چگونه رهبران باهوش از قانون حال یا بعد برای حل آن استفاده می کنند بدترین چیز در مورد کار از راه دور

وقتی همه برای اولین بار در طول همه گیری همه گیر به کار از راه دور رفتند، انگار دنیا وارونه شده بود. اما زمان زیادی طول نکشید که اکثر تیم ها وارد کشتی شدند. رهبران به سرعت متوجه شدند که مزایای منفی کمتر از حد انتظار، و کارمندان متوجه شدند که چقدر دوست دارند در خانه کار کنند (و از رفت و آمدشان متنفر بودم).

اما در مقطعی، همه چیز تغییر کرد. . شرکت‌ها نگران بودند که تیم‌هایشان واقعاً کار نمی‌کنند، مردم شروع به صرف زمان بیشتری در جلسات کردند، و نتیجه این بود که بسیاری از تیم‌ها ساعت‌های طولانی‌تری کار می‌کردند و بیشتر از همیشه در دفتر کار می‌سوختند. به طور ناگهانی، کار از راه دور مانند گذشته جذاب نبود.

داشتن یک شرکت راه دور برای مدت بیش از اکنون هفت سال است که ما همان فراز و نشیب هایی را گذرانده ایم که اخیراً بقیه تجربه کرده اند. و اگر از من بپرسید، عامل کلیدی در “کار” کردن کار از راه دور این است که به عنوان یک تیم در مورد زمان استفاده از ارتباطات همزمان در مقابل ناهمزمان همسو شوند.

قانون ساده است: همزمان (اکنون) برای تصمیم گیری است، ناهمزمان (بعداً) برای به اشتراک گذاری اطلاعات است.

برای ارتباط ناآشنا، همزمان (به معنی “در همان زمان”) معمولاً به تماس های تلفنی و مجازی یا در -جلسات فردی در حالی که ارتباطات ناهمزمان (به معنای “نه همزمان”) شامل ایمیل‌ها، پیام‌های متنی، ضبط‌های ویدئویی یا صوتی، و پیام‌هایی در Slack یا Microsoft Teams است.

دانستن زمان استفاده از هر کدام یک مهارت حیاتی برای تیم‌های راه دور است که ممکن است سال‌ها طول بکشد تا تسلط پیدا کنند. ارتباطات بیش از حد ناهمزمان و افراد احساس می کنند منزوی و خارج از حلقه هستند. ارتباط بیش از حد همزمان و همه در جلسات طولانی وقت تلف می کنند. من و تیم من از هر دو مرحله افراطی عبور کرده ایم و آنها به همان اندازه وحشتناک هستند.

این قانون راه خوبی برای ایجاد چند نرده محافظ برای تیم شما است، اما تفاوت های ظریفی در آن وجود دارد. نکته کلیدی درک مزایای هرکدام و یادگیری استفاده از آنها در پشت سر هم است.

به‌عنوان یک معامله‌گر با فرکانس بالا، دوست دارم مزایای ارتباطات ناهمزمان را مشابه «گزینه‌ها» در امور مالی بدانم. اختیار معامله یک مشتق مالی است که به شما این حق را می دهد، اما نه تعهدی، خرید یا فروش چیزی در تاریخ آتی به قیمت آتی. یک گزینه ارزش ذاتی دارد زیرا به شما امکان انتخاب می دهد.

ارتباطات ناهمزمان همان ارزش ذاتی را دارد زیرا به شما داده می شود زمان و نحوه پاسخگویی را انتخاب کنید — و می توانید به عنوان زمان زیادی که نیاز دارید این معمولاً منجر به ارتباطات بهتر، متفکرانه تر و مختصرتر می شود. همچنین جلسات را کاهش می‌دهد و به افراد امکان می‌دهد زمان خود را بیشتر کنترل کنند، به آنها اجازه می‌دهد روی کارهای مهم تمرکز کنند و زمانی که برایشان راحت است به پیام‌ها پاسخ دهند.

به این دلایل، ارتباطات ناهمزمان معمولاً باید روش ارتباطی پیش‌فرض برای تیم‌های راه دور باشد.

اما اینطور است. برخی از جنبه های منفی حیاتی دارد. در کسب و کار خودم، ما به شدت به ارتباطات ناهمزمان متکی بودیم، تا جایی که شروع به ایجاد مشکلاتی هم از نظر کارایی و هم از منظر فرهنگی کرد. این به این دلیل است که می تواند به راحتی تفسیر نادرست شود و منجر به اشتباهات یا مسائل بین فردی شود. بعلاوه، ارتباط رو در رو که ارتباطات همزمان فراهم می کند را از دست می دهید – بخشی کلیدی از فرهنگ شرکت در حالی که از راه دور است.

من متوجه شده‌ام که موقعیت‌هایی که شامل طوفان فکری، بازخورد طولانی یا مکالمات پشت سر هم زیاد است ارزش حل همزمان دارند. (در یک جلسه). و هر زمان که واقعاً نیاز دارید مطمئن شوید که همه در یک صفحه هستند، بهتر است تماس بگیرید.

شما می توانید این دو را در دو طرف یک طیف در نظر بگیرید. هرچه ارتباطات پیچیده تر باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که باید به صورت همزمان انجام شود. و هر چه ساده تر باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که باید به صورت ناهمزمان

انجام شود.

استفاده از آنها در پشت سر هم