۳ دلیل علمی که مغز شما از سخنرانی در جمع می ترسد و
چطوری میشه اینو تعمیر کرد
به‌عنوان شرط لازم برای گذراندن دوره تحصیلات تکمیلی من در دانشگاه هاروارد، دانشجویان یک سخنرانی ۷ دقیقه‌ای برای بقیه افراد ارائه می‌دهند. کلاس در طی چندین فصل گذشته آموزش این دوره، یاد گرفتم که بخشی از مربی و بخشی روانشناس شوم: مربی ارتباط به آنها کمک می کند تا ایده های پیچیده و روانشناس را برای کاهش ترس خود ساده کنند.
برای بسیاری از مدیران دوره من، هیچ چیز به اندازه سخنرانی عمومی. اگرچه آنها افراد بسیار موفقی هستند که در طول زندگی حرفه‌ای خود سخنرانی‌ها و ارائه‌های بی‌شماری ارائه کرده‌اند، اما فکر ارائه به دانشجویان دیگر آنها را به وحشت می‌اندازد.
۱٫ ترس از بیگانگی.
ما به گونه ای طراحی شده ایم که موجودات اجتماعی باشیم و به دنبال تایید دیگران باشیم. اجداد غارنشین ما که دشمن ایجاد می‌کردند، در خطر بیرون راندن از قبیله بودند، که معمولاً به معنای مرگ حتمی در اثر شکارچیان، هوای شدید یا کمبود غذا بود.
به زبان ساده، ما می‌خواهیم مردم ما را دوست داشته باشند.
راز مدیریت ترس از بیگانگی این است. ارزیابی مجدد – تعریف مجدد اضطراب به عنوان هیجان. اگر سعی کرده اید قبل از ارائه به خود بگویید “آرام” شوید، ممکن است متوجه شده باشید که خوب کار نمی کند. در عوض، یک رویکرد بهتر این است که به خودتان بگویید که از فرصتی برای به اشتراک گذاشتن ایده های عالی خود هیجان زده هستید.
چندین مطالعه انجام شده است. دریافته اند که اضطراب یک احساس منفی است که به عملکرد فرد در ورزش، آزمون دادن یا سخنرانی در جمع آسیب می رساند. اما در یک مطالعه هاروارد، افراد به آنها آموزش داده شد که “اضطراب قبل از اجرا را به عنوان هیجان ارزیابی کنند” بسیار اعتماد به نفس بیشتری داشتند. و اعتماد به نفس منجر به عملکرد بهتر و نتایج بهتر می شود.
۲٫ بد قوی‌تر از خوب است.
آیا تا به حال متوجه شده‌اید که یک نظر منفی که سال‌ها پیش دریافت کرده‌اید، همچنان در ذهن شما باقی می‌ماند. چند نفر استعداد یا مهارت شما را تحسین کرده اند؟
روانشناس رفتاری روی باومیستر دقیقاً می‌داند که چرا ما اینگونه واکنش نشان می‌دهیم. باومایستر یکی از اولین محققانی بود که «اثر منفی» را شناسایی کرد، یعنی تمایل جهانی برای پاسخ سریعتر (و قوی تر) به اخبار بد تا خوب.
باومایستر می‌نویسد: «ذهن تمایل طبیعی قوی به واکنش بیش از حد به چیزهای منفی در مقایسه با چیزهای مثبت دارد».
یک بار دیگر، این پاسخ غیرارادی در خدمت یک هدف تکاملی است. اجداد غارنشین ما را به یاد دارید که نمی خواستند از قبیله بیرون شوند؟ کسانی که بیشترین شانس را برای بقا داشتند، کسانی بودند که بیش از حد هوشیار بودند و از تهدیدات احتمالی آگاه بودند. باومایستر می‌گوید واکنش بیش از حد به چیزهای منفی نتیجه داد.
راه‌حل این اضطراب این است که دوباره پیروزی‌ها یا بهترین‌های خود را زنده کنید. اجراها یک ضربه زننده که ضربات برنده بازی را تجسم می کند، اشتباهات را از نظر ذهنی تصور نمی کند. در عوض، آنها خود را در حال اجرای ضربه عالی می بینند و سپس فیلم را بارها و بارها پخش می کنند.
۳٫ پاسخ جنگ یا گریز.
جنگ یا گریز بخشی از سیم‌کشی عمیق مغز ما است که این کار را ممکن می‌کند. برای اینکه بدن ما در زمان نیاز به سرعت واکنش نشان دهد – مانند دویدن در جهت مخالف حیوان وحشی که به تازگی شام خود را دیده است. متأسفانه، مغز ما صحبت کردن در جمع را نیز به عنوان یک تهدید در نظر می گیرد.
زمانی که پاسخ جنگ یا گریز قبل از ارائه شروع می شود. فشار خون شما بالا می رود، کف دست شما عرق می کند و حتی ممکن است شروع به لرزیدن کنید. راه حل؟ تنفس عمیق.
یک نیروی دریایی یک بار به من چهار در چهار یا “تنفس جعبه ای” را به عنوان تمرینی که به نیروهای ویژه آموزش داده می شد به من یاد داد. سربازان این روشی برای کنترل پاسخ استرس در موقعیت های استرس زا است.
تنفس جعبه ای ساده و موثر است. ابتدا یک نفس از بینی خود بکشید تا چهار بشمارید. چهار ثانیه نگه دارید. سپس به مدت چهار ثانیه به آرامی بازدم کنید. این کار را چهار بار انجام دهید تا علائم استرس را کاهش دهید. برای بلندگوهای عصبی بسیار خوب عمل می کند زیرا تنفس آهسته تر و کنترل شده سیگنالی را به مغز می فرستد که این رویداد یک تهدید نیست.
بنابراین دفعه بعد که بدن شما به گونه‌ای رفتار می‌کند که قبل از ارائه، اضطراب شما را افزایش می‌دهد، فقط بدانید که این یک پاسخ طبیعی است – مغز شما همان کاری را انجام می‌دهد که برای انجام آن طراحی شده است. سپس می توانید اقداماتی را انجام دهید تا مغز خود را دوباره آموزش دهید تا به نفع شما باشد و نه علیه شما.
دانش، تخصص و موفقیت
