چه چیزی واقعاً به پیشرفت و شغل زنان آسیب می رساند رضایت، بر اساس تحقیقات

بیشتر توضیحات شغلی وظایف کاری مورد انتظار کارمندان. با این حال، هنوز کارهای زیادی وجود دارد که به کسی واگذار نشده است اما هنوز باید انجام شود.

کارهایی مانند کمک کردن دیگران با کارشان، عضویت، حل کردن تعارضات محل کار، خدمت در موارد مختلف کمیته‌ها، یا برنامه‌ریزی رویدادهای ویژه، همگی برای سازمان حیاتی هستند، اما به ندرت پاداش یا به رسمیت شناخته می‌شوند.

در کتاب جدید خود، No Club: Putting a Stop to Women’s Quest End Work، نویسندگان لیندا بابکوک، برندا پیسر، لیز وسترلوند و لوری وینگارت بررسی می کنند که چه کسی این کار را بدون پاداش انجام می دهد (یا به عنوان آنها آن را کار غیرقابل تبلیغ می نامند. آنها متوجه می شوند که زنان بسیار بیشتر از همکاران مرد خود این کار را انجام می دهند و این کار به پیشرفت و رضایت شغلی زنان لطمه می زند، زیرا وقت خود را برای کارهای ارزشمندتر یا قابل ارتقاء بیشتر اختصاص می دهند.

اگر سازمان شما در تلاش است تا شکاف جنسیتی را در پیشرفت از بین ببرد، یا اگر مشتاق بهبود فرهنگ کاری و روحیه خود هستید، ممکن است بخواهید نحوه تخصیص و پاداش شما و سایر سرپرستان را مجددا ارزیابی کنید. کار غیر قابل تبلیغ من با نویسندگان ارتباط برقرار کردم تا بهتر بفهمم سازمان‌ها چگونه می‌توانند نحوه مدیریت کار خود را بهبود بخشند.

کار غیرقابل تبلیغ دارای سه ویژگی قابل شناسایی است. این به طور مستقیم به ماموریت سازمان شما وابسته نیست، تمایل دارد در پشت صحنه انجام شود، و به ندرت به مهارت های تخصصی نیاز دارد (یعنی بسیاری از افراد می توانند آن را انجام دهند). با این تعریف، مدیران می توانند شروع به گسترش آگاهی از وظایفی کنند که ممکن است به پیشرفت کارمندان کمک نکند. در عین حال، آنها باید روشن باشند که کار برای سازمان مهم است، باید انجام شود، و وقتی سهم‌های عادلانه‌ای از بار کارهای غیرقابل ارتقا وجود داشته باشد، وضعیت همه بهتر است.

پیسر خاطرنشان می‌کند که شناسایی این اثر نسبتاً آسان است. “به تکالیفی فکر کنید که هیچ کس واقعا نمی خواهد، آنهایی که وقت گیر هستند. شما نیازی به شناسایی همه کارهای غیرقابل تبلیغ ندارید — با آنچه می توانید ببینید و به مرور زمان به لیست اضافه کنید شروع کنید.”

وقتی وظایف را شناختید، می توانید ببینید چه کسی آنها را انجام می دهد. . اگر کارمندان گزارش دهند که هر ماه چقدر زمان صرف وظایف خود می کنند (چه با حافظه و چه با نگه داشتن گزارش زمان) تصویر بهتری خواهید داشت. آیا یک گروه با انجام بیش از حد این کار آسیب دیده است؟

وینگارت می گوید که “در یک سازمان متوجه شدیم که زنان هزینه می کنند؟ ۲۰۰ ساعت بیشتر از مردان در سال در کارهای غیرقابل ارتقاء.”

Vesterlund می‌گوید: «کار ما نشان می‌دهد که سرپرستان بیشتر از زنان می‌خواهند که کارهای غیرقابل ارتقاء را انجام دهند. کار می کنند، و این که زنان بیشتر در صورت درخواست پاسخ مثبت دارند.” اگر می خواهید نحوه تخصیص کار سازمان خود را تغییر دهید، این را در نظر داشته باشید. ناظران را از پرسش‌های پیش‌فرض از زنان دور کنید و آنها را تشویق کنید که توجه داشته باشند چه کسی سهم آنها را انجام نمی‌دهد.

یک کار غیرقابل ارتقا برای یک کارمند می تواند برای شخصی با تجربه کمتر قابل ارتقا باشد. از درخواست داوطلبان خودداری کنید و در عوض به طور تصادفی یک کار را تعیین کنید یا از کارمندان بخواهید که به نوبت کار کنند.

در طول بررسی خود، ممکن است متوجه شوید که برخی از وظایف غیرقابل ارتقاء باید در ارزیابی عملکرد گنجانده شوند، زیرا از اهمیت کلی آنها برای سازمان.

ببکاک خاطرنشان کرد که “یک شرکت تصمیم گرفت که کمک به دیگران در کارشان چیزی است که می‌خواهند انجام دهند. تشویق کنید و تشخیص دهید. بنابراین، آنها از کارمندان خواستند تا زمانی که کارمند دیگری کمک یا مشاوره قابل توجهی ارائه می‌کند، یادداشت‌هایی را ارسال کنند. این یادداشت‌ها، که در فایل‌های کارمندان ذخیره شده‌اند، به عنوان معیار عملکرد در بررسی بعدی مورد استفاده قرار گرفتند.”