حکم روشن NLRB در مورد عدم تحقیر و عدم رقابت
بندها: آنها باطل هستند
همه توافقنامه‌های بدون تحقیر و بندهای غیررقابتی در قراردادهای فسخ اکنون باطل و باطل است. این مطابق حکم هفته گذشته شورای ملی روابط کار است.
جنیفر آبروزو، شورای عمومی در هیئت ملی روابط کار ( NLRB)، در ۲۲ مارس یادداشت به دفاتر میدانی آژانس در مورد ۵ ژانویه حکم، که شرکت‌ها را از خروج کارگران به رقیب پس از استخدام، راه‌اندازی یک کسب‌وکار رقیب یا صحبت منفی درباره سازمان منع می‌کرد. طبق یادداشت از آبروزو، NLRB حکم ژانویه را عطف به ماسبق می‌داند.
در ادامه، این یادداشت می‌گوید: «حفظ و/یا اجرای یک توافقنامه جدایی که قبلاً وارد شده است با مفاد غیرقانونی که اجرای آن را محدود می‌کند. حقوق بند ۷ همچنان نقض می شود.” به عبارت دیگر، توافقات با چنین بندهایی که قبل از حکم ۵ ژانویه انجام شده بود، همچنان غیرقانونی تلقی می شود. به‌علاوه، این حکم صرف‌نظر از اینکه آیا کارمندی قرارداد جدایی را امضا کرده است، همچنان پابرجاست، زیرا «خود پیشنهاد ذاتاً کارکنان را با مشروط کردن مزایای پایان خدمت به چشم پوشی از حقوق قانونی مجبور می‌کند». این حکم در مورد قراردادهای سابق کارمندان نیز اعمال می‌شود.
آبروزو همچنین خاطرنشان می‌کند که قراردادهای جدایی کامل نباید باطل و باطل باشند. اگر فقط یک شرط بیش از حد وجود داشته باشد – کارفرمایان به سادگی می توانند بندهای فردی را حذف کنند. کارفرمایان باید با کارمندانی که مشمول قراردادهای جدایی از کار هستند با مفاد بسیار گسترده تماس بگیرند و به آنها توصیه کنند که این مفاد باطل و فاقد اعتبار هستند. کارفرمایان همچنین ممکن است به چنین کارمندانی اطلاع دهند که به دنبال اجرای مقررات لغو شده یا اعمال هیچ گونه مجازاتی، اعم از پولی یا غیره، برای نقض آن نیستند.
همچنین راه‌های جایگزین متعددی وجود دارد که مشاغل می‌توانند حفاظت از مالکیت معنوی که شامل چنین مقرراتی نمی شود، از جمله قراردادهای عدم افشا که کارمندان را از کار در یک صنعت خاص یا برای یک صنعت منع نمی کند. کارفرمای خاص این حکم همچنین در مورد مقررات محرمانگی اعمال نمی‌شود، که اگر به‌طور دقیق تنظیم شوند، اگر برای توجیهات تجاری مشروع استفاده شوند، قانونی هستند.
