استیو جابز به قدرت تشویق اعتقاد داشت. ولی علم می گوید که این شکل از “دلسردی” می تواند حتی بیشتر باشد قدرتمند
استیو جابز به قدرت تشویق اعتقاد داشت. ولی
علم می گوید که این شکل از “دلسردی” می تواند حتی بیشتر باشد
قدرتمند
استیو جابز عصبانی شد. تنها پس از یک روز در جیب، صفحه نمایش روی نمونه اولیه آیفون خراشیده و تراشه شده بود.
پلاستیک به وضوح جوابگو نبود، بنابراین جابز با وندل ویکس، مدیر عامل کورنینگ گلس تماس گرفت تا درباره استفاده از شیشه سوال کند. ویکز محصولی بسیار بادوام را به یاد آورد، محصولی آنقدر سخت که آن را «گوریلا گلس» نامیدند، محصولی که این شرکت دهه‌ها قبل از آن ساخته شده بود، اما هرگز آن را تولید نکرده بود.
جابز به اندازه کافی گوریلا گلس برای تولید میلیون‌ها آیفون — در کمتر از شش ماه درخواست کرد. ویکز گفت که این غیرممکن است.
“نترس”، جابز گفت. “شما می توانید آن را انجام دهید.” ویکز گفت که دوره زمانی برای غلبه بر چالش‌های فنی کافی نیست
نترس،” جابز تکرار کرد. “شما می توانید آن را انجام دهید.” ویکز چالش‌های لجستیکی را تشریح کرد. چالش های تولید چالش های زنجیره تامین.
نترس، جابز مدام می گفت. “شما می توانید این کار را انجام دهید.”
در حالی که جابز به دلیل اینکه یک مدیر کار سخت بود (بدنام؟) معروف بود، این داستان از داستان والتر ایزاکسون بود. کتاب پرفروش شغل نشان می دهد که بنیانگذار اپل قدرت تشویق را نیز درک کرده است — باور کردن، مهم نیست که چالش چقدر غیرممکن باشد، به افراد دیگر.
اینگونه است که رهبران بزرگ به افراد اطراف خود انگیزه و الهام می بخشند تا به چیزهای بزرگ دست یابند.
طبق یک مطالعه سال ۲۰۱۸ دانشگاه درکسل، به‌روشنی مشکلاتی را که فرد در آن با آن مواجه خواهد شد، توصیف می‌کند. دستیابی به یک هدف باعث دلسردی یا بی انگیزگی آنها نمی شود. درعوض، اشاره به چالش‌ها واقعاً می‌تواند انگیزه و حل آنها را تقویت کند.
به عنوان محققان می نویسند:
به‌جای اینکه رهبران به‌عنوان تشویق‌کننده‌هایی عمل کنند که به راحتی تشویق می‌کنند، … ممکن است با ارائه توصیفی هشیارکننده‌تر از چهره‌شان، به (تیم‌های) خود بهتر خدمت کنند.
سوال بردن سودمندی ایجاد مهارت‌های خودکنترلی … ممکن است همان ظرفیتی را که قرار بود کم‌اهمیت جلوه داده باشد، تقویت کرده باشد.
بله: گفتن من به شما چیزی واقعاً سخت خواهد بود — شاید حتی آنقدر سخت که نتوانید آن را انجام دهید — ممکن است باعث شود که حتی بیشتر تلاش کنید، اگر فقط به من ثابت کنید که اشتباه می کنم. (آن را مایکل جردن نامگذاری کنید اثر.) اما یک عامل عمیق‌تر در بازی وجود دارد.
تصور کنید من درباره چیز بزرگی به شما می‌گویم که امیدوارم انجامش دهم. . تو آدم خوبی هستی. شما مرا تشویق می کنید. شما به من بگویید که به من ایمان دارید.
شما کانال داخلی راب اشنایدر و بگویید، “شما می توانید این کار را انجام دهید!”
به هر حال، این کاری است که دوستان انجام می دهند.
اما سپس با اولین مانع مواجه شدم. اولین چالش بزرگ. لحظه ای که متوجه می شوم شاید نتوانم این کار را انجام دهم، دوره میانی سخت دردناکی ست گودین با The Dip.
و اکنون من مشکلی دارم. باور نادرست من مبنی بر اینکه انجام کاری دشوار آسان است، انتظارات غیرواقعی ایجاد کرد. فکر کردم — فکر کردی یا حداقل گفتی — برای من آسان خواهد بود.
انتظار داشتم همه چیز به گونه دیگری پیش برود. .
وقتی به شما از هدف بزرگی می‌گویم که می‌خواهم به آن برسم، چه کاری باید انجام دهید؟
به من بگویید که ممکن است بیشتر از آنچه انتظار دارم به من نیاز داشته باشد. به من بگو که لحظات بدی وجود خواهد داشت. لحظات سخت لحظاتی که شاید بخواهم آن ها را ترک کنم.
به من بگویید که انجام کاری سخت در واقع سخت خواهد بود.
سپس، وقتی به پایین آمدم، می‌دانم که در حال آمدن است. «سخت» بخشی مورد انتظار از فرآیند خواهد بود.
و احتمال اینکه در این دوره باقی بمانم بسیار بیشتر خواهد بود.
دفعه بعدی که کسی را به انجام کاری دشوار تشویق می‌کنید، تلاش‌های موجود را نادیده نگیرید. ادعا نکنید که آسان، یا ساده یا بدون دردسر خواهد بود.
ممنوع، اما واقع بینانه باشید.
بگویید، “وای، به نظر سخت است.” بگویید، “شما می توانید این کار را انجام دهید، اما این کار به مقدار باورنکردنی نیاز دارد کار سخت.” بگویید، “شما می توانید این کار را انجام دهید، اما به مقدار زیادی اراده و سرسختی ذهنی.”
و سپس بپرسید چگونه می توانید کمک کنید.
زیرا کمک کردن شکل نهایی تشویق است.
به این ترتیب، وقتی شرایط سخت می شود — مثل همیشه — دلسرد نخواهید شد.
چون وارد آن شدید و می‌دانستید که سخت خواهد بود، و از نظر ذهنی آماده هستید که به خودتان ثابت کنید که اینطور نخواهد بود. سخت است.
هوش می تواند هزینه های شرکت شما را ۲۰ درصد کاهش دهد (بدون هوش مصنوعی
ضروری
