ممنوعیت بند غیر رقابتی روی میز است – در اینجا چیست کارمندان باید بدانند

وقتی سارا داونپورت متوجه شد که محل کارش او را بدبخت می‌کند و سلامت روانش را تحت تأثیر قرار می‌دهد، با یک دوراهی دشوار روبرو شد. مجری آن زمان تلویزیون نمی توانست فقط یک ایستگاه تلویزیونی را با ایستگاه دیگر عوض کند. در عوض، یک بند غیررقابتی سخت، انتخاب های شغلی او را محدود می کرد. داونپورت برای ادامه کار رویایی‌اش باید یک سال تمام کار را متوقف می‌کرد تا در بازار هیوستون بماند، در غیر این صورت مجبور می‌شد یک بار دیگر خانواده‌اش، از جمله چهار کودک مدرسه‌ای، را از ریشه کنده کند تا در منطقه‌ای متفاوت کار کند.

داونپورت به یاد می‌آورد که وقتی تلاش می‌کرد بفهمد چگونه در این دوراهی در حرفه‌اش پیمایش کند، به دام افتاده بود. او در نهایت تصمیم گرفت به طور کلی صنعت را ترک کند تا کارآفرینی را دنبال کند. . اگرچه داونپورت در حرفه جدید خود خوشحال است، اما هنوز در مورد اینکه اگر مشمول آن بند غیررقابتی نمی شد، چه چیزی ممکن بود – که یکی از ویژگی های ذاتی اکثر قراردادهای کاری در اخبار تلویزیون است – می اندیشد. او می‌گوید: «این به‌شدت بر مسیر شغلی و دهه بعدی زندگی‌ام تأثیر گذاشت. “اگر غیررقابتی نداشتم، صنعتی را که برای سال‌های متمادی آنقدر هیجان زده بودم که بخشی از آن باشم را ترک نمی‌کردم.”

Bound by noncompete clauses

نوع مخمصه ای که داونپورت با آن روبه رو است، مشکلی است که میلیون ها کارگر آمریکایی ممکن است در مقطعی از حرفه خود با آن مواجه شوند. در نقش های مختلف از آرایشگر تا متخصصان مراقبت های بهداشتی، مربیان تناسب اندام و نگهبانان امنیتی. در واقع، حدود از هر پنج کارگر یک نفر< /a> طبق تخمین‌های کمیسیون تجارت فدرال (FTC) به یک بند غیررقابتی در محل کار محدود می‌شود که گزینه‌های شغلی آنها را محدود می‌کند.

اما تغییر ممکن است در افق باشد. رئیس جمهور جو بایدن دستور اجرایی در سال ۲۰۲۱ که از FTC خواسته شد تا توافقات غیررقابتی را ممنوع یا محدود کند، و در ژانویه امسال، کمیسیون قانون جدیدی پیشنهاد کرد< /a> برای جلوگیری از ورود کارفرمایان به بندهای جدید غیررقابتی و لغو موارد موجود.

در همین حال، سایر سازمان‌های دولتی در حال رسیدگی به موضوع پیچیده بندهای عدم رقابت هستند. آنها در چهار ایالت ممنوع هستند – کالیفرنیا، مینه‌سوتا، داکوتای شمالی و اوکلاهاما – در حالی که به گفته انجمن مدیریت منابع انسانی، سایر ایالت‌ها محدودیت‌های مختلفی را برای این بندها از جمله آستانه غرامت وضع کرده‌اند. و در ماه مه، جنیفر آبروزو، مشاور عمومی هیئت ملی روابط کار (NLRB)، یادداشتی صادر کرد که در آن دیدگاه خود را مبنی بر غیرقانونی بودن بندهای غیررقابتی بیان کرد.

به‌روز ماندن در مورد بندهای غیررقابتی، کارفرمایان و کارمندان را ملزم می‌کند تا تحولات دولت‌های ایالتی را پیگیری کنند، در حالی که FTC بررسی می‌کند که آیا این بندها یک روش رقابت ناعادلانه هستند یا خیر، و NLRB به تأثیر آن بر کارگران می‌پردازد. وندی لامانک، وکیل کار و کار مستقر در منطقه نیویورک، خاطرنشان می کند. او می گوید، با این حال، آنچه واضح است این است که “یک تغییر بسیار جالب” در حال انجام است. “نوشته در حال حاضر به نوعی روی دیوار است: افراد غیررقابتی از بین می روند.”

چرا برخی از کارفرمایان از شروط غیررقابتی حمایت می کنند

شرایط غیر رقابتی صدها سال است که به شکلی وجود داشته است، اگرچه اخیراً در میان طیف گسترده ای از کارفرمایان به یک تاکتیک حفظ محبوب تبدیل شده است. . این بندها محدودیت هایی را در چارچوب زمانی و نزدیکی که کارگران می توانند با کارفرمای سابق خود وارد رقابت شوند، ایجاد می کند.

لامانک خاطرنشان می‌کند که پرونده‌های تجاری قانونی وجود دارد که باید برای کارفرمایان ایجاد شود تا بندهای غیررقابتی را اجرا کنند، زیرا ممکن است به محافظت از اسرار تجاری کمک کند. اما بسیاری از کارفرمایان نیز این بندها را فرصتی برای کاهش احتمال (و هزینه های مربوط به آن) جابجایی کارکنان می دانند. او اضافه می‌کند که این ممکن است به نوبه خود به شرکت‌ها کمک کند تا پرداخت هزینه‌های آموزشی پرهزینه یا سایر هزینه‌ها برای حفظ نیروی کار خود را توجیه کنند.

برای مثال، در اخبار تلویزیون، یک ایستگاه ممکن است بندهای غیررقابتی برای استعدادهای پخش را توجیه کند، زیرا داونپورت می‌گوید، این به‌شدت ترکیب تلویزیونی را در تبلیغات تبلیغ می‌کند تا برای بینندگان جذاب باشد. اما پرسنل اخبار خارج از هوا اغلب مشمول همان بندها هستند. این نوع رویکرد یک‌اندازه برای همه اغلب توسط افرادی که مخالف توافق‌نامه‌های غیررقابتی هستند مشکل‌ساز ذکر می‌شود – و به همین ترتیب دلیل مخالفت کارفرمایان با ممنوعیت فراگیر است.

چند گروه تجاری علناً ممنوعیت پیشنهادی شرکت‌های غیررقابتی، از جمله ایالات متحده را محکوم کرد. اتاق بازرگانی، آمریکایی Hospital Association و National انجمن تولیدکنندگان. این گروه‌ها به نگرانی‌هایی در مورد آسیب احتمالی ممنوعیت به صنایع مربوطه خود اشاره کردند، ارزشی را که این بندها در ارتقای نوآوری و رقابت ایجاد می‌کنند برجسته کردند و حتی اختیارات قانونی FTC برای اجرای چنین ممنوعیتی را زیر سوال بردند.

چرا عدم رقابت برای کارمندان مشکل ساز است /h2>

جای تعجب نیست که طرفداران ممنوعیت بند غیر رقابتی به همان اندازه پر سر و صدا بوده اند. داونپورت نامه ای به FTC نوشت و حمایت خود را از این پیشنهاد اعلام کرد و با ذکر تجربیات خود به همراه سایر افرادی که در اخبار تلویزیونی کار می کنند و به طور مشابه با چالش هایی که یک شرکت غیررقابتی ارائه می دهد دست و پنجه نرم کرده اند، حمایت کرد. او می‌گوید: «این بند به معنای واقعی کلمه بر زندگی مردم تأثیر می‌گذارد»، و اضافه می‌کند که طبق تجربه او برای زنان مضرتر از مردان است – ادعایی که توسط مطالعات تحقیقاتی که نشان می‌دهد این توافق‌ها شکاف دستمزد جنسیتی و نژادی را تشدید می‌کند.

علاوه بر این، افراد را مجبور می‌کند بین زندگی شخصی و حرفه‌ای خود یکی را انتخاب کنند. داونپورت می‌گوید، ممکن است آنها را با “پشیمانی شدید” در مورد انتخابی که در نهایت باید انجام دهند، رها کند. «این واقعا توانایی شما را برای ترک یک محیط کاری سمی یا یک شغل کم درآمد یا شرایط و ضوابط که دیگر برای شما کار نمی‌کند.

به همان اندازه مشکل‌ساز این است که این بندها ممکن است تفاوت‌های ظریف یا واقعیت‌های بسیاری از نقش‌ها را در نظر نگیرند. لامانک می‌گوید بسیاری از کارگرانی که در معرض رقابت‌های غیررقابتی هستند ممکن است از اسرار تجاری مطلع نباشند، یا مشارکت‌های روزانه آنها مستقیماً موفقیت شرکت را تعیین نمی‌کند. او اضافه می‌کند که به این ترتیب، غیررقابتی‌ها ممکن است به جای تلاش برای حفظ منافع تجاری مشروع، منعکس‌کننده پویایی قدرت در محل کار باشد.

به گفته حامیان ممنوعیت، ماهیت محدودکننده بندهای غیررقابتی در نهایت مانع رشد اقتصادی می‌شود. . FTC تخمین می زند که ممنوعیت بند غیر رقابتی باعث افزایش درآمد کارگران آمریکایی بین ۲۵۰ تا ۲۹۶ میلیارد دلار در سال می شود.

آنچه که کارفرمایان و کارمندان اکنون باید بدانند

برای کارفرمایان و کارمندان به طور یکسان، با توجه به بندهای غیررقابتی کار معمول است، مگر اینکه مرتبط باشد. طبق گفته لامانک، قانون ایالت تغییر کرده است. اما اکنون ممکن است فرصت خوبی برای هر دو اردوگاه باشد تا بفهمند چه نوع توافقاتی در حال حاضر وجود دارد.

LaManque توصیه می‌کند که کارفرمایان راه‌های جایگزینی را برای محافظت از نگرانی‌های تجاری مشروع خود که در حال حاضر توسط بندهای غیر رقابتی پوشش داده می‌شوند، جستجو کنند. او همچنین به آنها پیشنهاد می‌کند که آگاه باشند که هر ممنوعیتی که کارمندان مشمول آن هستند ممکن است به عنوان یک بند غیررقابتی حذف شود، حتی اگر چنین نامیده نشود. شرکت‌ها ممکن است اقدامات محدودکننده کمتری را در نظر بگیرند که باعث افزایش طول عمر شغلی می‌شود، از جمله مشوق‌های ماندن به جای مجازات برای او اضافه می کند که ترک می کند.

مگر اینکه FTC ممنوعیتی را تصویب کند، کارمندان کماکان به حق مراجعه خواهند کرد. حتی اگر شما بی دلیل اخراج شوید، کارفرمایان می توانند بندهای غیر رقابتی را اجرا کنند، به همین دلیل است که LaManque به هر کسی که مشروط به چنین توافقی برای درک بهتر تعهدات و گزینه های خود با یک وکیل کار مشورت کنید، به خصوص اگر هنگام امضای قرارداد کاری خود از این بند آگاه نبودید.

همانطور که داونپورت آموخت، در حالی که ایستگاه های تلویزیونی ممکن است در مورد سایر شرایط یک قرارداد مذاکره کند، غیررقابتی ها “مطلق غیرقابل مذاکره” بودند. بنابراین، داونپورت به جای اینکه یک سال بیکار بنشیند، مکان‌ها را جابه‌جا کند یا به ایده دلهره‌آور (و پرهزینه) مبارزه قانونی با کارفرمای آن زمان خود فکر کند، در نهایت قرارداد کاری خود را به پایان رساند و شروع به تمرکز بر یک حرفه پس از اخبار کرد. در حال حاضر شامل راهنمایی سایر روزنامه نگاران در مورد حرفه آنها و هدایت بندهای غیر رقابتی است.

آیا ممنوعیت بند غیر رقابتی در افق است؟

طرفداران و مخالفان غیررقابتی وجه اشتراک دارند: آنها باید منتظر تصمیم FTC باشند. و ممکن است تا آوریل ۲۰۲۴، طبق گزارش قانون بلومبرگ. حتی اگر FTC در نهایت بندهای غیر رقابتی را لغو کند، انتظار داشته باشید که این بحث ادامه یابد. لامانک می‌گوید: «در حال حاضر گمانه‌زنی‌های زیادی وجود دارد که FTC در دادگاه به چالش کشیده می‌شود.

در حالی که داونپورت امیدوار است که FTC درخواست درستی برای ممنوعیت این بندها داشته باشد، او همچنین از کارفرمایان می‌خواهد که به رسمیت بشناسند. چقدر مضر هستند برای کارمندانی که مجبور می‌شوند در مشاغلی که آنها را بدبخت می‌کنند به جای ترک کردن برای چیز بهتر، آن را بدبخت کنند – که در نهایت برای هر دو طرف یک برد-برد خواهد بود. “ما باید حق کار داشته باشیم، نقطه. ما باید حق کسب درآمد داشته باشیم، دوره.»