج کردن آنها در طول فصل وجود ندارد. . ما دیده‌ایم که بسیاری از داوران ما که به اینجا می‌آیند به لیگ‌های بزرگ ختم می‌شوند. من همیشه آن را یادداشت می کنم و آن را جشن می گیرم.”

دو بار در سال، در استراحت ستاره‌ها و در پایان فصل، همه داوران در هر رده‌بندی، از اول تا آخر، بر اساس ارزیابی‌ها رتبه‌بندی می‌شوند. دو داور سابق که بسیاری از آنها از لیگ های بزرگ بازنشسته شده اند، هر داور را شش بار در لیگ مربوطه خود می بینند. رتبه بندی ها تعیین می کند که چه کسی در پایان فصل صعود کند و چه کسی صعود نکند.

شایان ذکر است که تعداد ترفیع‌ها بستگی به بازنشستگی یا عدم بازنشستگی داوران لیگ اصلی دارد. کایسر می‌گوید: «سال‌ها بوده است که هیچ‌کس پیشرفت نکرده است، بارها دیگر ما ۱۰ نفر را ارتقا داده‌ایم.

Ceja به تمام وقت ارتقا یافت< /a> کارکنان لیگ برتر بیسبال در اواسط ژانویه سال جاری. Oakes اکنون یک داور Triple-A است. مک کردی قبل از در حال انتقال به املاک و مستغلات.

یک تجربه طاقت فرسا

هنگامی که فصل شروع می‌شود، هیچ تعطیلی یا تعطیلی وجود ندارد. این یک مسیر طاقت فرسا نزدیک به شش ماه است، رسیدن به شهری جدید در ساعات اولیه صبح، کمی بخوابد و به سمت سالن مسابقه. اوکس و مک کردی هر دو متاهل هستند و هر کدام فرزندانی دارند.

مک کردی می گوید: «این بسیار دشوارتر از سه سال اول داوری من است. من چیزهای زیادی را از دست می‌دهم، به‌خصوص اینکه پسرم برای اولین بار قدم می‌زند یا صحبت می‌کند، یا اولین تولدش. دیدگاه من در مورد اینکه چرا کاری را انجام می دهم، این شغل، همه چیز تغییر کرده است. ساختن لیگ های بزرگ، اکنون معنای جدیدی پیدا کرده است. همه چیز در مورد پسر من است. من در یک نقطه اصلی از حرفه ام هستم. آیا به خانه بروم و پدر شوم یا به این کار ادامه دهم؟»

در حالی که داوران به تصمیم گیری در زمین شهرت دارند، بزرگترین تصمیم زندگی برای بسیاری با پایان سفر گرفته می شود. همانطور که برای بازیکنان اینطور است، همیشه چشم‌اندازهای جوان‌تری در انتظار شانس خود هستند.

«من نمی‌دانم که بسیاری از مردم می‌دانند که ما برای انجام این کار از چه چیزی صرف نظر می‌کنیم. اوکس می گوید: من یک زن و بچه در خانه دارم. «هوادارانی که به بازی‌ها می‌آیند، چند آبجو می‌نوشند و برای سه ساعت سر ما فریاد می‌زنند، انگار این بخشی از سرگرمی‌های حضور در یک بازی است. این لیگ بیسبال کوچک است. ما در حال توسعه و دارای تجارب یادگیری هستیم درست مثل بازیکنان.»

تصمیم‌هایی که آنها در زمین می‌گیرند، نتایج بازی‌هایی را که توسط نوجوانان و بیست‌ساله‌ای که به زودی میلیونر خواهند شد، تعیین می‌کند.

اما برای داوران، لولاهای بسیار بیشتری در هر تماس وجود دارد.

این مقاله در ابتدا در نوامبر ۲۰۱۶ در مجله SUCCESS و به روز شد. عکس از PeopleImages.com – Yuri A/Shutterstock