افراد با هوش هیجانی بالا هرگز نمی سازند این 5 اشتباه شرم آور

گاهی اوقات بهترین راه برای توضیح دهید که چگونه کار می کند به اشتراک گذاشتن مثال هایی از زمانی که کار نمی کند.

نمونه موردی: هوش عاطفی. پس از نوشتن درباره این موضوع برای سال‌ها، می‌توانم مجموعه‌ای از ابزارها و ترفندهایی را به اشتراک بگذارم که افراد می‌توانند از آنها برای هوش عاطفی آنها را بهبود می بخشد–اغلب، خیلی سریع.

اما، اشتراک‌گذاری نمونه‌هایی از رهبران کسب‌وکار که اقدامات غیر هوشمندانه عاطفی باعث شهرت آن‌ها شد نیز ارزش دارد. و سپس گفتن: “ببینید آنها چه کردند؟ سعی کنید این کار را انجام ندهید.”

من چندین مورد از این مثال‌ها را در زیر گردآوری کرده‌ام . اما امیدوارم قبل از غواصی بتوانیم روی دو نکته به توافق برسیم.

• اول، ممکن است مسخره کردن این مثال‌ها آسان باشد، اما بهتر است به این فکر کنید که این رهبران مشهور سعی داشتند انجام دهند، و در مورد اینکه چرا کمبود هوش هیجانی ممکن است منجر به کوتاهی آنها شود، نظریه‌پردازی کنید.
• دوم، ما باید در مورد انگیزه‌ها حدس‌های دقیقی بزنیم. . ترجیح می‌دهم تصور کنم منظورشان خوب بوده است، و شاید در لحظات نه چندان خوبی دستگیر شده باشند. شما می توانید خودتان تصمیم بگیرید.

با این کار، در اینجا پنج مثال واضح و تا حدودی معروف از کارهایی که نباید انجام دهید، آورده شده است. :

این قانونی است که بسیار پیچیده تر از آنچه هست به نظر می رسد. این یکی از موارد مورد علاقه من است: به دنبال راه هایی برای نشان دادن همگرایی باشید، نه فقط تجربیات موازی.

چه کسی بهتر از Vishal Garg، مدیر عامل Better.com، که فراخوان زوم برای اخراج ۹۰۰ کارمند انجام شد ویروسی در ماه دسامبر، به دلایل اشتباه. (ویدئو در انتهای این بخش تعبیه شده است؛ به حدود ۰:۲۶ بروید و برای انقباض کردن آماده شوید.)

شما ممکن است این را به خاطر بیاور قبل از اینکه گارگ اخراج‌ها را اعلام کند، درباره خودش مماس طولانی‌تری داشت – عمدتاً اینکه چقدر نسبت به تصمیمش احساس بدی داشت. اگر بخواهیم هر نوع نیت خوبی را فرض کنیم (اما حداقل کاملاً نادرست)، فکر می‌کنم با تعداد انگشت شماری از نکات کلیدی یادگیری باقی می‌مانیم:

• اول، ابراز احساسات می تواند خوب باشد، اما همیشه به دنبال همگرایی باشید. هدف شما باید این باشد که نشان دهید همان احساسی را دارید که مخاطبانتان دارند، و به دلیلی مشابه – یک همگرایی عاطفی.
• نقطه مقابل آن اجتناب از موازی‌سازی است – توصیف یک تجربه نامرتبط که ممکن است شباهت‌های احساسی مماس داشته باشد. این همان کاری بود که گارگ در اینجا انجام داد، با صحبت در مورد اینکه چقدر برایش سخت بود که مردم را کنار بگذارد – در مقابل تماشاچیانی متشکل از افرادی که قربانی تصمیم او بودند.
• در نهایت، به یاد داشته باشید که گاهی اوقات کاری نمی توانید انجام دهید تا مخاطب احساس بهتری داشته باشد. در این صورت، شاید بهترین گزینه این باشد که چسب زخم را پاره کنید و از مسیر خود خارج شوید تا بتوانند آنچه را که نیاز دارند احساس کنند.

چند سال پیش، رئیس و مدیر عامل هیلتون، کریستوفر ناستا، در یک کنفرانس صحبت می کرد. او در پاسخ به سوال یکی از مدیران، گفت که “معمولا” به کارکنان هتل ها – حتی هتل های هیلتون – انعام نمی دهد.

جنجال پیش آمد. در مورد آن نوشتم. سپس، ناستا مسیر خود را معکوس کرد و گفت که “در آینده” هنگام مسافرت هم برای کار و هم به دلایل شخصی انعام می دهد.

آیا غذای آماده؟ اگر بدبین بودیم، می‌توانیم بگوییم چیزی شبیه این است: در مقابل یک گروه صنعتی روی صحنه نروید و مردم را از پاداش دادن به کارمندان خود منصرف نکنید.

اما، من فکر می کنم درس واقعی در مورد تفاوت بین حمایت از چیزی کاملاً معقول است (یک سیستم جبران خسارت در که افراد سختکوش مجبور نیستند به سخاوت بی‌هزینه غریبه‌ها تکیه کنند، و بیان این حمایت‌ها به گونه‌ای که خطرات را به همراه داشته باشد، همان افرادی را که می‌خواهید به آنها کمک کنید، تضعیف می‌کند.

به عبارت دیگر، اجازه ندهید که بداخلاقی‌های شما مانع افرادی شود که به همدلی شما نیاز دارند – به‌ویژه زمانی که کارمندان شما هستند. آنها مطمئناً متوجه خواهند شد و خوشحال نخواهند شد.