اصل “فقط به خاطر” را تمرین کنید. و از خودت بگذر بی نظمی اجتماعی
اصل “فقط به خاطر” را تمرین کنید. و از خودت بگذر
بی نظمی اجتماعی
یکی از بزرگترین شهدای گمنام تغییر به WFH “دوست کار” است.
آنها واقعاً ۹-۵ دوستی منحصربهفرد بودند، با شایعات ناهار، قهوهخوریهای بداهه، و شانههای آرامشبخش برای تکیه کردن. وقتی کار – و حجم کار – سخت می شود.
حالا، رسیدن به آن کمی ناخوشایند است. بیرون آیا تماس زوم خیلی سنگین است؟ آیا یک پیام شل خیلی معمولی است؟ نیاز انسان ما به تعلق با ( همچنین انسان) ترس از رد شدن. شاید بیشتر از اینکه بخواهیم وصل شویم، نمی خواهیم آزاردهنده باشیم.
خوشبختانه، علم به ما می گوید. در غیر این صورت.
عامل شگفتی
با توجه به آخرین تحقیق در مورد همین موضوع، مشخص شد ما واقعاً دست کم میگیریم که دوستان یا همکارانمان چقدر از تماس ما قدردانی میکنند.
همه چیز مربوط به جایی است که ما توجه هدایت می شود. وقتی در حال تهیه پیشنویس پیامی برای دوستی هستیم که مدتهاست از دست دادهایم، بیشتر بر این موضوع تمرکز میکنیم که چقدر شایستگی با آن مواجه میشویم و کمتر بر این موضوع تمرکز میکنیم که چقدر از دریافت پیام ما شگفتزده میشوند.
این باعث می شود ما میزان علاقه آنها را دست کم بگیریم.
از سوی دیگر، از آنجایی که پیام غیرمنتظره است، آنها بیشتر بر احساس شگفتی خود (و گرمای شما) پس از دریافت پیام شما متمرکز هستند.
این باعث میشود بیشتر از آن قدردانی کنند.
اصل “فقط به خاطر”
ما تمایل داریم برای دلیلی منتظر باشیم سرک بکش. اما دلایل مرتبط معمولاً زمانی ظاهر می شوند که ما واقعیتی مشابه با دیگران را اشغال می کنیم.
به دلیل این دوست دیرینه، ما دیگر واقعیت های مشابهی را با این شخص به اشتراک نمی گذاریم. اگر منتظر نقطه مشترک هستید، مدت زیادی منتظر خواهید بود.
خوب است. آیا واقعاً نیازی ندارید علم به ما می گوید که قدردانی دیگران از دستیابی به ما می تواند نتیجه دهد از تحقق یک «حداقل معیار». اساساً، تنها چیزی که لازم است یک حرکت ورود است، یک «به تو فکر میکنم».
وقتی ما با دیگران ارتباط برقرار می کنیم، از نظر اجتماعی اعتماد به نفس بیشتری پیدا می کنیم، کمتر مضطرب می شویم، بیشتر همدل، و سیستم ایمنی ما حتی قوی تر می شود. و هنگامی که پیام مثبت غیرمنتظره ای دریافت می کنیم، مغز ما پر از احساس خوب دوپامینمی شود. > خلق و خوی، توجه و تندرستی ما را بهبود می بخشد.
ناگفته نماند، یادآوری روزهای خوب گذشته باعث می شود کمتر احساس تنهایی کنیم. تحقیق در مورد نوستالژی به ما میگوید که صحبت کردن «غمانگیزانه» درباره گذشته، ما را بلندپروازتر و نسبت به آیندهمان خوشبینتر میکند.
بنابراین، دفعه بعد که در حال بحث و گفتگو هستید که چرا باید به سراغ کسی بروید، فکر کنید: فقط به این دلیل.
چه کاری می توانید در حال حاضر انجام دهید
“مدتی گذشت. می خواهید قهوه بخورید؟ پنجشنبه چطور است؟”
مطالعه می گوید احتمالاً کمتر از آن چیزی است که فکر می کنید