مزایای شخصی و حرفه ای درگیر بودن فارغ التحصیلان

فارغ التحصیل نشان دهنده بسته شدن یک در در خدمت باز شدن دری دیگر است — اما این دری نیست که باید برای همیشه بسته بماند. حفظ رابطه با دانشگاه خود می تواند از طرق مختلف برای شما مفید باشد. اما در میان تعهدات اجتماعی و کاری، چگونه می توانید زمانی را برای یک فارغ التحصیل فعال و درگیر اختصاص دهید؟ مدرسه را دوباره در جلسه در نظر بگیرید، و نکات ما را در مورد نحوه مدیریت مشارکت خود برای دریافت جوایز فصل بعد از لباس پوشیدن بررسی کنید.

میزان مشارکت خود را افزایش دهید

کیتی اوسالیوان، مدیر ارتباطات در دبیرستان Nerinx Hall در سن پترزبورگ، “من فارغ التحصیلان جوان را تشویق می کنم تا با شرکت در یک تا دو رویداد در سال شروع کنند.” لوئیس، میسوری، می گوید. «به یک پروژه داوطلبانه یا خدماتی “بله” بگویید تبلیغ کرد. در Nerinx، ما به طور دوره ای روزهایی را برای دانش آموزان فعلی داریم که در آن به بزرگسالان در زمینه های مختلف نیاز داریم تا در مورد حرفه خود صحبت کنند، و این یک تعهد دو ساعته است، یک بار.”

اوسالیوان گفت. استفاده از این فعالیت‌های یکباره می‌تواند مشارکت عمیق‌تری را به تصویر بکشد.

او توضیح می‌دهد که «یک بار یا به‌صورت کوچک داوطلب شدن اغلب به چیزهای بزرگ‌تری مانند عضویت در هیئت مدیره و فرصت‌های داوطلبانه و مربیگری معنادار منجر می‌شود.» او توضیح می‌دهد که این خط فکری را می توان برای کمک های مالی نیز به کار برد. «اگر احساس می‌کنید از مدرسه یا سازمان خود سود برده‌اید، بازپرداخت مالی را شروع کنید. همه فکر می کنند باید زیاد باشد، اما ۵ یا ۱۰ دلار در ماه تفاوت ایجاد می کند.»

و از نظر ایجاد رابطه می تواند سود سهام را به همراه داشته باشد.

اوسالیوان می‌گوید: «اهدا، شما را در فهرست‌های ایمیل فعال نگه می‌دارد تا از فرصت‌هایی که در منطقه شما اتفاق می‌افتد و رویدادهایی که ممکن است مورد علاقه شما باشند مطلع شوید. من همیشه از فارغ التحصیلان کالج و فارغ التحصیلانی که به دانشگاه های خود کمک می کنند قدردانی می کنم. اگر کسی به دنبال شخصی برای کارآموزی یا فرصت‌های شغلی تماس بگیرد، طبیعتاً آن افراد برای من در ذهن‌تر هستند.”

روابط فارغ‌التحصیلان می‌تواند از سن و مکان فراتر رود.

من به عنوان یک فارغ التحصیل مفتخر دبیرستان لافایت در وایلدوود، میسوری، که اکنون در شیکاگو، ایلینوی زندگی می کند، خوشحالم که به این سوال زادگاهم پاسخ دهم بیشتر برای شناخته شده است: کجا رفتی به دبیرستان؟ در حالی که من چندین نفر را ملاقات کرده ام که احساس می کنند این سوال باعث ایجاد کلیشه یا قضاوت احتمالی می شود، من همیشه آن را با یک لنز جمع آوری اطلاعات در نظر گرفته ام: اکنون آنها بیشتر در مورد منطقه ای که من در آن بزرگ شده ام می فهمند، می توانند دوستان مشترک احتمالی را شناسایی کنند. و غیره. و اگر متوجه شویم که هر دو به یک دبیرستان رفتیم، هرچند سال‌های فارغ‌التحصیلی متفاوت، رونق می‌گیرد – ما حتی اشتراکات بیشتری داریم.

اوسالیوان همچنین داستان مثبتی در مورد ایجاد این انواع دارد. از روابط او به‌عنوان رئیس سابق بخش آلفا دلتا پای دانشگاه میسوری-کلمبیا، با بیش از ۲۵۰۰۰۰ فارغ‌التحصیل، به عضویت مادام‌العمر این انجمن مرتبط است. او در سال ۲۰۰۹، سه سال پس از پایان دوره کارشناسی، داوطلب شدن برای سوریتی را آغاز کرد.

“من با زنان زیادی از سراسر کشور آشنا شده ام که اکنون به دلیل مشارکت متقابل ما در ADPi، دوستان صمیمی هستند. او می‌گوید.

در حالی که اوسالیوان به‌عنوان مشاور فصلی برای خانواده خدمت می‌کرد، با زن دیگری در همان نقش ارتباط برقرار کرد. آنها از یک دوستی ۱۲ ساله لذت برده اند و اوسالیوان به عنوان مادرخوانده دختر این زن خدمت می کند.

“ما در کالج های مختلف تحصیل کردیم و هیچ دوست مشترکی نداشتیم، حتی در فیس بوک!” اوسالیوان به یاد می آورد. من او و خانواده اش را بدون بله گفتن به داوطلب شدن در زندگی ام نخواهم داشت.»

امکانات شبکه بی حد و حصر است

اوسالیوان “اوسالیوان اولین کارم را در نتیجه مشارکت در رزومه ام به دست آوردم.” می گوید. بعد از آن از مدیر استخدام پرسیدم که چه تفاوتی بین من و سایر فینالیست‌ها وجود دارد، و او گفت که می‌داند اگر در سن ۲۱ سالگی رئیس انجمن بودم و افراد و بودجه‌ها را مدیریت می‌کردم، در این نقش مشکلی نداشتم. مطمئناً شرکت‌ها و سازمان‌هایی هستند که فهرست کردن آن ممکن است سودمند نباشد، اما بسیاری از آن‌ها هستند.

اوسالیوان معتقد است که اگرچه یک نقطه شروع عالی می‌تواند شبکه‌سازی از طریق صفحه LinkedIn یک سازمان، هیچ چیز جایگزین نمی شود نمایش رویدادهای فارغ التحصیلان شخصا.

« رفتن به یک ساعت خوش یا یک روز خدماتی می تواند اعصاب خردکن باشد بدون شناخت کسی، اما می‌تواند راه بسیار خوبی برای مشارکت باشد و شروع به ملاقات با افرادی کنید که می‌توانند دوستان، مربیان و همکاران باشند.

اما، وقتی یک مدرسه مشترک یا سازمان برادری را کشف کردید، همیشه کمک حرفه‌ای به شما نمی‌رسد.

«گاهی اوقات فارغ‌التحصیلان جدید فکر می‌کنند که فقط یک ایمیل طول می‌کشد تا با فردی که دارای این مشکل است ارتباط برقرار کنند. یک تجربه مشترک، سپس فوراً یک پیشنهاد شغلی دریافت خواهید کرد،» او اضافه می کند. “اگرچه گاهی اوقات ممکن است چنین باشد، اما به مرور زمان این ارتباطات در جستجوی شغل و یافتن افرادی با نقش های مشابه برای همکاری و گفتگو برای من مفید بوده است.”

و اگر خوب بودید. اوسالیوان می‌گوید: «من می‌خواستم دیگران از حمایت فارغ‌التحصیلان برای داشتن همان نوع تجربیات عالی که من داشتم، برخوردار شوند. انجمن‌ها، کالج‌ها، دبیرستان‌های خصوصی – همه اغلب پیام یکسانی را به اشتراک می‌گذارند که فقط چهار سال نیست، بلکه مادام العمر است. data-plugin-release=”4.6.17″ data-plugin-version=”pro” data-box-layout=”slim” data-box-position=”below” data-multiauthor=”false” data-author-id =”32324″ data-author-type=”user” data-author-archived=””>

جیل مک‌دانل یک نویسنده محتوا و متخصص ارتباطات در شیکاگو است. او دارای مدرک لیسانس در روزنامه نگاری مجلات از دانشگاه میسوری-کلمبیا و مدرک کارشناسی ارشد در روابط عمومی و تبلیغات از دانشگاه دی پاول است. او در حال حاضر مشغول کار بر روی یک رمان هیجان انگیز روانشناختی است.